Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 9

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  electrodialysis
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Investigations on sodium citrate conversion to citric acid by the pure electrodialysis process with bipolar membrane were carried out. The current efficiencies based on the number of moles of produced acid and on the concentration changes were determined. Both the mean and the instantaneous efficiencies were calculated. It was found that the mean efficiencies of acid and base are higher at the lowest current densities (52 mA/cm²), with the maximum being observed at 78 mA/cm² for the highest initial salt concentration (1.4 mol/dm³). Higher initial sodium citrate concentration in the salt circuit increases the process efficiency. In the case of low initial salt concentrations, as the process progresses, acid instantaneous efficiency, CEa, decreases with time. For cs = 1 mol/dm³ it is practically constant, and for higher salt concentrations they even grow. In the case of the highest investigated current density (104 mA/cm²), the opposite situation was observed; that is, the CEa decreases with time for the higher salt concentration cs = 1.3 mol/dm³.
The separation membrane techniques in which an external electric field is applied as a driving force (such as electrodialysis, electro-electrodialysis, and membrane electrolysis) are shortly described and their application in environment protection is presented. Attention was focused on recovery of valuable chemicals from effluents and waste gases. Examples of new production methods that eliminate environment polluting intermediate or by-products are presented. The possibility of the use of bipolar membrane is emphasized. The application of ion-exchange membranes in "green" power sources is also discussed.
Zbadano sorpcję jonów fosforanowych pochodzących z wodnych roztworów H3P04, KH2PO4, K2HPO4, K3PO4 na glebie murszowatej oraz desorpcję jonów fosforanowych z tej gleby za pomocą elektrodializy. Stwierdzono, że ilość zasorbowanych i zdesorbowanych jonów fosforanowych zależy od rodzaju i stężenia związku z którego jony pochodziły. Ilość jonów fosforanowych zdesorbowanych elektrodialitycznie zależy od ilości użytej energii elektrycznej.
W badaniach zastosowano elektrodialityczną metodę porównawczą do opisu zachowania się jonów fosforanowych występujących w silnie zasadowym anionicie Zerolit FF i w wodnym roztworze H3PO4. W doświadczeniach zastosowano elektrodializator trójkomorowy własnej produkcji. Stwierdzono, że na zdesorbowanie jonów fosforanowych z Zerolitu FF i przetransportowanie do komory anodowej należy użyć więcej energii elektrycznej aniżeli na przemieszczenie tych jonów pochodzących 7 wodnych roztworów H3PO4.
W pracy zbadano zachowanie się jonów fosforanowych w wodnych suspensjach Ca3(PO4)2, A1PO4 i FePO4 w polu elektrycznym trójkomorowego elektrodializatora pracującego w warunkach statycznych przy stałym, kontrolowanym napięciu 200 V. Przy takiej samej energii do komory anodowej przemieściło się najwięcej jonów fosforanowych z Ca3(PO4)2, mniej z A1PO4, a najmniej z FePO4. Ilość przemieszczonych jonów fosforanowych dla każdej badanej soli zależy także od masy odważki; im odważka większa, tym przy danej energii ilość jonów fosforanowych jest większa.
W badaniach zastosowano elektrodialityczną metodę porównawczą do określenia właściwości jonów fosforanowych występujących w wodnych roztworach KH2PO4, K2HPO4 i K3PO4 oraz w anionicie Zerolit FF, w którym jony fosforanowe wprowadzone były uprzednio z tych soli potasowych. Wszystkie doświadczenia prowadzono w takich samych warunkach. Stwierdzono, że zachowanie się jonów fosforanowych w anionicie uzależnione jest od charakteru soli, z której one pochodziły i od ilości jonów. Przy danej energii najwięcej (najszybciej) przetransportowanych jonów fosforanowych z anionitu do komory anodowej było wtedy, gdy do anionitu wprowadzono je z KH2PO4, mniej gdy z K2HPO4, a najmniej z K3PO4.
W pracy zbadano zachowanie się jonów fosforanowych pochodzących z Ca(H2PO4)2, CaHPO4, Mg(H2PO4)2 i MgHPO4 w polu elektrycznym elektrodializatora. Na przemieszczenie takiej samej ilości jonów fosforanowych do komory anodowej elektrodializatora zużyto więcej energii dla fosforanów wapniowych niż magnezowych i więcej dla fosforanów jednowodorofosforanowych niż dwuwodorofosforanowych oraz odpowiednio więcej dla tych jonów wprowadzonych do Zerolitu FF niż dla takich samych jonów wprowadzonych w badanych solach do wody.
W pracy przedstawiono wyniki zachowania się jonów fosforanowych pochodzących z wybranych nawozów fosforanowych (superfosfat potrójny, polifoska i fosforan amonu) w polu elektrycznym elektrodializatora. Stwierdzono, że na przetransportowanie do komory anodowej jonów fosforanowych superfosfatu i polifoski potrzeba tyle samo energii, natomiast z fosforanu amonu o 30% więcej. Na desorpcję jonów fosforanowych z Zerolitu FF najmniej energii potrzeba w przypadku jonów fosforanowych wprowadzonych z fosforanu amonu, więcej z superfoski, a najwięcej z polifoski.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.