Po uchwaleniu ustawy o infrastrukturze informacji przestrzennej, która jest transpozycją Dyrektywy INSPIRE, w znacznym stopniu wzrosło zainteresowanie modelowaniem pojęciowym, w tym językiem UML. Transpozycja to przystosowanie przepisów Dyrektywy do prawa krajowego, co z kolei pociąga za sobą konieczność nowelizacji wielu ustaw, w tym ustawy prawo geodezyjne i kartograficzne oraz powiązanych z nią rozporządzeń. Integralną częścią rozporządzeń opracowanych przez Główny Urząd Geodezji i Kartografii są specyfikacje modeli pojęciowych w postaci m.in. schematów aplikacyjnych UML. UML, czyli ujednolicony język modelowania, to standard służący do opisu świata obiektów w analizie i projektowaniu obiektowym. Jednocześnie jest to środek formalny modelowania informacji geograficznej zalecany przez normy ISO serii 19100. Umożliwia on zapis informacji geograficznej w sposób niezależny od platform sprzętowo-programowych, zapewniając tym samym interoperacyjność między różnymi systemami geoinformacyjnymi, a więc m.in. możliwość dokonania pomyślnej wymiany danych. Na konkretnych przykładach (rozporządzeniach do ustawy prawo geodezyjne i kartograficzne, aktualnie opublikowanych na stronach GUGiK) autorzy wyjaśnią podstawowe zasady modelowania obiektowego, notacji UML oraz budowy schematów aplikacyjnych UML. Udowodnią również, że to wzmożone zainteresowanie UML'em można nazwać UMLolo- gią.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.