Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 7

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  anion exchanger
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1
Content available remote

Impairment by allyl isothiocyanate of gastric epithelial wound repair through inhibition of ion transporters

100%
Hayashi S., Nakamura E., Kubo Y., Takahashi N., Yamaguchi A., Matsui H., Hagen S. J., Takeuchi K.
Journal of Physiology and Pharmacology
|
2008
|
tom 59
|
nr 4
691-706
Isothiocyanate is a transient receptor potential ankyrin 1 (TRPA1) agonist and also an inhibitor of ion transporters such as anion exchanger (AE) and Na+/HCO3- co-transporter (NBC). We examined the expression of TRPA1 and ion transporters in monolayers of the rat gastric epithelial cell line RGM1 and investigated the involvement of these factors in the inhibitory action of isothiocyanate on epithelial wound healing. After obtaining a confluent monolayer, a round artificial wound of constant size was induced in the center of the cell monolayer using a pencil-type mixer with a rotating silicon tip. Immediately after the wound induction, cells at the edge of the wound started to form lamellipodia, migrating towards the center of wound, and the cell-free area decreased with time. Addition of allyl isothiocyanate to standard buffer suppressed the recovery of the wound in a concentration-dependent manner without affecting the viability of the RGM1 cells. Icilin, another TRPA1 agonist, dose-dependently inhibited wound repair. Likewise, 4,4’-diisothio- cyanatostilbene-2,2’-disulfonic acid (DIDS), a stilbene compound containing an isothiocyanate group, also inhibited the recovery of epithelial wounds. In addition, the repair of epithelial wounds was suppressed when the cells were incubated in Na+, Cl- or HCO3- free buffer. The RGM1 cells expressed the mRNAs of AE2a and NBC1 but not TRPA1. These results suggested that isothiocyanate impairs the repair of epithelial wounds in RGM1 cells, probably through the inhibition of ion transporters such as AE2a and NBC1 and not the activation of the TRPA1 channel. It is assumed that the process of epithelial repair is associated with the regulation of cell volume and intracellular pH (pHi) by these ion transporters.
2

Wymiana anionów melasu na wodorotlenku

67%
Dobrzycki J., Hossein Sadeghi A.
Gazeta Cukrownicza
|
1988
|
tom 96
|
nr 07
3

Elektrodializa Zerolitu FF zawierającego jony fosforanowe pochodzące z kwasu ortofosforowego

67%
Bartoszewicz J., Drabent Z.
Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Agricultura
|
1993
|
tom 56
61-69
W badaniach zastosowano elektrodialityczną metodę porównawczą do opisu zachowania się jonów fosforanowych występujących w silnie zasadowym anionicie Zerolit FF i w wodnym roztworze H3PO4. W doświadczeniach zastosowano elektrodializator trójkomorowy własnej produkcji. Stwierdzono, że na zdesorbowanie jonów fosforanowych z Zerolitu FF i przetransportowanie do komory anodowej należy użyć więcej energii elektrycznej aniżeli na przemieszczenie tych jonów pochodzących 7 wodnych roztworów H3PO4.
4
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Zastosowanie Amberlitu IRA-400 do rozdzielania wapnia i fosforu w produktach spożywczych pochodzenia roslinnego

59%
Chojnicka B.
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
|
1962
|
tom 13
|
nr 3
5

Elektrodializa Zerolitu FF zawierającego jony fosforanowe pochodzące z fosforanów potasowych

59%
Bartoszewicz J., Drabent Z.
Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Agricultura
|
1993
|
tom 56
71-79
W badaniach zastosowano elektrodialityczną metodę porównawczą do określenia właściwości jonów fosforanowych występujących w wodnych roztworach KH2PO4, K2HPO4 i K3PO4 oraz w anionicie Zerolit FF, w którym jony fosforanowe wprowadzone były uprzednio z tych soli potasowych. Wszystkie doświadczenia prowadzono w takich samych warunkach. Stwierdzono, że zachowanie się jonów fosforanowych w anionicie uzależnione jest od charakteru soli, z której one pochodziły i od ilości jonów. Przy danej energii najwięcej (najszybciej) przetransportowanych jonów fosforanowych z anionitu do komory anodowej było wtedy, gdy do anionitu wprowadzono je z KH2PO4, mniej gdy z K2HPO4, a najmniej z K3PO4.
6

Elektrodializa jonów fosforanowych w wodnych roztworach [zawiesinach] jedno- i dwuwodorofosforanów wapniowych i magnezowych

59%
Bartoszewicz J., Drabent Z.
Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Agricultura
|
1993
|
tom 56
81-91
W pracy zbadano zachowanie się jonów fosforanowych pochodzących z Ca(H2PO4)2, CaHPO4, Mg(H2PO4)2 i MgHPO4 w polu elektrycznym elektrodializatora. Na przemieszczenie takiej samej ilości jonów fosforanowych do komory anodowej elektrodializatora zużyto więcej energii dla fosforanów wapniowych niż magnezowych i więcej dla fosforanów jednowodorofosforanowych niż dwuwodorofosforanowych oraz odpowiednio więcej dla tych jonów wprowadzonych do Zerolitu FF niż dla takich samych jonów wprowadzonych w badanych solach do wody.
7

Elektrodializa wodnych suspensji fosforanowych z nawozów superfosfatu, polifoski i fosforanu amonowego

51%
Bartoszewicz J., Drabent Z.
Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Agricultura
|
1993
|
tom 56
101-109
W pracy przedstawiono wyniki zachowania się jonów fosforanowych pochodzących z wybranych nawozów fosforanowych (superfosfat potrójny, polifoska i fosforan amonu) w polu elektrycznym elektrodializatora. Stwierdzono, że na przetransportowanie do komory anodowej jonów fosforanowych superfosfatu i polifoski potrzeba tyle samo energii, natomiast z fosforanu amonu o 30% więcej. Na desorpcję jonów fosforanowych z Zerolitu FF najmniej energii potrzeba w przypadku jonów fosforanowych wprowadzonych z fosforanu amonu, więcej z superfoski, a najwięcej z polifoski.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.