Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 11

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  bulwy potomne
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1

Wplyw wielkosci bulw matecznych na dynamike wzrostu roslin oraz plon bulw potomnych frezji ogrodowej [Freesia hybrida] w uprawie bez oslon

100%
Mynett K., Startek L.
Folia Universitatis Agriculturae Stetinensis. Agricultura
|
2000
|
tom 83
113-118
2
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Wplyw terminu i glebokosci sadzenia na strukture plonu bulw potomnych sparaksisu trojbarwnego [Sparaxis tricolor [Curt.] Ker Gawl.]

100%
Hetman J., Marcinek B.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2002
|
tom 483
83-92
W latach 2000 i 2001 przeprowadzono dwuczynnikowe doświadczenie polowe, w którym badano wpływ terminów i głębokości sadzenia na kwitnienie i plon bulw potomnych Sparaxis tricolor (Curt.) Ker Gawl. Zastosowano 4 terminy sadzenia: 20.04, 29.04, 10.05 i 20.05; oraz 3 głębokości sadzenia: 4 cm, 6 cm i 8 cm. Stwierdzono, że termin sadzenia wpływa na wielkość i strukturę plonu oraz wartość dekoracyjną roślin. Największą masę plonu ogólnego i handlowego uzys­kano z bulw sadzonych do gruntu w terminie 20.04 na głębokości 4 cm. Stwier­dzono też zależność pomiędzy terminem a głębokością sadzenia dla bulw o naj­większym obwodzie; których najwięcej uzyskano z terminu 20.04 na głębokości 4 cm w obu latach uprawy. Opóźnianie terminu sadzenia powodowało wzrost stop­nia rozdrobnienia plonu bulw potomnych. Głębokość sadzenia nie ma wpływu na całkowitą wielkość plonu. Rośliny sadzone w obu kwietniowych terminach więcej bulw dużych wytworzyły na głębokości 4 cm, natomiast u roślin sadzonych w terminach majowych więcej bulw dużych tworzyło się na głębokości 8 cm. Istotny wpływ na plonowanie roślin wywiera temperatura i ilość opadów wiosną. Długo­trwała susza w roku 2000 spowodowała obniżenie średniego plonu z poletka nawet o 100% w porównaniu z rokiem 2001.
3

Wielkosc i jakosc plonu bulw potomnych frezji z grupy Easy Pot w zaleznosci od stezenia etefonu

67%
Zurawik P., Startek L.
Roczniki Akademii Rolniczej w Poznaniu. Ogrodnictwo
|
2007
|
tom 41
253-257
4

Wpływ nawadniania w uprawie ziemniaka na porażenie bulw potomnych przez Clavibacter michiganensis subsp. sepedonicus

59%
Pietraszko M., Boguszewska-Mankowska D.
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
|
2011
|
nr 263
5

Wpływ zaprawiania mieczyka wybranymi preparatami na zdrowotność bulw potomnych oraz zasiedlanie ich przez patogeniczne i niepatogeniczne gatunki grzybów

59%
Nawrocki J.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2009
|
tom 539
|
nr 2
W 2008 r. kontynuowano badania polowe rozpoczęte w 2006 r., podczas których określano skuteczność zaprawiania mieczyka wybranymi preparatami na ograniczenie porażenia bulw potomnych przez patogeny grzybowe Fusarium oxysporum. Mniej licznie izolowano grzyby z rodzaju Alternaria, Cylindrocarpon oraz Penicillium. W latach 2006-2008 podczas badań polowych określano skuteczność zaprawiania mieczyka wybranymi preparatami na ograniczenie porażenia bulw potomnych przez patogeny grzybowe. W badaniach zastosowano do zaprawiania wiosennego bulw następujące preparaty: Biochikol 020 PC, Biosept 33 SL, Polyversum oraz jako kombinacje porównawcze Sumilex 500 SC oraz mieszaninę Topsinu M 500 SC z Kaptanem zaw. 50 WP. Do badań użyto trzy odmiany mieczyka: ʻOscar’, ʻPriscilla’ i ʻSancerre’. Kontrolę stanowiły bulwy niezaprawiane. Uzyskane wyniki wykazały, że najskuteczniejszym zabiegiem, istotnie polepszającym zdrowotność i jakość bulw mieczyka wszystkich badanych odmian było zastosowanie mieszaniny preparatów Topsin M 500 SC i Kaptan zaw. 50 WP. Sumilex 500 SC oraz preparaty biotechniczne Biochikol 020 PC i Biosept 33 SL korzystnie wpływały na stan zdrowotny bulw mieczyka w porównaniu z kontrolą. Najmniej skuteczne było zastosowanie preparatu biologicznego Polyversum WP. Najmniejszą ilość kolonii grzybów wyizolowano z bulw potomnych z kombinacji Topsin M 500 SC+Kaptan zaw. 50 WP, zwłaszcza na odmianie ʻSancerre’ oraz z bulw odmiany ʻOscar’ zaprawionych preparatem Sumilex 500 SC, a najliczniej z obiektów kontrolnych wszystkich badanych odmian. Z porażonych bulw najliczniej izolowano grzyby z rodzaju Fusarium, a zwłaszcza gatunek Fusarium oxysporum. Mniej licznie izolowano grzyby z rodzaju Alternaria, Cylindrocarpon oraz Penicillium.
6

Wielkość i jakość plonu bulw potomnych frezji z grupy Easy Pot w zależności od stężenia GA3

59%
Zurawik P.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2008
|
tom 525
Badania prowadzono w latach 2000-2001, w okresie wiosenno-letnim, w nieogrzewanym tunelu foliowym. Materiał roślinny stanowiły preparowane bulwy następcze trzech odmian frezji z grupy Easy Pot: ‘Gompey’, ‘Popey’ i ‘Suzy’. Bezpośrednio przed posadzeniem bulwy traktowano przez 24 godziny, bez dostępu światła w pomieszczeniu o temperaturze 28-30°C, kwasem giberelinowym o stężeniach: 10, 20, 40, 80 i 160 mg‧dm⁻³. Kontrolę stanowiły bulwy moczone w wodzie wodociągowej. Po zakończeniu wegetacji rośliny dosuszono, a następnie po oczyszczeniu i posortowaniu bulw oceniono uzyskany plon. Obliczono współczynniki przyrostu masy i liczby bulw następczych. W doświadczeniach własnych, obok cech odmianowych, na wielkość i jakość plonu bulw potomnych frezji z grupy Easy Pot wpływał także zastosowany kwas giberelinowy. Regulator ten istotnie zwiększał współczynnik przyrostu masy bulw w porównaniu do roślin kontrolnych. Spośród zastosowanych stężeń kwasu giberelinowego, najsilniej oddziaływało największe, tj. 160 mg‧dm⁻³. Mocząc bulwy w roztworze regulatora o tym stężeniu, uzyskano zwiększenie współczynnika przyrostu masy bulw do 22%. O współczynniku przyrostu liczby bulw następczych decydowały głównie cechy odmianowe. Największym współczynnikiem odznaczała się odmiana ‘Gompey’. Reprodukowany w ten sposób materiał nasadzeniowy może być z powodzeniem wykorzystany do produkcji roślin pojemnikowych w kolejnym sezonie wegetacyjnym.
7

Plon bulw potomnych frezji z grupy Beach w zależnośći od metody aplikacji chitozanu

51%
Zurawik P., Bartkowiak A.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2009
|
tom 539
|
nr 2
Badania prowadzono w latach 2007-2008, w terminie letnio-jesiennym, w nieogrzewanym tunelu foliowym. Materiał roślinny stanowiły bulwy następcze frezji należących do grupy Beach: ‘Silver Beach’ i ʻSummer Beach’. W badaniach stosowano chitozan o masie cząsteczkowej 20 000 g∙dm-3, w stężeniu 0,2%. Związek ten aplikowano w postaci moczenia bulw przed sadzeniem, opryskiwania i podlewania roślin podczas wzrostu i rozwoju. W wariancie kontrolnym, na żadnym etapie uprawy nie stosowano chitozanu. Zastosowany roztwór chitozanu wpłynął na zwiększenie wielkości i poprawę jakości bulw potomnych frezji z grupy Beach. Jego oddziaływanie uzależnione było jednak od cech odmianowych i metody aplikacji. Spośród porównywanych odmian, ‘Silver Beach’ charakteryzowała się większym plonem bulw potomnych. Moczenie bulw przed sadzeniem w chitozanie powodowało zwiększenie współczynników przyrostu masy. Opryskiwanie roślin natomiast decydowało o zwiększeniu współczynnika przyrostu ogólnej liczby bulw i bulw następczych, wpływało jednak na zmniejszenie współczynnika przyrostu masy bulw następczych.
8

Tempo rozwoju bakteriozy pierścieniowej ziemniaka z formy bezobjawowej w objawową w potomstwie bulw ziemniaka

51%
Pastuszewska T.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2008
|
tom 531
W latach 2005-2007 przeprowadzono badania rozwoju bakteriozy pierścieniowej ziemniaka w potomstwie pięciu odmian: ‘Ania’, ‘Sante’, ‘Sowa’, ‘Z 1', ‘S 1', porażonych latentnie przez Clavibacter michiganensis subsp. sepedonicus (Cms). Każdego roku wysadzano po 100 bulw potomnych z każdej odmiany i dwukrotnie oceniano ich potomstwo pod względem wystąpienia typowych objawów chorobowych. Obserwacje przeprowadzano po zbiorze i ponownie wiosną, po okresie przechowania. Stwierdzono zróżnicowaną reakcję odmian na porażenie przez Cms oraz duży wpływ liczebności populacji bakterii na wystąpienie objawów w bulwach potomnych.
9

Wpływ ospowatości sadzeniaków ziemniaka na akumulację plonu oraz występowanie objawów porażenia przez Rhizoctonia solani Kuhn. na roślinach i bulwach potomnych

51%
Lutomirska B.
Progress in Plant Protection
|
2010
|
tom 50
|
nr 1
The influence of severity of seed tubers infestation with black scurf was studied as related to potato plant growth, stem canker, yielding and incidence of black scurf on progeny tubers. Increasing levels of sclerotia on seed tubers caused worse plant emergence, increasing stem canker incidence and disease symptoms on stems, but their severity was dependent on weather conditions. Increasing of black scurf on mother tubers affected relatively the yield and tuber quality. The development of black scurf on progeny tubers was less dependend on seed tuber infestation with black scurf.
10
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Wplyw linuronu, pendimetaliny, napropamidu i sciolek organicznych na plon bulw potomnych Acidanthera bicolor var. murielae Perry

43%
Kocira A., Laskowska H.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2006
|
tom 510
|
nr 1
281-287
Doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2000-2002. Bulwy acidantery dwubarwnej odmiany murielae o obwodzie 8-9 cm sadzono w drugim tygodniu maja. Po upływie tygodnia od sadzenia bulw zastosowano herbicydy: linuron w dawce 1,000 kg·ha⁻¹, pendimetalinę w dawce 0,990 kg·ha⁻¹ i napropamid w dawce 1,500 kg·ha⁻¹ . Następnego dnia część poletek ściółkowano 5 cm warstwą kory sosnowej lub torfu przejściowego. Doświadczenie obejmowało również kombinację kontrolną pieloną ręcznie oraz kombinację kontrolną z opóźnionym pieleniem wykonywanym trzy tygodnie później w stosunku do pozostałych poletek. Linuron, pendimetalina i napropamid nie wykazywały fitotoksycznego działania w stosunku do acidan tery dwubarwnej. Opóźnienie ręcznego pielenia o trzy tygodnie ujemnie wpłynęło na plon bulw potomnych badanej rośliny. Ściółkowanie gleby korą sosnową lub torfem przejściowym zwiększyło masę bulw potomnych w plonie ogólnym i handlowym.
11

Wpływ miejsca uprawy i chitozanu o różnym ciężarze cząsteczkowym na wzrost i plonowanie frezji odmiany ‘Lisa’. Część II. Plon i zdrowotność bulw

43%
Salachna P., Bartkowiak A., Kaminska M., Mazurkiewicz-Zapalowicz K.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2008
|
tom 525
Oceniano wpływ miejsca uprawy i chitozanu na plon i zdrowotność bulw potomnych frezji ‘Lisa’. Przed sadzeniem bulwy moczono przez 20 minut w 0,2% roztworach chitozanu o ciężarach cząsteczkowych: 2500, 3500, 6500, 50 000, 124 000 i 970 000 g‧mol⁻¹. Kontrolę stanowiły bulwy moczone w wodzie. Rośliny uprawiano w ogrzewanym tunelu foliowym i w komorze klimatyzowanej. Plon bulw roślin uprawianych w komorze klimatyzowanej był większy, niż w ogrzewanym tunelu foliowym. Niezależnie od miejsca uprawy, największy przyrost liczby bulw uzyskano, gdy stosowano chitozan o ciężarach cząsteczkowym 3 500, 50 000 i 970 000 g‧mol⁻¹. Na przyrost masy bulw najkorzystniej wpłynął chitozan o ciężarze cząsteczkowym 50 000 g‧mol⁻¹. Analiza mikologiczna wykazała występowanie na bulwach Fusarium oxysporum i Penicillium cyclopium w zależności od miejsca uprawy i ciężaru cząsteczkowego chitozanu. Test serologiczny DAS-ELISA wykazał silniejsze zawirusowanie bulw frezji wirusem FMV, gdy rośliny uprawiano w ogrzewanym tunelu foliowym.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.