Celem obserwacji była analiza barwy okrywy włosowej polskiej owcy górskiej z 10 bacówek Tatr i Podhala. Obserwacje barwy przeprowadzono podczas wypasów (sierpień) łącznie na 6285 maciorkach z wybranych bacówek. Ocenę organoleptyczną barwy przedstawiono wg określonej wcześniej skali barwnej. Przeprowadzone obserwacje wskazują na znikomy udział owiec z barwną wełną (ok. 2%), mimo że barwne owce występowały w każdym z analizowanych stad. Owiec o wełnie brązowej wśród badanej populacji zwierząt było najmniej - ich udział wynosił zaledwie 0,4%. Ilość owiec o barwie czarnej w stosunku do wszystkich badanych owiec kształtowała się na poziomie 0,6%. Jeżeli chodzi o wełnę barwną, najwięcej zaobserwowano owiec z wełną siwą, stanowiły one 1,2% w badanym stadzie. Zdecydowanie najwięcej owiec było białych, bo aż około 98%. Należy uznać, że była to podstawowa barwa okrywy włosowej polskiej owcy górskiej w stadach z analizowanych bacówek.
Celem przeprowadzonych badań była analiza wyników oceny fenotypowej szynszyli w różnym wieku oraz określenie wzajemnych współzależności między tymi cechami. Badania przeprowadzono na pięciu różnych fermach w województwie kujawsko-pomorskim. Dokonano analizy wyników oceny pokroju 1493 szynszyli odmiany standard. Stwierdzono, że badana populacja charakteryzowała się doskonałymi wynikami odnośnie do wielkości i budowy zwierzęcia (75% populacji) oraz pasa brzusznego (91% populacji). Najsłabsze wyniki odnotowano za cechę typ barwny; tylko 0,35% osobników uzyskało punktację wzorcową. Zaobserwowano dodatnie istotne korelacje między wiekiem zwierząt a oceną za poszczególne cechy pokroju. Najwyższy współczynnik odnotowano dla typu barwnego (rxy=0,17**). Wykazano również wzajemną interakcję pomiędzy poszczególnymi cechami pokroju. Stwierdzono, że wysoka ocena uzyskana za wielkość i budowę zwierzęcia ujemnie wpływa na wyniki otrzymane za typ barwny (rxy=−0,06**). W pozostałych przypadkach wystąpiła korelacja dodatnia.