Intensywny rozwój antybiotykoterapii spowodował ograniczenie zainteresowania terapią probiotyczną. Jednak pomimo poprawy skuteczności terapeutycznej antybiotyków, infekcje przewodu pokarmowego i ich następstwa stanowią poważny problem kliniczny. Dodatkowo stały wzrost liczby antybiotykoopornych patogenów bakteryjnych sprawiły, że terapia probiotyczną przeżywa swój renesans. Podczas gdy celem leczenia antybiotykami jest ograniczenie lub zniszczenie patogénnych szczepów bakterii, Probiotyki prowadzą do jakościowej i ilościowej poprawy składu fizjologicznej floty bakteryjnej, ograniczając w ten sposób naturalny sposób rozwój bakterii patogénnych. Probiotyki zmniejszają częstość występowania biegunek podróżnych, łagodzą przebieg i skracają czas trwania niektórych biegunek bakteryjnych i wirusowych (indukowanych przez Clostridium, difficile, Shigella, Salmonella, enterotoksyczne szczepy Eschericia coli czy rotawirusy), zapobiegają wystąpieniu lub łagodzą przebieg biegunek bakteryjnych po antybiotyko-, chemo- i radioterapii, likwidują lub zmniejszają objawy nietolerancji laktozy, mogą działać leczniczo w encefalopatii wątrobowej, a także normalizują zaburzenia motoryki jelit u osób w wieku podeszłym.