Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 19

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  dzialanie lekow
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Opisano otrzymywanie nowych faz stacjonarnych do HPLC zawierających immobilizowane białka skóry - keratynę i kolagen. Faza z zaadsorbowaną fizycznie keratyną wykazuje mechanizm retencji typowy dla tzw. odwrotnego przenikania faz z pewną komponentą oddziaływań specyficznych. Faza stacjonarna ze związanym kolagenem przejawia niektóre cechy retencji obserwowane w chromatografii w normalnym układzie faz (adsorpcyjnej). Białkowe fazy stacjonarne zostały zastosowane do chromatograficznego modelowania przenikania ksenobiotyków przez ludzką skórę. Parametr retencji wyznaczony na stacjonarnej fazie keratynowej, w powiązaniu z parametrem hydrofobowości mierzonym na kolumnie z tzw. im- mobilizowaną sztuczną błoną biologiczną, okazał się istotny w modelu przenikalności. Parametr retencji z kolumny kolagenowej nie poprawił modelowania przenikalności w przypadku badanych 17 związków.
Cukrzyca typu 2 rozwija się na podłożu insulinooporności i zmniejszającej się funkcji komórek beta. Na podstawie wytycznych Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego 2008 ustalono kolejne kroki postępowania we wczesnych zaburzeniach gospodarki węglowodanowej (prediabetes) oraz etapy postępowania farmakologicznego w rozwoju choroby. Należy pamiętać o kompleksowym, wieloczynnikowym postępowaniu w prewencji i spowolnieniu przewlekłych powikłań cukrzycy. W algorytmie postępowania w cukrzycy po raz pierwszy wymieniono leki oddziaływujące na układ inkretynowy (agoniści GLP-1) podawane podskórnie i inhibitory DPP-IV, stanowiące alternatywę leczenia doustnego. Omówiono leki tych grup ustalając ich miejsce w terapii leczenia cukrzycy (agoniści GLP-1 w terapii skojarzonej z lekami doustnymi przy ich nieskuteczności) i inhibitory DPP-IV podawane doustnie w początkowych stadiach cukrzycy w monoterapii i leczeniu skojarzonym z innymi lekami doustnymi.
Herba Polonica
|
2000
|
tom 46
|
nr 3
166-180
Korzyść terapeutyczną mierzy się dzisiaj przeważnie według parametrów określonych w sztucznym środowisku ślepych prób klinicznych. Różnicę pomiędzy verum a placebo utożsamia się z pożądanym efektem całkowitym. Jak mylący może być ten miernik dla całych grup leków wskazuje podjęta niedawno dyskusja o prawdziwych i pozornych efektach farmakodynamicznych syntetycznych leków przeciwdepresyjnych. Zróżnicowana analiza reprezentatywnej liczby badań kontrolowanych z użyciem placebo wykazała, że w tym zakresie wskazań w działaniu całkowitym efekty psychodynamiczne przeważają nad farmakodynamicznymi. Pod tym względem nowoczesne syntetyczne leki przeciwdepresyjne nie różnią się od roślinnych przetworów z dziurawca. Oznacza to między innymi, że w tych i podobnych wskazaniach należy przypisywać większe znaczenie bezpieczeństwu, tolerancji i akceptacji leku niż wyodrębnionym w porównaniu z placebo efektom farmakodynamicznym. Ocena ilościowa obu cząstkowych efektów terapeutycznych, którą można przeprowadzić w ramach kontrolowanych przez placebo badań leku wykazuje, że efekt całkowity leczenia w przypadku wielu ważnych zakresów wskazań fitoterapii sprowadza się w znacznej mierze do czynnika psychodynamicznego. Trzeba zauważyć, że udział efektów farmakodynamicznych w całościowym działaniu leczniczym wynosi przy tych wskazaniach jedynie około 20-50%. Powstaje zatem pytanie o znaczenie kliniczne i celowość ekonomiczną prób kontrolowanych przez placebo. Dla wykazania skuteczności terapeutycznej, jaka rzeczywiście przejawia się w praktyce lekarskiej, badania takie są mniej stosowne. Przy ocenie leku przed dopuszczeniem do obrotu należałoby w związku z tym bardziej realistycznie traktować materiał poznawczy na temat skuteczności.
Fifty four mould strains (32 Aspergillus and 22 Penicillium) isolated from clinical materials were tested using dilution method. Two test media were used: Yeast Nitrogen Base (YNB) and Czapek Dox (CD). The following drugs were tested: amorolfine, cyclopirox, itraconazole, and terbinafine. In the dilution method, the drugs were tested at four contrentrations: 0.1 mg/l, 1 mg/l, 10 mg/l, and 100 mg/l. No matter which medium and/or drug was used, terbinafine turned out to be most effective. The drug at a conceatration of 1 mg/l inhibited 88.9% of the strains in the CD medium. The MIC values in the YNB medium varied from 0,1 mg/l through 100 mg/1, however, 50% of the strains were inhibited at 1 mg/l or less. Itraconazole revealed a fairly good in vitro antifungal action, particularly in the CD medium: 77.8% of the strains were inhibited at 10 mg/l or less. Aspergillus fumigatus and Aspergillus flavus were most susceptible to itraconazole. The MIC values of cyclopirox amounted to 100 mg/l for all of the strains in the CD medium but not in the YNB where they varied from 1 mg/l to 100 mg/l. Amorolfine was the least effective drug. Most of the strains were inhibited at a concentration of at least 100 mg/l. The findings give evidence that the susceptibility of Aspergillus and Penicillium to the particular drugs is different, and that the results are influenced by the test medium.
Leki roślinne są często stosowane w terapii schorzeń układu oddechowego. Gdy są przyj­mowanie jednocześnie z lekami konwencjonalnymi, zwiększa to ryzyko wystąpienia inter­akcji ze składnikami farmakologicznie czynnymi roślin leczniczych. Na podstawie zarówno wyników badań klinicznych, jak i doświadczeń przedklinicznych omówiono najczęściej używane preparaty pochodzenia roślinnego. Przedstawiono najczęstsze interakcje wpływające w znacznym stopniu na przebieg terapii schorzeń układu oddechowego.
W pracy wykazano, że alkaloidy Chelidonium majus L. t.j. allokryptopina, protopina, chelidonina i sangwinaryna (w dawkach odpowiadających 0,025, 0,05, bądź 0,1 LD50), nie wywierały działania przeciwdrgawkowego w maksymalnym elektrowstrząsie u myszy. Co więcej, alkaloidy te nie wpływały na ochronne działanie leków przeciwdrgawkowych. Wyjątek stanowiła chelidonina, która podana łącznie z luminalem, bądź hydantoiną, nasilała ich przeciwdrgawkowy efekt zmniejszając ich ED50.
Opisano profil preparatu, a także skład chemiczny kory wierzby purpurowej, jej działanie i zastosowanie lecznicze.
Z wytycznych Światowej Organizacji Zdrowia wynika, że udział preparatów produkowanych z surowców roślinnych w światowym rynku leków wynosi około 20%. W Europie, Stanach Zjednoczonych, Australii oraz innych krajach rozwiniętych około 50% populacji stosuje medycynę komplementarną lub alternatywną. Na europejskim rynku produktów zielarskich dominują Niemcy oraz Francja. Z przeglądu wyników badań farmakoepidemiologicznych wynika jednak, że zasięg stosowania produktów ziołowych w różnych populacjach zależy od wielu czynników, a temat nie jest jeszcze dokładnie zbadany. Na świecie obserwowane jest wzrastające zainteresowanie produktami roślinnymi (jako lekami roślinnymi OTC, su­plementami diety). Ponadto narastającym problemem w opiece zdrowotnej są potencjalne interakcje preparatów roślinnych z lekami konwencjonalnymi, których mechanizmy nie są do końca wyjaśnione. Badania prowadzone w USA wykazały, że 18% dorosłych pacjen­tów stosuje oprócz przepisanych leków suplementacje lekiem roślinnym i preparatami witaminowymi. Ekstrapolacja na całkowitą populację USA sugeruje, że 15 min dorosłych jest narażonych na ryzyko zachodzenia niekorzystnych interakcji podczas terapii złożonej z leku roślinnego i syntetycznego. Zaobserwowane przypadki interakcji są zgłaszane do ośrodków - WHO Collaborating Centre for International Drug Monitoring (the Uppsa­la Monitoring Centre) w Genewie, do Medical Control Agency w Londynie oraz Health Canada's Adverse Drug Reaction Database w Kanadzie, w Polsce natomiast do Wydziału Monitorowania Działań Niepożądanych Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji. Pod­stawowymi źródłami danych o interakcjach lek roślinny/lek syntetyczny są fachowa litera­tura oraz monografie międzynarodowych towarzystw (ESCOP, Komisja E i inne). Podstawą naukowej informacji są natomiast wyniki badań na modelu in vitro, na zwierzętach, a także najważniejsze kontrolowane badania kliniczne. Zachodzenie interakcji pomiędzy lekiem roślinnym a syntetycznym może wynikać z lic­znych czynników ryzyka, takich jak np. polipragmacja, uzależnienia od leków, polimor-fizm CYP, patologiczne procesy w przewodzie pokarmowym lub w nerkach, inne choroby, płeć oraz starzenie się. Interakcje powinny być monitorowane i badane w próbach klinic­znych, w celu wykazania ich mechanizmów oraz bezpieczeństwa terapii złożonej z leku roślinnego i syntetycznego.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.