Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 21

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  geografia transportu
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Artykuł zawiera omówienie wyników badań wpływu budowy i użytkowania projektowanej autostrady A-2 na obszary turystyczne położone od niej w odległości nie większej niż 25 km. Badania prowadzone były w latach 1998 i 1999 w Instytucie Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej, w ramach Programu Badań Zamawianych „Wpływ budowy i eksploatacji autostrad na przemiany systemu zagospodarowania przestrzennego Polski", koordynowanego przez Instytut Badawczy Dróg i Mostów. W artykule przedstawiono: diagnozę stanu obszarów turystycznych położonych w pobliżu autostrady A-2, ich typologię pod względem podatności na potencjalne oddziaływania autostrady, prognozę skutków oddziaływania oraz wynikające z tego: cele, kierunki i instrumenty polityki zagospodarowania przestrzennego. W badanej strefie znajduje się 41 obszarów turystycznych o różnej kategorii walorów wypoczynkowych i krajoznawczych. Obszary o najwyższych walorach i dość dobrym zagospodarowaniu turystycznym położone są na Pojezierzu Lubuskim w sąsiedztwie zachodniego odcinka autostrady. Duże walory krajoznawcze i relatywnie najlepszą bazę hotelową posiadają wielkie ośrodki miejskie - Poznań, Lódź i Warszawa, które w przyszłości połączy autostrada. Autostrada ułatwi dojazd z wymienionych miast oraz z Berlina i Frankfurtu/O do obszarów o dużych walorach wypoczynkowych, położonych w jej pobliżu. Dzięki wybudowaniu autostrady największe miasta polskie staną się też łatwiej dostępne dla turystów zagranicznych. Przyczyni się to niewątpliwie do wzrostu ruchu i rozwoju bazy na najbardziej atrakcyjnych obszarach turystycznych położonych wokół autostrady. W sąsiedztwie autostrady powstawać będą przede wszystkim liczne obiekty hotelarskie i gastronomiczne, służące obsłudze podróżnych. Będą się one koncentrować przy węzłach położonych w pobliżu największych miast i dróg dojazdowych do ich centrów, a także przed przejściami granicznym w Świecku i Terespolu. Szczególnie atrakcyjnym miejscem lokalizacji nowych obiektów turystycznych stanie się otoczenie węzła autostrad A-l i A-2 w Strykowie pod Łodzią, gdzie w przyszłości powstanie zapewne wielkie regionalne centrum handlowe, rozrywkowe i rekreacyjne. Budowa i użytkowanie autostrady A-2 - obok wspomnianych korzyści - stwarzać będzie także zagrożenia dla położonych w jej sąsiedztwie obszarów turystycznych. Na terenach znajdujących się w bezpośrednim sąsiedztwie autostrady w odległości do 300-1000 m, warunki wypoczynku ulegną radykalnemu pogorszeniu. Przyczyną tego będzie duża emisja zanieczyszczeń powietrza i hałasu przez pojazdy samochodowe, których ilość będzie systematycznie rosnąć. Uciążliwości te wystąpią m.in. na obrzeżach Łagowskiego Parku Krajobrazowego - jednego z najbardziej atrakcyjnych obszarów turystycznych znajdujących się w pobliżu autostrady A-2. Autostrada A-2, poprawiająca dostępność komunikacyjną najatrakcyjniejszych obszarów turystycznych położonych na Pojezierzu Lubuskim, może być pośrednią przyczyną degradacji ich walorów przyrodniczych oraz pogorszenia warunków wypoczynku. Spowodować to może zbyt intensywne zagospodarowanie i nadmierny rozwój ruchu turystycznego, przekraczającego naturalną chłonność tych obszarów. Najbardziej atrakcyjne miejsca lokalizacji obiektów turystycznych mogą też zostać zabudowane w sposób chaotyczny pod względem sposobu zagospodarowania terenu i formy architektonicznej powstających obiektów. Utrudni to w przyszłości obsługę ruchu turystycznego i realizację innych funkcji korzystających z bliskości autostrady oraz spowoduje degradację krajobrazu. Dla właściwego wykorzystania szans rozwoju i zapobieżenia potencjalnym zagrożeniom niezbędne będzie wyprzedzające opracowanie nowych miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego oraz programów wojewódzkich, powiatowych i gminnych uwzględniających przewidywane skutki budowy i użytkowania autostrady A-2.
Prezentowana hipoteza wpływu budowy i eksploatacji autostrad na rolnictwo i obszary wiejskie na przykładzie A-2 składa się z trzech części merytorycznych. Pierwsza zawiera wprowadzenie objaśniające złożoność podjętej problematyki i informację o wykonywanych dotychczas ocenach wpływu autostrad na środowisko, w tym na grunty rolne i leśne. Z kolei występuje charakterystyka możliwych zachowań rolników, których gospodarstwa znajdą się pod wpływem autostrady. Wydaje się oczywiste, że nasilone w czasie i skoncentrowane na niewielkiej przestrzeni decyzje produkcyjne i organizacyjne rolników spowodują znaczące zmiany w zagospodarowaniu wsi, stąd równolegle z opisem tychże zachowań są prezentowane hipotetyczne ich następstwa w skali pojedynczych warsztatów, wsi oraz kraju. Następstwa są analizowane w dwóch aspektach: produkcyjnym(ekonomicznym), jak też skutków jakościowych polegających na przewartościowaniu podstawowych funkcji obszarów wiejskich, w tym na możliwych zmianach struktury użytkowania terenów i szans na rozwój obszarów wiejskich zgodny z ideą wielofunkcyjności. Druga część artykułu zawiera charakterystykę rolnictwa i zagospodarowania terenów wiejskich, znajdujących się w strefie oddziaływania autostrady A-2. Opis jest wykonany z wykorzystaniem danych statystycznych z 1997 r. dostępnych w Banku Danych Lokalnych charakteryzujących takie cechy jak: - wskaźnik jakości rolniczej przestrzeni produkcyjnej, gęstość zaludnienia mierzona liczbą ha użytków rolnych przypadającą na 1 mieszkańca, wyposażenie rolnictwa w ciągniki, intensywność hodowli mierzona w sztukach bydła na 100 ha użytków rolnych i w sztukach trzody chlewnej na 100 ha, - struktura użytkowania ziemi mierzona udziałem użytków rolnych w powierzchni ogólnej gmin i udziałem gruntów ornych w powierzchni użytków rolnych, - udziałem sadów w powierzchni użytków rolnych, udziałem lasów w powierzchni ogólnej gmin, - udziałem obszarów innych w tym nieużytków w powierzchni ogólnej gmin, struktura zasiewów mierzona udziałami głównych roślin, oraz danych historycznych, jak wskaźnik uspołecznienia ziemi w 1982 r. i mapa Typów Form Zabudowy Wsi z materiałów IRWiR. W trakcie pracy zapoznano się też z zapisami studiów zagospodarowania przestrznnego województw położonych na szlaku autostrady. Analiza polega na ocenie stopnia zróżnicowania lub podobieństwa gmin z punktu widzenia poszczególnych cech i ich kombinacji. Dla uproszczenia posłużono się rysunkami ilustrującymi przestrzenną zmienność zjawisk, z których tylko trzy dołączono do niniejszego artykułu. Z analizy wynika, że pas autostrady przetnie obszary rolnicze o wyjątkowo intensywnym rolnictwie i naruszy życiowe interesy wielu tamtejszych rolników, dla których nie znajdzie się obecnie żadne zadośćuczynienie. Przetnie także obszary, gdzie rolnictwo jest „kulą u nogi" wielu rodzin, a budowa autostrady stworzy im perspektywę rozwiązania życiowych problemów poprzez wykup ziemi i powstanie nowych miejsc pracy pozarolniczej. Z punktu widzenia zagospodarowania przestrzennego i organizacji rolnictwa autostrada przeniknie kilka odmiennych struktur wsi i rolnictwa zróżnicowanych pod względem warunków przyrodniczych, dorobku materialnego związanego z działaniem renty przestrzennej, historycznych dróg rozwoju i struktury agrarnej. Poszczególne struktury znajdując się na różnym etapie procesów urbanizacyjnych i restrukturyzacyjnych, będą posiadały zmienną podatność na przekształcenia, stąd też i oddziaływanie autostrady na przemiany w zagospodarowaniu wsi będzie miało swoją specyfikę warunkowaną istniejącym stanem zagospodarowania. Dlatego w celu osiągnięcia korzyści przez wsie położone w sąsiedztwie autostrady dobór środków polityki przestrzennej i społeczno-gospodarczej, towarzyszących wprowadzaniu autostrady w strukturę zagospodarowania przestrzennego kraju, będzie musiał być adekwatny do pożądanych przekształceń. Środki te, z jednej strony, muszą niwelować straty i zagrożenia, a z drugiej - ułatwiać wykorzystywanie szans i stymulować rozwój. W trzeciej części artykułu znajduje się autorski podział pasa autostrady na pięć charakterystycznych struktur zagospodarowania wsi i typów produkcyjnych rolnictwa, które mogą odpowiadać obszarom, czy rejonom polityki przestrzenne. Rejony te są scharakteryzowane pod względem istniejących uwarunkowań i potencjalnych przekształceń sprowokowanych przez przebieg autostrady. Wydzielono następujące rejony: przygranicza zachodniego, wpływów Poznania, środkowej Polski, pasma łódzko-warszawskiego, wschodniego Mazowsza z pograniczem. Na zakończenie zostały wskazane konieczne zmiany w arsenale środków odziaływania polityki przestrzennej państwa, poprzez które można usprawnić, uspołecznić i zaktywizować zarówno budowę sieci autostrad, jak i rozwój przyległych do niej obszarów wiejskich.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.