Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  bay bolete
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Grzyby rosnące dziko, które są popularnym i cennym surowcem dla przetwórstwa, jak i bezpośredniego spożycia, mogą zawierać w owocnikach metale ciężkie w dużym stężeniu – czasami w reakcji na zanieczyszczenie nimi gleby. Celem pracy było określenie zawartości metali ciężkich w trzech gatunkach grzybów jadalnych, tj. podgrzybku brunatnym (Xerocomus badius), koźlarzu czerwonym (Leccinum aurantiacum), borowiku szlachetnym (Boletus edulis). Pobrano 10 próbek każdego gatunku grzyba z lasów mieszanych Wysoczyzny Siedleckiej z terenu gminy Wodynie (N 52,1 i E 22,03). Grzyby przygotowano według ogólnych zasad zawartych w normie PN-EN 13804:2003, następnie wysuszono je w temperaturze 30-40ºC i rozdrobniono w młynku laboratoryjnym. Otrzymane susze poddano mineralizacji „suchej” według normy PN-EN 14082:2004 w celu oznaczenia Pb, Cd, Cr, Cu, Zn i Ni – metodą FAAS oraz według normy PN-EN 14546:2005 w celu oznaczenia As – metodą HG AAS. Rtęć oznaczono w suszach grzybowych po mineralizacji na „mokro” według normy PN-EN 13806:2003 – metodą CV AAS. Zawartość badanych metali w suszu grzybowym układa się w następujących szeregach malejących wartości: w podgrzybku brunatnym Zn>Cu>Cr>Ni>Cd>Pb>As>Hg; w koźlarzu czerwonym Zn>Cu>Cr>Ni> Cd>As>Pb>Hg; w borowiku szlachetnym Zn>Cu>Ni>Cr>Cd>Pb>Hg>As. Wyniki badań potwierdziły fakt zróżnicowanej zawartości oznaczanych pierwiastków w zbadanych gatunkach grzybów.
Przeanalizowano dostępne dane z piśmiennictwa naukowego na temat zawartości arsen, kadm, ołów i rtęć w owocnikach podgrzybka brunatnego na terenie Europy. Zawartość kadmu i ołowiu w podgrzybku brunatnym na obszarach niezanieczyszczonych tymi metalami sięga, odpowiednio, do 5 i 20 mg/kg masy suchej (do 0,50 i 2,0 mg/kg masy mokrej), i jest to znacznie więcej niż wynosiła dawniej wartość tolerancji dla tych metali w kraju, tj. 1,0 i 2,0 mg/kg masy suchej (dla wszystkich gatunków grzybów jadalnych). W świetle dostępnych danych analitycznych sugerowana wartość tolerancji dla kadmu w podgrzybku brunatnym winna wynosić 5 mg w kilogramie suszu, a ołowiu 20 mg w kilogramie suszu.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.