Odmienne perspektywy postrzegania jakości uzasadniają wprowadzenie dwóch pojęć - jakości producenckiej i konsumenckiej, odpowiednio definiowanych i kwantyfikowanych. Obiektywizację i standaryzację rozmaicie konotowanej jakości z tych dwóch perspektyw stanowią certyfikaty czy systemy jakości, które stanowiąc zespół reguł muszą być uwzględnione w czasie produkcji i dystrybucji artykułów spożywczych, informując o ich spełnieniu przez określone oznakowanie. To oznakowanie powinno pomagać konsumentowi w jego decyzjach nabywczych, wskazując na to, że produkty nim opatrzone są lepszej jakości niż inne. Z uwagi na fakt, że polscy konsumenci wciąż jeszcze kupują mięso przede wszystkim w sklepach specjalistycznych bądź na stoiskach mięsnych w sklepach wielkopowierzchniowych często informacje na temat jego jakości czerpią od sprzedawców. Stąd też ich wiedza na ten temat może mieć znaczenie dla świadomości konsumentów w zakresie systemów jakości i sposobu ich graficznego prezentowania. Celem sprawdzenia wiedzy dystrybutorów w tym zakresie, a konkretnie sprzedawców specjalistycznych i delikatesowych oraz przedstawicieli hurtowni, w 2017 roku przeprowadzono badania jakościowe z wykorzystaniem metody pogłębionych wywiadów telefonicznych z 66 respondentami reprezentującymi wymienione kategorie dystrybutorów w 4 miastach w Polsce. Wyniki tych badań wskazują na niski poziom wiedzy sprzedawców i sprzedawców delikatesowych na temat systemów jakości mięsa, w tym również propagowanego w 2011 roku systemu PQS. Przedstawiciele hurtowni w nieco większym stopniu wykazali się wiedzą w tym zakresie, jakkolwiek dość powierzchowną w odniesieniu do kryteriów zróżnicowania między mięsem certyfikowanym i niecertyfikowanym.