Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 6

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  bisfosfoniany
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Bisphosphonates are a unique class of drugs. As a family they are characterized pharmacologically by their ability to inhibit bone resorption, whereas, pharmacokinetically, they are classified by their similarity in absorption, distribution and elimination. Bisphosphonates have become the most important class of antiresorptive drugs, not only for the treatment of Paget’s disease, but also for other diseases that involve excessive osteoclast-mediated bone resorption, such as tumor-induced osteolysis and hypercalcemia as well as osteoporosis. Although all bisphosphonates have similar psychochemical properties, their antiresorbing activities differ substantially. The structure of the R2 side chain is the major determinant of antiresorptive potency, both phosphonate groups are also required for the drugs to be active. Activity is dramatically increased when the amino group is contained in the aliphatic carbon chain. They act by inhibiting the enzyme farnesyl diphosphate synthase. Despite this, the molecular mode of their action is still not clear. There is substantial evidence that BPs can have a direct effect on osteoclasts by mechanisms that may lead to osteoclast cell death by apoptosis. BPs can also inhibit proliferation and cause cell death in macrophages in vitro. It has been shown that the toxic effect of BPs on macrophages is also due to the induction of apoptotic, rather than necrotic, cell death. Bisphosphonates may inhibit osteoclast-mediated bone resorption by several routes, although a direct effect on mature osteoclasts is the most likely. Bisphosphonates perturb cellular metabolism and induce osteoclast apoptosis. The molecular mechanisms by which these effects are brought about are only now becoming clear. The simple bisphosphonates that closely resemble pyrophosphonates (such as clodronate, etidronate and tiludronate) can be metabolically incorporated into non-hydrolysable analogues of ATP that accumulate intracellularly in osteoclasts, resulting in the induction of osteoclast apoptosis. The more potent, nitrogen-containing bisphosphonates (such as pamidronate, alendronate, risedronate, ibandronate and zoledronate) appear to act as analogues of isoprenoid diphosphate lipids, thereby inhibiting FPP synthase, an enzyme in the mevalonate pathway. Inhibition of this enzyme in osteoclasts prevents the biosynthesis of isoprenoid lipids (FPP and GGPP) that are essential for the post-translational farnesylation and geranylgeranylation of small GTPase signaling proteins. Loss of bone-resorptive activity and osteoclast apoptosis is primarily due to the loss of geranylgeranylated small GTPases.
Dotychczasowe badania wskazują, że związki fluoru stymulują proces tworzenia kości. Dlatego istotnym problemem jest określenie ich interakcji ze środkami farmakologicznymi stosowanymi w leczeniu osteoporozy. Celem pracy byla ocena wpływu jonów fluorkowych w pożywieniu na hamowanie resorpcji kości przez pamidronian sodu należący do grupy bisfosfonianów, które są lekami powszechnie stosowanymi w leczeniu osteoporozy. Materiał i metodyka. Badania wykonano na zwierzętach (szczurach) stosując ektopowy model tworzenia kości. Szczury (60 samców) podzielono na 4 grupy. Trzy grupy otrzymywały odpowiednio: wodę z dodatkiem 100 ppm jonów fluorkowych, pamidronian sodu w dawce 1 mg/kg m.c./tydzień oraz wodę z dodatkiem 100 ppm F + lmg/kg m.c./ tydzień pamidronianu sodu. Grupa czwarta stanowiła grupę kontrolną karmioną paszą hodowlaną. Po 10 dniach od rozpoczęcia doświadczenia wszystkim szczurom wszczepiono śródmięśniowo zdewitalizowaną macierz»kostną w celu wywołania autoindukcji tkanki kostnej. Po 8 tygodniach pobierano wszczepy, utrwalano, odwadniano i zatapiano w metakrylanie metylu bez uprzedniej dekalcyfikacji. W preparatach tkankowych oceniono histomorfometrycznie odsetek nowoutworzonej tkanki kostnej w proporcji do całej tkanki wszczepu, powierzchnię tworzenia nowej kości oraz średnią liczbę osteoklastów na 1 mm2 wszczepu. Wyniki. Stwierdzono wzrost resorpcji osteoklastycznej oraz wzrost tworzenia nowej kości w grupach otrzymujących fluorek sodu. Wniosek. Obecność jonów fluorkowych w pokarmach zmniejsza antyresorpcyjną aktywność pamidronianu sodu.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.