Demokratyczno-rynkowe przemiany, jakie rozpoczęły się w Rosji na początku lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku, zapoczątkowały także żywiołowy proces kształtowania się nowej struktury organizacyjno-prawnej producentów rolnych. Podstawą tego procesu była reforma rolna (dekolektywizacja rolnictwa), zakładająca nadzielenie ziemią rolną pracowników poprzez tzw. udziały (około 12 mln osób) oraz restrukturyzację kołchozów i sowchozów. Podstawowe tendencje w tym procesie to: po pierwsze formowanie się, głównie na bazie byłych kołchozów i sowchozów nowej struktury organizacyjno-prawnej przedsiębiorstw rolnych opartej na własności prywatnej, po drugie powstanie i rozwój nowej grupy producentów rolnych, jakimi są gospodarstwa chłopskie (farmerskie), i po trzecie umocnienie się, mającej długą tradycję w rolnictwie rosyjskim, ogromnej grupy gospodarstw przydomowych. Proces ten ma swoje odzwierciedlenie w zmianach struktury zasobów ziemi i zasobów pracy, a w konsekwencji – struktury produkcji rolnej według kształtujących się form gospodarowania. Podstawowa tendencja w tym procesie to zwiększenie liczby gospodarstw chłopskich (farmerskich) i przydomowych, a zmniejszenie liczby przedsiębiorstw rolnych.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.