Przemiany związków organicznych w glebach zależą głównie od roślinności, działalności mikroorganizmów, warunków wilgotnościowych, tlenowych i termicznych prowadząc do powstania prostych związków organicznych, nieorganicznych oraz humusowych. Glebowe związki organiczne można podzielić na fizycznie niezwiązane z mineralną częścią gleby i te związane oraz na frakcję labilną i inertną. Niezwiązana materia organiczna składa się z resztek roślinnych, zwierzęcych, mikroorganizmów, pyłków roślin, nasion, węgli drzewnych i obejmuje dwie frakcje materii organicznej, tzw. cząsteczkową materię organiczną i frakcję lekką. Cząstkową materię organiczną oznacza się poprzez przesiewanie zdyspergowanej gleby przez sito o średnicy oczek 0,50 µm. Natomiast lekką frakcję materii organicznej wydziela się w cieczach ciężkich. Labilny węgiel organiczny jest rozpuszczalny w wodzie i roztworach słabych soli. Labilne związki węgla organicznego, szczególnie rozpuszczalne w gorącej wodzie korespondują z zawartością mikroorganizmów i stanowią dobrą i prostą metodę oznaczania przybliżonej biomasy mikroorganizmów bez potrzeby stosowania metod fumigacyjnych. Zawartość poszczególnych frakcji węgla organicznego w badanych utworach uszeregowano następująco: HWC