Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 5

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  false oat grass
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Badania nad wpływem nawożenia na plon i zawartość związków azotu w rajgrasie wyniosłym prowadzono w 2005 roku w warunkach doświadczenia wazonowego. W doświadczeniu wykorzystano: sole mineralne, obornik, kompost, osad miejski i przemysłowy w 2 poziomach nawożenia. Dawka dla I poziomu wyniosła: 0,30 g N, 0,11 g P, 0,26 g K·wazon⁻¹, odpowiednio dla II poziomu: 0,60 g N, 0,22 g P, 0,52 g K·wazon⁻¹. Stwierdzono, że najbardziej korzystny wpływ na plonowanie, zawartość azotu ogólnego, białkowego, azotanowego oraz sklad aminokwasowy miało następcze działanie nawozów i opadów organicznych. Najwyższy plon rajgrasu otrzymano w obiekcie z obornikiem₂. Wysoką koncentrację azotanów(V) miał I pokos w obiekcie z obornikiem, oraz II pokos nawożony NPK₂, natomiast działanie: kompostu₁, obornika₁ i osadów₁ wpłynęło na obniżenie azotanów w rajgrasie. Nawożenie mineralne spowodowało nieznaczne zmniejszenie zawartości aminokwasów egzogennych w ogólnej zawartości aminokwasów. Wykazano, że aminokwasem limitującym wartość białka była metionina. Sumaryczna ilość pobranego azotu przez rajgras wyniosła od 0,11 do 0,80 g·wazon⁻¹ i była wyższa w obiektach z nawożeniem organicznym.
W latach 1986-1990 badano, w ramach trzech ścisłych doświadczeń polowych, sześć prostych mieszanek trawiastych, zestawionych w różnych wariantach z pięciu gatunków wysokich traw pastewnych. Mieszanki wysiewano trzema sposobami: jako wsiewkę w jęczmień jary, z 5% dodatkiem życicy wielokwiatowej (Lolium multiflorum Lam.) oraz w "czystym siewie". Wśród porównywanych gatunków traw, wysoko konkurencyjne w stosunku do pozostałych komponentów mieszanek, okazały się rajgras wyniosły (Arrhenatherum elatius /L./ Beauv. ex J. et C. Presl) i kupkówka pospolita (Dactylis glomerata L J. Niższym poziomem konkurencyjności cechowały się stokłosa obiedkowata (Bromus catharticus Yahl i kostrzewa łąkowa (Festuca pratensis L.), a najniższym - tymotka łąkowa (Phleum pratense L.). O wielkości uzyskanych plonów suchej masy decydowały głównie rajgras wyniosły i kupkówka pospolita, natomiast ogólnie najkorzystniejszy skład chemiczny charakteryzował stokłosę obiedkowatą. Przeprowadzone badania wykazały zasadność stosowania wsiewek traw w jęczmień jary, który znacznie ograniczał zachwaszczenie, umożliwiając jednocześnie uzyskanie w roku siewu plonu ziarna i niekiedy "ściernianki". Życica wielokwiatowa, stosowana jako dodatek do mieszanek, decydowała o ich wydajności w roku siewu, ograniczała jednak udział w runi poszczególnych gatunków traw i wpływała ujemnie na wydajność niektórych zestawów w latach pełnego użytkowania.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.