Wyniki wyszukiwania

1

Survival analysis of lambs using Cox’s proportional hazards’ modeling and Kaplan-Meier method

100%

Piwczynski D., Mroczkowski S., Sitkowska B.

Roczniki Naukowe Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego

|

2010

|

tom 06

|

nr 4

2

Przyczyny strat szczeniąt i kociąt w okresie poporodowym

88%

Bielas W., Walaszek A., Swierszcz A.

Weterynaria w Praktyce

|

2020

|

tom 17

|

nr 06

3

Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik

Kolizje szlaków migracyjnych płazów z infrastrukturą komunikacyjną Poznania

88%

Kaluza M., Kaminski B., Grajewski S. M.

Zarządzanie Ochroną Przyrody w Lasach

|

2015

|

tom 09

W niniejszej pracy podjęto zagadnienie śmiertelności płazów na ciągach komunikacyjnych miasta Poznania. Badaniami objęto dziewięć uprzednio wytypowanych nowych miejsc potencjalnych kolizji szlaków migracji tych zwierząt z drogami. Na podstawie wyników badań terenowych ustalono miejsca zimowania i rozrodu płazów, wskazano kierunki ich migracji oraz określono przyczyny uniemożliwiające lub ograniczające migrację do miejsc rozrodu. Podczas migracji wiosennej wypadki śmiertelności wśród płazów stwierdzono na trzech spośród dziewięciu analizowanych obiektów, przy czym największą liczbę ginących osobników zarejestrowano na stanowisku numer dwa (około 900 przypadków z gatunków ropucha szara Bufo bufo L. i żaba trawna Rana temporaria L.) oraz numer cztery (około 150 przypadków żaby trawnej). Uzyskane wyniki badań mogą być podstawą do podejmowania decyzji rozpoczęcia czynnej ochrony płazów szczególnie w tych miejscach, gdzie śmiertelność wśród przedstawicieli tej gromady podczas wiosennej i jesiennej migracji jest największa.

4

Analiza uzytkowosci rozplodowej loch rasy duroc hodowanych w chlewni Zakladu Doswiadczalnego IZ w Siejniku

75%

Falkowski J., Groszkowska A., Slomkowski K.

Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Zootechnica

|

1994

|

tom 41

13-21

Analizą objęto 524 lochy rasy duroc, które były utrzymywane w latach 1984-1992 w chlewni zarodowej Zakładu Doświadczalnego Instytutu Zootechniki w Siejniku oraz 1230 pochodzących od nich miotów. Płodność badanych loch okazała się niższa w porównaniu ze średnią krajową obejmującą sektor państwowy i prywatny, a zbliżona do płodności uzyskiwanej w fermach państwowych. Najwięcej prosiąt dały lochy w 4. miocie. Liczba prosiąt odchowanych do 21. dnia była mniejsza niż średnia dla kraju i nie przekraczała 8 prosiąt w miocie. Wydajność mleczna loch była mniejsza niż 40 kg, a jej szczyt wystąpił w 2. i 3. cyklu rozpłodowym. Badane lochy charakteryzowały się krótszym okresem międzymiotu niż średnia tej cechy dla kraju.

5

Wplyw pochodzenia indykow na wyniki wychowu i reprodukcji

63%

Puchajda H., Faruga A., Jankowski J., Pudyszak K.

Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Zootechnica

|

1997

|

tom 46

123-132

Badaniami objęto trzy grupy genetyczne indyków - w typie ciężkim Hybrid Large White (HLW) i Big-6 oraz średniociężkim indyki WAMA-3. W każdej grupie odchowywano 200 lamie i 50 samców. Do reprodukcji wybrano losowo z każdej grupy po 105 samic i 20 samców. Okres rozpłodu trwał 20 tygodni. Po zakończonym okresie wychowu (30 tyg.) nieco cięższe (o 0.56 kg) były indyczki HLW (12.16 kg) od BIG-6 (11.60 kg). Samce w tych grupach osiągnęły jednakową masę ciała (25.85 kg). Indyki średniociężkie WAMA-3 ważyły w tym wieku mniej - samice 9.15 kg, a samce - 21.84 kg. Indyki WAMA-3 niezależnie od płci spożywały w okresie wychowu najmniej paszy. Największe spożycie paszy odnotowano u samców (106.91 kg) i samic (53.08 kg) w grupie indyków BIG-6. Indyczki BIG-6 i WAMA-3 osiągnęły dojrzałość rozpłodową w 224 dniu życia, a HLW w 229. dniu. Średnie zapłodnienie jaj wynosiło u indyczek HLW - 89.6%, BIG-6 - 88.6% i WAMA - 91.8%. Szczyt nieśności w analizowanych stadach osiągnęły ptaki w 3.-4. tyg. produkcji. W ciągu 140 dni nieśności uzyskano od nioski stanu początkowego od 60.6 szt. jaj (HLW) do 73.8 szt. (BIG-6). Średnia liczba piskląt wylęgłych od jednej nioski, to 41.3 szt. w grupie WAMA-3, 39.2 szt. w grupie BIG-6 i 33.3 szt. w grupie HLW. Najwyższe zużycie paszy na produkcję 1 pisklęcia stwierdzono u indyków HLW (1607 g), a najniższe u WAMA-3 (1164 g).

6

Badania nad wpływem czynników środowiskowych na częstotliwość wczesnych upadków cieląt

63%

Glazer T., Zebracki A., Kuleta Z., Rotkiewicz T., Zdunczyk S., Kankofer M.

Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Veterinaria

|

1990

|

tom 19

7

Niezakaźne przyczyny sprzyjające przedodsadzeniowej śmiertelności prosiąt

51%

Czyzewska-Dors E., Dors A.

Lecznica Dużych Zwierząt. Ogólnopolski Kwartalnik dla Lekarzy Weterynarii

|

2018

|

tom 13

|

nr 2

8

Nagłe, masowe upadki u bydła dorosłego przyczyny i zasady postępowania

51%

Bednarski M., Pyrek P.