Wyniki wyszukiwania

1

Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik

Wzrost i rozwoj gatunkow traw i motylkowatych na masie popiolo-zuzlowej z dodatkiem biohumusu i nawozow azotowych

100%

Kitczak T., Gos A., Czyz H., Trzaskos M.

Łąkarstwo w Polsce

|

2000

|

tom 03

71-78

The growth and development of Lolium perenne L., Festuca rubra L., Poa pratensis L., Dactylis glomerata L., Bromus inermis Leyss. and Trifolium repens L. were tested in pot experiments on the following media: A - 100% ash, B - 75% ash + 25% biohumus; C- 50% ash + 50% biohumus; D- 25% ash + 75% biohumus; E - 100% ash + 48 kg ha⁻¹ N-ammonium nitrate; F - 100% ash + 72 kg ha⁻¹ N-ammonium nitrate; G - 100% ash + 48 kg ha⁻¹ N-ammonium nitrate; H - 100% ash + 48 kg ha⁻¹ N-ammonium nitrate + additional water supply to 60% field water capacity. The ash, being a mixture of ash and slag, was produced from coal by the „Dolna Odra" power plant and stored in Nowe Czarnowo. The biohumus came from the sewage treatment plant in Pyrzyce. The study has shown that the addition of organic matter (even at the lowest dose of 25%) had a better effect on the growth of the plants than the mineral nitrogen added to the medium. On the applied mineral nitrogen, the ammonium sulphate was better than the nitrate. A double cutting had also a positive effect on the plant growth, beside the treatments applied. As plants best suitable for the covering of cinder dumps enriched by the addition of organie matter or mineral nitrogen, low growing grasses of the loose cluster - tillering type, such as Poa pratensis, Festuca rubra and the papilionaceous species Trifolium repens were found to be proper. Less useful were high grasses and of the tillering-runners type - Bromus inermis.

2

Stan roslinnosci na skladowisku popiolow Elektrocieplowni Siekierki w Zawadach

59%

Gutkowska A., Kotowska J., Pawluskiewicz B.

Przegląd Naukowy Wydziału Inżynierii i Kształtowania Środowiska

|

2000

|

nr 18

47-55

3

Trwałość zadarniania w zależności od sposobu zagospodarowania hałd popioło-żużli

51%

Kitczak T., Czyz H., Trzaskos M., Gos A.

Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin

|

2003

|

tom 225

365-370

Odpady paleniskowe, składowane na hałdach elektrowni węglowych, charakteryzują się specyficznymi właściwościami fizykochemicznymi, alkalicznym odczynem oraz brakiem niezbędnego dla życia roślin azotu. W tak specyficznych warunkach, rozwija się i utrzymuje niewiele roślin, które skutecznie pokrywają składowisko odpadów, zabezpieczając je przed nadmiernym pyleniem. Badania prowadzono na składowisku Elektrowni „Dolna Odra” w Nowym Czarnowie. Zastosowane metody zadarniania, poprzez wgłębne humusowania z zasiewem oraz układania darniny gotowej, wykonane w 1992 roku, a oceniane w latach 1997–2001, zapewniały należytą zwartość runi, zabezpieczającą składowisko przed pyleniem. Gatunkami wykazującymi największą trwałość, w składzie ukształtowanych zbiorowisk roślinnych, były: Festuca rubra, Poa pratensis, Trifolium repens, Taraxacum officinale i Achillea millefolium. Ruń na powierzchni zagospodarowanej metodą wgłębnego humusowania z zasiewem charakteryzowała się większą zwartością, wyższym udziałem gatunków wsiewanych i roślin motylkowatych.

Ograniczanie wyników

1 Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin

1 Przegląd Naukowy Wydziału Inżynierii i Kształtowania Środowiska

1 Łąkarstwo w Polsce

2 Czyz H.

2 Gos A.

2 Kitczak T.

2 Trzaskos M.

1 Gutkowska A.

1 Kotowska J.

1 Pawluskiewicz B.

1 2003

2 2000

Wzrost i rozwoj gatunkow traw i motylkowatych na masie popiolo-zuzlowej z dodatkiem biohumusu i nawozow azotowych

Stan roslinnosci na skladowisku popiolow Elektrocieplowni Siekierki w Zawadach

Trwałość zadarniania w zależności od sposobu zagospodarowania hałd popioło-żużli