Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 9

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  granulaty keratynowo-koro-mocznikowe
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The paper presents methods for obtaining bark-urea (KM), keratin-bark-urea (KKM) granulates and their liquid extracts. It also reviews their physical properties as well as their chemical composition. It deals with the significance of granulates as organo-mineral fertilizers in increasing the yield and quality of crops and in improving soil properties. It is pointed out that granulates can be used as biocides against plant diseases.
W pracy przedstawiono metodę modyfikacji mocznikiem struktur ligninowo-celulozowych odpadowej kory sosnowej i keratyny piór w celu otrzymania preparatów koro-mocznikowych (KM) i gra­nulatów keratyno-koro-mocznikowych (KKM) jako nawozów organo-mineralnych o właściwościach próchnicopodobnych.
Przeprowadzono trzyletnie badania po­lowe, celem których było określenie wpływu dawki azotu i rodzaju nawozu azotowego na plonowanie i jakość korzeni buraka cukrowego odmiany PN-Mono 1. Badanodwa rodzaje nawozu: mocznik (M) i granulat keratyno-koro-mocznikowy (G), stosowane w ilości 0,80,140,200 i 260 kg N/ha. Wyniki badań wskazują, iż plon korzeni byl istotnie modyfikowany wysokością dawki azotu i rodzajem nawo­zu. Zwiększenie dawki azotu zwiększało plon liści, zaś ob­niżało współczynnik plonowania. Najwyższy biologiczny plon cukru uzyskano stosując 80 kg N/ha. Zastosowanie granulatu keratyno-koro-mocznikowego korzystnie wpły­wało na plon liści, korzeni i cukru, zaś zmiany w składzie chemicznym korzeni podczas przechowywania były mniej niekorzystne niż po nawożeniu mocznikiem.
W doświadczeniu wazonowym porów­nywano nawozowe oddziaływanie preparatu keratyno-koro-mocznikowego i mocznika na wzrost i plony nasion kolendry, kozieradki i maku. Stwierdzono, że wpływ oby­dwu nawozów na badane gatunki uzależniony był jedynie od ilości wnoszonego azotu. Zachowując równoważne ilo­ści tego składnika, nie stwierdzono różnic w oddziaływaniu porównywanych nawozów na wzrost i plony badanych ga­tunków.
W pracy przedstawiono możliwości wykorzystania zmodyfikowanych (termoamonolizą) odpadów lignino-celulozowych i keratynowych w postaci granulatów koro-mocznikowych i keratyno-koro- mocznikowych jako doglebowych związków humusowych i ekstraktów stałych oraz płynnych do ochrony roślin.
W trzyletnich doświadczeniach wazono­wych badano działanie granulatu keratyno-koro-mocznikowego na tle działania obornika i słomy. Stwierdzono, że stosowane substancje organiczne w po­równaniu z nawożeniem mineralnym tylko nieznacznie zwię­kszały ogólną zawartość humusu w glebie i praktycznie nie zmieniały zawartości jego ruchomych frakcji. Granulat keratyno-koro-mocznikowy pod względem oddziaływania próchnicotwórczego w glebie był porówny­walny z obornikiem i słomą. Natomiast korzystniej wpły­wał na zawartość azotu łatwo hydrolizującego w glebie oraz azotu ogółem i białkowego w ziarnie pszenicy i jęczmienia jarego.
3-letnim doświadczeniu polowym po­równywano wpływ czterech sposobów przedsiewnej upra­wy roli z uwzględnieniem zagęszczenia gleby oraz nawożenia granulatem keratyno-koro-mocznikowym i saletrą amonową na obsadę roślin, plon i zawartość niektórych składników w korzeniach marchwi odmiany Vita Longa. Najlepszym wariantem uprawowym była uprawa wio­senna, wykonana na średnią głębokość. Ugniatanie gleby przejazdami ciągnika było szkodliwe we wszystkich obiek­tach uprawowych i znacznie ograniczało wysokość plonu korzeni marchwi.
W ścisłych czteroletnich doświadcze­niach polowych na dwu glebach badano następczy wpływ różnych sposobów nawożenia granulatem keratyno-koro- mocznikowym i osadami ścieków komunalnych, na tle na­wożenia mineralnego i obornikiem na skład chemiczny żyta ozimego uprawianego w monokulturze. Stwierdzono, że skład chemiczny ziarna żyta był istotnie zależny od rodzaju gleby i nawozów, a mniej od sposobu ich wprowadzania do gleb. Osady ścieków komunalnych podlegały szybszej mineralizacji w porównaniu do obornika i granulatu keratyno-koro-mocznikowego.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.