Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 16

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  alfa-kwasy
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The researches showed that splash application of microelements and pesticides in the time of loafing and ripening of hop cones makes possible the receiving of the increased crops and bigger contents of the alpha-acids.
W artykule omówiono cechy jakościowe chmielu oraz czynniki genetyczne wpływające na jego jakość. Przedstawiono też czynniki pozagenetyczne, modyfikujące w znacznym stopniu jakość szyszek chmielu.
Przedstawiono najważniejsze kryteria i zasady oceny jakości chmielu stosowane przez przemysł piwowarski oraz handlowców i przetwórców, opisane w Polskiej Normie (PN-R-50255 „Chmiel Piwowarski"). Z punktu widzenia przede wszystkim przemysłu piwowarskiego najważniejszym kryterium jakościowym chmielu goryczkowego i jego produktów jest stała, niezmienna w czasie i zgodna z deklaracją producenta zawartość w nim alfa-kwasów, a dla chmielu aromatycznego i jego produktów zawartość składników olejków chmielowych odpowiedzialnych za powstawanie w piwie charakterystycznego zapachu i smaku chmielowego. Dla handlowców i przetwórców, a także dla przemysłu piwowarskiego istotna jest tzw. jednorodność odmianowa chmielu, wilgotność chmielu, jak również rodzaj stosowanych przez plantatora środków ochrony roślin.
Zaproponowano nową metodę ekstrakcji α-kwasów z chmielu prasowanego i granulatów chmielu jako metodę przygotowania próbki do oznaczeń wartości konduktometrycznej (KW). Metoda ta polega na ekstrakcji próbek rozpuszczalnikiem (toluenem) pod zwiększonym ciśnieniem w aparaturze do Accelerated Solvent Extraction (ASE). Metoda ASE jest porównywalna pod względem dokładności i precyzji z klasyczną metodą ekstrakcji, jest jednak szybsza, wymaga mniejszej liczby operacji manualnych i daje się zautomatyzować.
W artykule przedstawiono warunki prowadzenia doświadczeń oraz ich wyniki: plony szyszek w poszczególnych rejonach i latach i analizę jakościową chmielu. Doświadczenia założono jako ścisły eksperyment połowy metodą bloków losowych w dwóch powtórzeniach.
The benefits of the hops preparations use are presented in this paper. There are discussed the results of researches showing that the hops cones lost about 50% of alpha component during the 12 months keeping through and hop granulates T-90 and T-45 retained this component to 6 month of keeping and lost even 50% of it to the 18 months of keeping.
Głównym tematem niniejszych badań jest ocena wpływu czynników związanych z założeniem i wieloletnim prowadzeniem plantacji chmielu na zawartość alfa-kwasów w szyszkach odmian: Lubelski i Marynka. Próbki szyszek pobierano w latach 1996-2002 podczas wykupu surowca od plantatorów. Corocznie w okresie 7 lat pobierano 464 próbki szyszek, spośród nich 292 aromatycznej odmiany Lubelski i 172 goryczkowej odmiany chmielu - Marynka. Niniejsze badania dotyczą 20% plantacji (łącznie 92) charakteryzujących się w 7-letnim okresie badań skrajną zawartością alfa-kwasów, w tym 10% z najniższą i najwyższą zawartością alfa-kwasów w szyszkach. Z ocenianych plantacji zebrano dane dotyczące ich założenia i prowadzenia, czyli wykonanych zabiegów uprawowych, jak też uzyskanych plonów. Na podstawie zebranych danych można stwierdzić, że na wysoką zawartość alfa-kwasów w szyszkach można liczyć na plantacjach charakteryzujących się: większą, niż mniejszą (do 1 ha) powierzchnią, młodszym i średnim, a nie starszym (> 20 lat) wiekiem, usytuowaniem plantacji (rzędów) w kierunku E-W, a nie N-S, prowadzeniem do sześciu, a nie większej liczby pędów z karpy, stosowaniem niższych, bądź średnich, a nie wysokich dawek azotu, w stosunku do potrzeb pokarmowych chmielu, niższymi bądź średnimi, a nie wysokimi plonami szyszek (> 1,5 t w przypadku odmiany Lubelski i >1,8 t∙ha-1 odm. Marynka).
Tematem niniejszej pracy jest ocena wpływu warunków siedliskowych Lubelszczyzny (głównie glebowych i klimatycznych) na zawartość alfa-kwasów w szyszkach chmielu odmiany Lubelski, pochodzących z 292 plantacji produkcyjnych Lubelszczyzny. Próbki szyszek pobierano corocznie (1996-2002) podczas wykupu surowca od plantatorów. Plantacje zlokalizowane były w 4 podrejonach uprawy chmielu Lubelszczyzny i trzech jednostkach glebowych: madach średnich, brunatnych glebach lessowych i glebach bielicowych wytworzonych z piasków gliniastych. Uzyskane wyniki wskazują, że przeciętnie w 7-leciu istotnie wyższą zawartość alfa-kwasów notowano w szyszkach pochodzących z podrejonu nadwiślańskiego i środkowego, niż z północnego, gdzie była najniższa. Ekstremalny przebieg pogody w okresie kształtowania i dojrzewania szyszek, a zwłaszcza wysokie temperatury i usłonecznienie, negatywnie oddziaływały na zawartość alfa-kwasów w szyszkach. Ocena wpływu warunków glebowych na zawartość alfa-kwasów przemawia za lokalizacją nowych nasadzeń odmiany Lubelski na madach w podrejonie nadwiślańskim. Uzasadnione jest też zakładanie nowych plantacji na brunatnych glebach lessowych w podrejonie środkowym.
Tematem 3-letnich badań prowadzonych na produkcyjnej plantacji chmielu odmiany Marynka, była ocena wpływu liczby pędów i przewodników z karpy na wielkość i jakość plonu szyszek. Z jednej karpy prowadzono od 4 do 9 pędów na dwóch lub trzech przewodnikach. W przypadku dwóch obiektów, liczba prowadzonych pędów, pomiędzy sąsiednimi karpami była przemienna (4 i 6 oraz 6 i 9 pędów z karpy). Oceniane sposoby prowadzenia pędów różnicowały w dość wyraźnym stopniu plony szyszek i alfa-kwasów z jednostki powierzchni, jak też zawartość tego składnika w szyszkach. Na ogół wraz ze wzrostem liczby prowadzonych pędów z karpy, wzrastał plon szyszek i alfa-kwasów, natomiast malała ich zawartość. Reasumując, tradycyjny system prowadzenia pędów z karpy (4 pędy na dwóch przewodnikach) okazał się nieuzasadniony, głównie ze względu na niskie plony szyszek i alfa-kwasów. W związku z tym polecać można przemienne prowadzenie 6 i 9 pędów z karpy lub z każdej karpy 6 pędów na trzech przewodnikach.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.