Celem badań byto ustalenie wpływu terminu nawożenia pszenicy azotem na: początku krzewienia (EC 21), w pełni krzewienia (EC 25), na początku strzelania w źdźbło (EC 31) oraz stosowanie form nawozu w postaci: saletry amonowej, roztworów siarczanu amonu i mocznika (SAM) w stosunku wagowym 50:35 na liczebność podstawowych grup systematycznych i fizjologicznych drobnoustrojów glebowych. Saletrę amonową (100 kg/ha) stosowano rzutowo, natomiast SAM (100 kg/ha) punktowo na głębokości 10 cm w co drugie międzyrzędzie w odstępach 15 cm. Testowano także wpływ inhibitora nitryfikacji - N-cyjanoguanidyny (DCD) na drobnoustroje. Doświadczenie wykonano w układzie losowanych bloków, w czterech powtórzeniach, na glinie średniej pylastej o odczynie lekko kwaśnym. W wyniku badań stwierdzono, że nawożenie rzutowe saletrą amonową oraz punktowe roztworem siarczanu amonowego i mocznika (SAM), w stosunku wagowym 50:35, wpływa stymulująco na aktywność mikrobiologiczną gleby. Na stosunek sumy liczebności bakterii i promieniowców do grzybów, a także na aktywność ureazy glebowej korzystniejsze działanie wywiera nawożenie punktowe SAM niż rzutowe saletrą. Saletra w większym stopniu rozszerza efekt ryzosferowy (R : S) bakterii oligotroficznych, makrotroficznych i zbiałczających azot oraz promieniowców i grzybów niż SAM. Inhibitor nitryfikacji (DCD) pozytywnie oddziałuje na efekt ryzosferowy bakterii oligotroficznych, makrotroficznych, zbiałczających azot i Azotobacter oraz promieniowców, natomiast negatywnie na stosunek R : S bakterii amonifikacyjnych i celulolitycznych. Wzmaga także aktywność ureazy glebowej. Optymalnym terminem nawożenia, z punktu widzenia aktywności większości drobnoustrojów, jest stadium początkowego krzewienia (EC 21) pszenicy.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.