Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 20

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  krolik popielnianski bialy
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem badań było określenie potencjału produkcyjnego – wskaźników odchowu i wydajności tucznej oraz rzeźnej, rodzimej rasy królików popielniańskich białych w warunkach fermy przydomowej. Badaniami objęto 261 młodych królików utrzymywanych w pomieszczeniu zamkniętym w klatkach jednopoziomowych oraz na wolnym powietrzu w klatkach drewnianych wielokondygnacyjnych. W sezonie wiosenno-letnim 20 samic królików wraz z potomstwem żywiono paszami pełnoporcjowymi, a 20 samic wraz z przychówkiem – paszami gospodarskimi, systemem do woli. Przeprowadzono ocenę wskaźników odchowu uzyskanego od samic potomstwa, utrzymywanego w klatkach na wolnym powietrzu oraz w pomieszczeniu inwentarskim. W 90. dniu życia ubito po 6 królików (3 samce i 3 samice) z każdej grupy doświadczalnej. Króliki popielniańskie białe żywione paszami pełnoporcjowymi i przebywające w pomieszczeniu uzyskały w 77. dniu życia średnią masę ciała 2609 g, a w 90. dniu życia aż 2992 g. Zwierzęta przebywające w klatkach na wolnym powietrzu uzyskały w tym samym wieku masę ciała odpowiednio 2067 g i 2365 g. Króliki utrzymywane w pomieszczeniach zużyły na przyrost 1 kg masy ciała tylko 3,41 kg paszy, zaś utrzymywane na wolnym powietrzu nieco więcej, bo 3,66 kg paszy. Wzrost młodych królików popielniańskich białych żywionych paszami gospodarskimi był zdecydowanie niższy niż żywionych paszami pełnoporcjowymi. Masę ciała 2500 g uzyskały zwierzęta przebywające w pomieszczeniu w wieku 120 dni, a utrzymywane na wolnym powietrzu w wieku 130 dni. Dopiero w wieku 120 dni wystąpiły różnice pomiędzy płciami w masie ciała. Najwyższe wskaźniki wydajności rzeźnej uzyskano dla tuszek królików żywionych paszą pełnoporcjową – bez względu na system utrzymania.
Celem badań było określenie wpływu rasy na liczebność miotu oraz współczynnik mleczności królic. Materiał badawczy stanowiły samice rasy: kalifornijskiej czarnej (n=16), nowozelandzkiej białej (n=19), popielniańskiej białej (n=24), termondzkiej białej (n=36) oraz belgijskiego olbrzyma szarego (n=14), wraz z potomstwem. Badania obejmowały 3 kolejne mioty samic. W celu obliczenia współczynnika mleczności samic ważono mioty do 24 godzin od wykotu oraz w 21. dniu życia. Z przeprowadzonej analizy wynika, że największą liczebnością charakteryzowały się mioty samic rasy belgijski olbrzym szary (9,09 szt.), natomiast najmniejszą – rasy nowozelandzkiej białej (6,47 szt.). Dla samic rasy termondzkiej białej, kalifornijskiej czarnej i popielniańskiej białej średnia liczebność miotu wynosiła, odpowiednio: 7,78, 7,50 i 7,46 sztuk. Największym współczynnikiem mleczności charakteryzowały się samice rasy termondzkiej białej (3,76), natomiast najmniejszym – samice rasy belgijski olbrzym szary (3,18).
Króliki popielniańskie białe są rodzimą rasą wyprowadzoną z nieistniejącej już rasy polskiej albinotycznej. Prace badawcze nad wytworzeniem tej rasy zostały zapoczątkowane w 1950 r. W roku 1989 króliki popielniańskie białe zostały objęte programem ochrony zasobów genetycznych zwierząt gospodarskich, finansowanym przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Celem badań było określenie możliwości wykorzystania królików rasy rodzimej do produkcji tuszek o wysokiej przydatności kulinarnej. Materiał doświadczalny stanowiło po 80 samic i 16 samców królików białych popielniańskich (BP) i białych nowozelandzkich (BN). Samice stada podstawowego utrzymywano w pomieszczeniu zamkniętym, w kojcach ze ściółką. Po uzyskaniu przez króliki wieku 90 dni przeprowadzono ubój doświadczalny. Badano wskaźniki użytkowości rozpłodowej, wzrostowej i rzeźnej. Przeprowadzone badania wykazały wysoką plenność królików popielniańskich białych. Wskaźniki użytkowości wzrostowej były wyższe u mieszańców w porównaniu do królików białych nowozelandzkich. Analizowano też jakość tuszek królików białych popielniańskich i białych nowozelandzkich oraz ich mieszańców. Wielkość najcenniejszych wyrębów (comber, część tylna) była porównywalna z rasą typowo mięsną, jaką są króliki białe nowozelandzkie. Również wysokość wskaźnika sensorycznej jakości całkowitej potwierdziła walory kulinarne mięsa mieszańców królików popielniańskich białych.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.