W latach 2012-2014 przeprowadzono ścisłe doświadczenie polowe w Wydziałowej Stacji Doświadczalnej Uniwersytetu Rzeszowskiego w Krasnem koło Rzeszowa. Celem badań było określenie reakcji pszenicy jarej na zróżnicowane nawożenie azotowe (80 i 120 kg N·ha–1) oraz dokarmianie dolistne (Plonvit zboża). Doświadczenie założono na glebie brunatnej wytworzonej z lessu, zaliczanej do klasy bonitacyjnej IIIa, kompleksu pszennego dobrego. Zmienne w latach badań warunki pogodowe wywarły duży wpływ na plonowanie pszenicy jarej. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że wyższa dawka azotu w porównaniu do niższej wpłynęła na istotne zwiększenie indeksu powierzchni liści (LAI) oraz wskaźnika zieloności liścia (SPAD). Średni kąt nachylenia liści (MTA) wyniósł 49,5° i nie był istotnie zróżnicowany. Wyższe nawożenie azotowe wpłynęło również na istotny wzrost liczby kłosów na jednostce powierzchni, wylegania roślin, MTZ, celności ziarna oraz plonu ziarna w odniesieniu do dawki niższej. Dokarmianie dolistne skutkowało istotnym zwiększeniem takich parametrów jak wskaźnik SPAD, MTZ oraz plon ziarna w porównaniu do obiektu kontrolnego. Zastosowane nawozy zmodyfikowały skład chemiczny ziarna. Zwiększona dawka azotu podwyższyła w ziarnie zawartość białka ogólnego, zaś obniżyła włókna surowego. Z kolei dokarmianie dolistne skutkowało wzrostem zawartości popiołu w ziarnie w porównaniu do kontroli.
Celem doświadczeń przeprowadzonych w latach 2013-2015 było określenie wpływu zróżnicowanego poziomu nawożenia mineralnego azotem na wielkość plonu i wybrane cechy jakości bulw nowych odmian ziemniaka. Badania przeprowadzono na czterech odmianach jadalnych: Igor, Jurek, Malaga, Oberon oraz trzech skrobiowych: Boryna, Jubilat, Kaszub uprawianych na glebie lekkiej. Nawożenie organicznie stanowiła słoma pszenna i międzyplon z gorczycy białej. W badaniach stosowano zróżnicowane nawożenie mineralne azotem: 0, 50, 100, 150 i 200 kg N·haˉ¹ oraz jednakową dawkę fosforu – 17,5 kg P·haˉ¹ i potasu – 99,6 kg K·haˉ¹, wynikającą z zasobności gleby w te składniki. Istotnie największy plon bulw uzyskano po zastosowaniu dawki 100 kg N·haˉ¹ dla odmian: Boryna, Jubilat, Kaszub i Malaga, a 150 kg N·haˉ¹ dla odmian: Igor, Jurek, Oberon. Zastosowana dawka 100 kg N·haˉ¹, średnio dla odmian powodowała istotnie największy wzrost zawartości skrobi i suchej masy w bulwach. Niską kumulację azotanów uzyskano do dawki 150 kg N·haˉ¹. Niezależnie od zastosowanej dawki azotu dla odmian Malaga i Jurek uzyskano istotnie największy plon bulw. Odmiana Kaszub charakteryzowała się istotnie największą zawartością skrobi w bulwach. Nawożenie mineralne azotem, właściwości genetyczne odmian oraz warunki pogodowe w latach miały istotny wpływ na wielkość uzyskanego plonu i badane cechy jakości bulw ziemniaka.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.