Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 9

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  cultivar differentiation
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1

Variety discrimination in pea [Pisum sativum L.] by molecular, biochemical and morphological markers

100%
Smykal P., Horacek J., Dostalova R., Hybl M.
Journal of Applied Genetics
|
2008
|
tom 49
|
nr 2
155-166
The distinctness, uniformity and stability (DUS) requirements involve expensive, space- and time-consuming measurements of morphological traits. Moreover, for a majority of traits, interactions between genotype and environment complicate the evaluation. Molecular markers have a potential to facilitate this procedure, increase the reliability of decisions, and substantially save the time and space needed for experiments. We chose 25 varieties of pea (Pisum sativum L.) from the list of recommended varieties for cultivation in the Czech Republic, and made both a standard classification by 12 morphological descriptors and a classification by biochemical-molecular markers. Two isozyme systems, 10 microsatellite loci, 2 retrotransposons for multilocus inter-retrotransposon amplified polymorphism (IRAP), and 12 retrotransposon-based insertion polymorphism (RBIP) DNA markers were analysed. The main objective of the study was to examine the potential of each method for discrimination between pea varieties. The results demonstrate a high potential and resolving power of DNA-based methods. Superior in terms of high information content and discrimination power were SSR markers, owing to high allelic variation, which was the only biochemical-molecular method allowing clear identification of all varieties. Retrotransposon markers in RBIP format proved to be the most robust and easy to score method, while multilocus IRAP produced informative fingerprint already in a single analysis. Isozyme analysis offered a fast and less expensive alternative. The results showed that molecular identification could be used to assess distinctness and complement morphological assessment, especially in cases where the time frame plays an important role. Currently developed pea marker systems might serve also for germplasm management and genetic diversity studies.
2
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Odmianowe zroznicowanie zawartosci glikoalkaloidow w zaleznosci od przecietnej masy bulw ziemniaka

100%
Wroniak J., Mazurczyk W.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2006
|
tom 511
|
nr 1
189-195
In tuber samples of 95 table and 50 starch potato cultivars grown over the years 1988-2005 on light loamy sand at Jadwisin Experimental Station, near Warsaw, the average tuber weight (m) and glycoalkaloids (cTGA) content (according to Berger’s colorimetric method) were determinated. Relationship between the tuber weight and cTGA content was analysed for all tested samples (445) and also for 12 different tuber size classes. The highest mean values (above 100 mg·kg⁻¹ fresh matter; FM) were detected in two classes of the smallest tubers of average weight 20-30 and 30-40 g. The biggest two classes (ranging within 120-130 and 130-154 g) contained smallest TGA amounts: 29 and 39 mg·kg⁻¹ FM, respectively. Divergence of cTGA content was slight (48 to 60 mg·kg⁻¹ FM) in remaining 8 tuber classes (40-120 g) including 90% tested tuber samples in total. Following reciprocal regression describes in the best way the relationship between mean tuber weight and cTGA content in particular classes: cTGA = 18.3 + 2754.3/m; r = 0.900; significance level = 0.01, n = 12. Only the tendency to diminishing TGA content with increasing weight of the tubers was shown at regression analysis for all 445 tested samples without division of tubers size classes. Dangerous TGA level (above 200 mg·kg⁻¹ FM) was observed only in 2% tested tuber samples; 52% showed cTGA content lower than 50 mg-kg-1·kg⁻¹ FM.
3

Wielowymiarowa ocena zroznicowania odmian i rodow zycicy trwalej pod wzgledem cech uzytkowych w uprawie na nasiona

80%
Gozdowski D., Martyniak D., Madry W.
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
|
2009
|
nr 253
315-322
4

Planowanie optymalnego zageszczenia pedow na jednostce powierzchni na podstawie fizjologicznych cech bulw matecznych w uprawie ziemniaka jadalnego

80%
Zarzynska K., Gruczek T.
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
|
2000
|
nr 213
185-190
5

Pomiary ubytku masy odciętych liści ziemniaka jako metoda pośredniej oceny różnic odmianowych w efektywności działania aparatów szparkowych

80%
Gluska A.
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
|
2002
|
nr 221
105-116
W latach 1988–1995 prowadzono na 44 odmianach ziemniaka pomiary ubytków wody z odcię­tych liści. Określano ubytki masy liści w ciągu pierwszej i drugiej godziny po odcięciu z rośliny oraz stosunek obu tych wielkości jako wskaźnik sprawności aparatów szparkowych (W). Ubytki masy liści i wskaźnik (W) były największe przy pomiarach porannych i zmniejszały się istotnie w ciągu dnia. Wartości te były również istotnie zależne od wilgotności i temperatury powietrza. Stwierdzono wysoce istotne zróżnicowanie odmian pod względem badanych parametrów. Metoda ta może być przydatna do pośredniej oceny genotypów ziemniaka pod względem zdolności do obrony przed utratą wody z tkanek.
6

Określenie indeksu odmienności odmian pszenżyta ozimego metodą porównywania diagramów elektroforetycznych gliadyn

80%
Makarska E.
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
|
2001
|
nr 220
91-98
Oceniono różnice odmianowe pszenżyta ozimego (Dagro, Bolero, Ugo, Malno, Tewo, ród CZR103/85) metodą porównywania diagramów elektroforetycznych gliadyn. Udział procentowy poszczególnych podjednostek gliadyn posłużył do wyznaczenia schematu diagramu badanych odmian pszenżyta. W oparciu o polimorfizm białek gliadynowych określono względne indeksy odmienności dla par odmian. Wartości tego indeksu zawierały się w granicach od 20 do 70%. Znajomość takich wskaźników można wykorzystać do oceny stopnia zróżnicowania genetycznego między odmianami i sprawdzenia efektywności krzyżowania.
7
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Odmianowe zróżnicowanie odporności bulw ziemniaka na uszkodzenia mechaniczne

80%
Lutomirska B., Jankowska J.
Ziemniak Polski
|
2014
|
tom 24
|
nr 2
8

Wartosci wskaznikow charakteryzujacych stan fizjologiczny bulw i rozwoj rosliny ziemniaka. Cz.III. Poczatkowy rozwoj kielkow i korzeni

51%
Zarzynska K.
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
|
2000
|
nr 213
19-30
9

Wartosc wskaznikow charakteryzujacych stan fizjologiczny bulw i rozwoj rosliny ziemniaka. Cz. V. Rozwoj czesci nadziemnej

41%
Zarzynska K.
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
|
2001
|
tom 217
151-168
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.