W latach 2002, 2004, 2005, badano 16 mieszanek na glebie kompleksu żytniego dobrego, których skład stanowiły kombinacje 4 gęstości siewu owsa (140, 280, 420, 560 ziaren•m⁻²) i 4 gęstości siewu łubinu żółtego (25, 50, 75, 100 nasion•m⁻²) oraz 4 obiekty owsa w siewie czystym i 4 obiekty łubinu w siewie czystym, wysiewanych w tych samych gęstościach, co w mieszankach - łącznie 24 obiekty doświadczalne. Rośliny łubinu żółtego silnie reagowały na współwystępowanie w mieszankach z owsem. W przypadku niemal wszystkich cech ujawnił się negatywny wpływ owsa na łubin żółty w mieszankach, a jego skutki nasilały się wraz z zagęszczaniem siewu owsa. Rośliny łubinu w mieszankach były zdecydowanie gorzej rozwinięte a ich ubytki w okresie wegetacji zdecydowanie większe niż w siewie czystym łubinu. Silna redukcja niemal wszystkich cech roślin łubinu ujawniła się bardzo wyraźnie w plonach nasion łubinu, które w mieszankach okazały się aż 3,7-5,5-krotnie mniejsze niż w siewach czystych, przy analogicznych gęstościach siewu łubinu w obu przypadkach. Obecność łubinu w mieszankach nie była obojętna dla owsa, ale jego reakcje na współwystępowanie z łubinem okazały się stosunkowo słabe i ujawniły się tylko w niektórych cechach. Na ogół cechy morfologiczne roślin owsa i dorodność wykształcanych organów generatywnych silniej zależały od gęstości siewu owsa w mieszance niż od gęstości siewu łubinu w mieszance. Stąd takie cechy owsa jak wysokość źdźbła, masa ziarna w wiesze, czy obsada wiech kształtowane były przez gęstość siewu owsa, natomiast współwystępujący w różnym zagęszczeniu łubin nie determinował tych cech w stopniu dającym się udowodnić. Istotny natomiast i współdziałający wpływ miały gęstości siewu obu komponentów mieszanki na krzewienie produkcyjne i plon ziarna owsa.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.