Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 14

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  genisteina
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1

Bioactive isoflavone - genistein. Synthesis and prospective applications

100%
Grynkiewicz G., Achmatowicz O., Pucko W.
Herba Polonica
|
2000
|
tom 46
|
nr 3
151-160
Genisteina jest naturalnym produktem pochodzenia roślinnego, charakteryzującym się wielokierunkowym działaniem biologicznym. Główny molekularny mechanizm działania genisteiny polega na hamowaniu tyrozynowych kinaz białkowych, enzymów, które uczestniczą w przenoszeniu sygnałów wewnątrzkomórkowych. Do innych ważnych farmakologicznie cech tej substancji należy zaliczyć właściwości przeciwutleniające i estrogenne. Niezależnie od szerokiego zastosowania genisteiny jako substancji do badań biochemicznych i fizjologicznych, ma ona realną perspektywę zastosowania w racjonalnym żywieniu i medycynie. Obecnie głównym źródłem otrzymywania genisteiny i jej pochodnych na skalę technologiczną są nasiona soi. Odkąd stwierdzono korzystny wpływ soi na ludzkie zdrowie, co zostało dobrze udokumentowane danymi epidemiologicznymi, badania nad genisteiną, jako czynnikiem odpowiedzialnym za ten stan rzeczy, znalazły się w fazie klinicznej. Ponieważ otrzymywanie koncentratu flawonoidowego z soi wiąże się z licznymi trudnościami technicznymi (analitycznymi, farmakologicznymi i metabolicznymi) autorzy prezentują pogląd, że do celów badań i zastosowań farmaceutycznych z powodzeniem nadaje się genisteina otrzymywana syntetycznie.
2

Dzialanie fitoestrogenow na organizm czlowieka i zwierzat

86%
Nowicka E., Szkudelski R., Nogowski L.
Medycyna Weterynaryjna
|
2006
|
tom 62
|
nr 07
736-738
Phytoestrogens are compounds found in plants with estrogenic activity. Their chemical structure is similar to estradiol. Three main classes of phytoestrogens are: isoflavones, lignans and coumestans. The major bioactive isoflavones are genistein and daidzein. Phytoestrogens are widely present in plants regularly consumed by animals and humans: e.g. oats, barley, wheat, corn, and clover. The most significant sources of isoflavones are soybeans and soy foods. Lignans are present in plant foods: mainly in flaxseed, but also in grains, fruit and vegetables. Phytoestrogens are compounds which exhibit estrogenic activity. This activity was first recognized in sheep and is known as “Clover Disease”. In these animals phytoestrogens cause reproductive disorders or even infertility. The feeding of female rats with a soy rich diet induces an increase in uterine weight. Vaginal modifications have also been observed. Phytoestrogens also exhibit anticarcinogenic activity. Animal studies have demonstrated reduced cancer development with soybean consumption. Genistein and other phytoestrogens have a beneficial role in obesity and diabetes mellitus. These compounds cause slight decreases in insulin, total cholesterol and triglycerides content. Phytoestrogens also increase the amount of cholesterol in high density lipoproteins (HDL) and decrease the amount of VLDL- and LDL-cholesterol, they can reduce risk of cardiovascular diseases. Experiments performed on animals demonstrate that genistein and daidzein clearly inhibit lipogenesis and enhance lipolysis. Phytoestrogens also have a special role in the prevention of osteoporosis.
3
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Wplyw fitoestrogenow na procesy rozrodu

72%
Polkowska J.
Postępy Nauk Rolniczych
|
2006
|
tom 53
|
nr 4
103-109
4

Nasiona soi zwyczajnej - cenny surowiec dietetyczny i leczniczy

58%
Nowak A.
Kosmos
|
2011
|
tom 60
|
nr 1-2
5

Wplyw stezenia chromu [III] oraz genisteiny na proliferacje komorek miesniowych myszy linii C2C12

58%
Lewicki S., Rattman D., Gajewska M., Snochowski M., Debski B.
Żywienie Człowieka i Metabolizm
|
2007
|
tom 34
|
nr 1-2
96-104
Jony chromu (III), podobnie jak genisteina, mogą pełnić rolę modulującą proces proliferacji komórek. Celem przeprowadzonych badań było określenie zmian dynamiki podziałów komórkowych miocytów mysich linii C2C12 zależnych od stężeń chromu oraz genisteiny. Do badań zastosowano standardową pożywkę (DMEM) zawierającą 10% płodowej surowicy bydlęcej (FBS) poddanej uprzedniej adsorpcji związków hydrofobowych na kolumnie Lipidex-1000. Chrom dodawano do medium w postaci pikolinianu [C18H12N3O6Cr] lub octanu [(CH3C02)7Cr3(OH)2] w 5 różnych stężeniach (0.1 - 1000 µgCr3+/L). Genisteinę badano w stężeniach 1, 10 i 100 µM. Czynniki doświadczalne stosowano w okresie od 48 do 96 godz. hodowli, po czym próbki zbierano i liczono w komorze Burkera. W badaniu kontrolnym efektu oczyszczania FBS na lipideksie stwierdzono nieoczekiwany 50% wzrost liczebności komórek po usunięciu hydrofobowych związków, co wskazuje że ich obecność ma hamujący wpływ proliferacje. Wprowadzenie rosnących stężeń chromu do medium hodowlanego spowodowało proporcjonalny spadek podziałów komórek począwszy od 10 µgCr3+/L dla pikolinianu oraz od 100 µgCr3+/L dla octanu z maksymalnym efektem hamowania przy 100 µgCr3+/L (pikolinian; 80%) i 1000 µgCr3+/L (octan; 55%). Genisteina dodana do medium hodowlanego w stężeniu 1 i 10 µM powodowała tylko niewielkie zmniejszenie dynamiki podziałów (25%), natomiast stężenie 100 µM spowodowało całkowitą blokadę podziałów komórkowych (100%). Uzyskane wyniki wskazują na większą aktywność biologiczną chromu stosowanego w postaci pikolinianu aniżeli octanu. Podsumowując można stwierdzić, że obserwowane efekty działania wysokich i niskich stężeń obu badanych związków są zgodne z założeniem ich dwufazowego działania oraz, że stężenia jonów chromu do 1 µgCr3+/L oraz genisteiny do 10 µM można uznać za wartości graniczne.
6

Fitoestrogeny. 1. Wystepowanie, metabolizm i znaczenie biologiczne u samic

58%
Kraszewska O., Nynca A., Kaminska B., Ciereszko R.
Postępy Biologii Komórki
|
2007
|
tom 34
|
nr 1
189-205
7

Fitoestrogeny. 2. Wewnatrzkomorkowy mechanizm dzialania w ukladzie rozrodczym samicy

58%
Nynca A., Kraszewska O., Slomczynska M., Ciereszko R.
Postępy Biologii Komórki
|
2007
|
tom 34
|
nr 1
207-222
8

Wpływ naturalnych polifenoli na epigenetyczne mechanizmy ekspresji genów

58%
Lewandowska P., Wozniak K.
Postępy Biologii Komórki
|
2017
|
tom 44
|
nr 2
9

Bioaktywny izoflawon genisteina - perspektywy zastosowan medycznych

58%
Grynkiewicz G., Achmatowicz O., Pucko W.
Wiadomości Zielarskie
|
2001
|
tom 43
|
nr 04
17-19
10

Wplyw genisteiny i daidzeiny na proces rozpuszczania membrany lipidowej w obecnosci detergentu

58%
Dwiecki K., Polewski K.
Nauka Przyroda Technologie. Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu
|
2010
|
tom 04
|
nr 2
11
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Rola genisteiny w procesie enzymatycznej hydrolizy albuminy w obecnosci azotanow [III] i [V]

58%
Tokarz A., Pokorska-Lis G., Popiel E.
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
|
2008
|
tom 59
|
nr 3
319-326
Polifenole i azotany są nieodłącznym składnikiem naszej diety. Szkodliwość związków azotanowych jest znana i badana od dawna. Korzystne właściwości polifenoli są wciąż poznawane i wzbudzają ogromne zainteresowanie. Celem pracy było zbadanie interakcji zachodzących pomiędzy azotanami (III) і (V) a genisteiną w układach odtwarzających proces enzymatycznego trawienia białka (albuminy). Zastosowano model in vitro pozwalający na przeprowadzenie enzymatycznej hydrolizy kwaśno-zasadowej albuminy w obecności azotanów, polifenoli i witaminy C w różnych układach stężeń. W dializacie oznaczano zawartość azotanów metodą spektrofotometryczną z odczynnikami Griess 'a. Stwierdzono hamujący wpływ genisteiny na obecność NO2- w kompartmencie zewnętrznym, przy czym kierunek oddziaływania zależał od dawki polifenolu (dla azotanów (III) od 11,21% do 7,27%, dla azotanów (V) od 95,64% do 79,64% dializy). Genisteina wprowadzana do układu badawczego w zbyt dużych stężeniach - powyżej 2,4 mg/układ - nie tylko nie wywoływała wzmocnienia przewidywanego efektu, ale wręcz powodowała jego cofnięcie. Wykazano także synergizm w oddziaływaniu genisteiny z resweratrolem oraz witaminą C.
12

Wlasciwosci zdrowotne soi w swietle najnowszych badan

51%
Szewczyk M.
Ekonatura
|
2009
|
nr 10
5-6
13

Wplyw resweratrolu i genisteiny na zawartosc lipoksygenazowych metabolitow kwasu arachidonowego w surowicy krwi szczurow

44%
Jelinska M., Tokarz A., Prusakowska K., Gmurczyk M.
Bromatologia i Chemia Toksykologiczna
|
2008
|
tom 41
|
nr 3
599-603
14

Wplyw czynnikow dietetycznych na zawartosc dialdehydu malonowego w watrobach szczurow z wyindukowanymi DMBA nowotworami

37%
Bobrowska B., Tokarz A., Zajac M.
Bromatologia i Chemia Toksykologiczna
|
2008
|
tom 41
|
nr 3
489-494
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.