Substratami w reakcji były: rozfrakcjonowana pod względem wielkości gałeczek skrobia (frakcje: 0-20 µm, 20-32 µm; 45-63 µm), skrobia niefrakcjonowana oraz kwas oleinowy. Katalizatorem reakcji był handlowy preparat lipazy pochodzącej z drożdży Candida antarctica - Novozymes 435. Trwającą 42 dni reakcję prowadzono w środowisku apolarnego rozpuszczalnika organicznego - tert- butanolu w temp. 60°C. Powstającą w wyniku reakcji estryfikacji wodę usuwano za pomocą sita molekularnego. W uzyskanych modyfikatach określono stopień podstawienia reszt glukozowych w łańcuchu skrobiowym resztami kwasu oleinowego. Powstałe estry poddano analizie termicznej (DSC) oraz określono ich stopień scukrzenia pod wpływem enzymów amylolitycznych. Estry powstałe w wyniku estryfikacji skrobi kwasem oleinowym różniły się właściwościami w zależności od wielkość gałeczek skrobi użytej do sporządzenia preparatów.
Scharakteryzowano podstawowe właściwości reologiczne i użytkowe spożywczych skrobi modyfikowanych. Przedstawiono czynniki technologiczne mogące wpływać na możliwości zastosowania określonego rodzaju skrobi modyfikowanej. Dokonano przeglądu modyfikatów skrobiowych możliwych do zastosowania w mleczarstwie, piekarnictwie, cukiernictwie, przemyśle mięsnym i koncentratów spożywczych.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.