Zjawiska zachodzące na współczesnej wsi nie tylko wymagają obserwacji i opisu, ale też zasługują na potraktowanie w nowy sposób. Dotychczas stosowane kategorie (uczestnictwa w kulturze, lokalizmu czy praktyk kulturowych) nie zdają sprawy ze specyfiki percepcji kultury, jaka obecnie coraz częściej jest udziałem także mieszkańców wsi. Dzisiejsza humanistyka stosuje z powodzeniem określenie „doświadczenie”, które pozwala połączyć odbiór intelektualny z emocjonalnym i cielesnym. Artykuł prezentuje założenia tego nowego podejścia, pokazując jego przydatność w odniesieniu do środowisk wiejskich.