Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 12

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  heading
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Vernalization requirements of 10 varieties of winter triticale were determined in pot experiment. The plants were vernalized during 0 (control), 28, 42 and 56 days at the temperature +4°C in phytotrone. After that, they were moved to close-to-natural conditions in the vegetation house, excluding the possibility of vernalization, and number of day's to heading and flowering was counted. It was proved that the tested varietes have different vernalization requirements. Moniko, Almo, Tewo, Prego, Moreno and Ugo have obligatory, relatively high vernalization requirements, while those of Vero and Presto are much lower. Requirements of cultivars Malno and Bogo are of fakultative character; they flower without previous vernalization, but cold treatment can shorten their vegetative phase of development.
Phenotypic stability parameters of traits for five perennial ryegrass cultivars were estimated on the basis of individual plant observations in two series of 3-year experiments. Among tested cultivars Argona showed remarkable stability of heading, flowering and inflorescence number per plant determined by means of ecovalence and random deviation from regression. Conversely, cv. Niga was characterised by the lowest stability of these traits and simultaneously a good stability of seed yield and adaptability of inflorescence number per plant. The parameter of ecovalence give the largest differentiation of evaluated traits. Correlation coefficient between stability parameters were computed and discussed.
W doświadczeniu wazonowym, zrealizowanym w latach 2010-2012, analizowano zawartość i pobieranie fosforu, potasu i magnezu przez pszenicę jarą i wsiewkę koniczyny perskiej. Czynnikami doświadczenia były: 1. sposób siewu pszenicy i koniczyny: w siewie czystym (kontrola) i we wzajemnej mieszance; 2. zagęszczenie roślin: zalecane (zgodne z agrotechniką) i mniejsze (zmniejszone w stosunku do zalecanego o 20%). Badania przeprowadzono w fazach rozwojowych pszenicy jarej: kłoszenie i dojrzałość. Na podstawie pomiarów suchej masy części nadziemnych (u pszenicy masy wegetatywnej i kłosów, u koniczyny masy wegetatywnej) i korzeni oraz zawartości w nich – P, K i Mg obliczono pobranie tych pierwiastków przez oba gatunki. Wykazano, że zawartość P i Mg w pszenicy nie zmieniała się pod wpływem wsiewki koniczyny perskiej. Zawartość K w roślinach pszenicy była mniejsza na obiektach z wsiewką. Zawartość P, K i Mg w roślinach koniczyny perskiej w obu sposobach siewu była podobna w fazie kłoszenia zboża. W fazie dojrzałości pszenicy w mieszance stwierdzono jego redukcję. Pobranie P, K i Mg przez pszenicę jarą i wsiewkę koniczyny perskiej było mniejsze niż w siewie czystym. Zagęszczenie roślin nie różnicowało pobrania przez pszenicę analizowanych pierwiastków. Koniczyna z kolei pobrała więcej magnezu na obiekcie z zagęszczeniem większym, a potasu na obiekcie z zagęszczeniem mniejszym.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.