Celulazy są ważnymi enzymami o zastosowaniu przemysłowym, które mogą być syntetyzowane na podłożach zawierających tanie odpady lignocelulozowe. Przeprowadzono badania, których celem było określenie przydatności bakterii celulolitycznych Cellulosimicrobium cellulans PCM 2385 w produkcji celulaz podczas hodowli z odpadową słomą rzepakową jako głównym źródłem węgla i energii. W doświadczeniu uzyskano aktywność enzymów scukrzających celulozę (FP-az) na poziomie 0,02 FPU ∙ ml-1. Suplementacja podłoża hodowlanego dodatkowymi związkami o charakterze potencjalnie indukującym biosyntezę enzymów nie przyczyniła się do zwiększenia sekrecji celulaz u testowanego szczepu bakterii. Optymalizacja parametrów działania celulaz z zastosowaniem programu Statistica – plan Box-Behnkena wykazała ich najwyższą aktywność hydrolityczną w warunkach: temperatura 40°C i pH 7,5 (aktywność FP-az na poziomie 0,0232 IU ∙ cm-3). W wyniku procesu hydrolizy polisacharydów słomy rzepakowej w ustalonych warunkach, z zastosowaniem płynu pohodowlanego natywnego i zatężonego 50-krotnie uzyskano odpowiednio 1,51 i 14 g ∙ dm-3 cukrów redukujących w medium poreakcyjnym.
Szereg badań wykazało, że intensywne i długotrwałe stosowanie pestycydów stwarza zagrożenie nie tylko dla chwastów i szkodników upraw, ale także dla pożytecznej mikroflory glebowej. Udoskonalanie pestycydów (zmiana formy użytkowej, dodawanie wspomagaczy) z jednej strony pozwala na obniżenie dawek substancji aktywnych wprowadzanych do środowiska, a z drugiej strony wydłuża okres ich zalegania w środowisku. Badano wpływ Triflurotoxu 250 EC i Trifluraliny 250 EC (herbicyd z dodatkowym adiutantem) na wyizolowane z gleby bakterie i grzyby, badano wpływ zarówno na tempo wzrostu mikroorganizmów, jak i na aktywność hydrolityczną wobec różnych organicznych substratów. Porównywane herbicydy różniły się (w sposób statystycznie istotny) w swoim oddziaływaniu na mikroorganizmy. Nie można jednoznacznie stwierdzić, który z pestycydów silniej oddziaływał na mikroorganizmy, bowiem efekt oddziaływania zależał od dawki herbicydów, użytego substratu w podłożu i badanego parametru. Większe różnice w oddziaływaniu dwóch herbicydów stwierdzono odnośnie bakterii. Mikroorganizmy te ujawniły odmienne oddziaływanie herbicydów obecnych w podłożu, hydrolizując białka i węglowodany w różnym tempie i zakresie. Grzyby w mniejszym stopniu niż bakterie były podatne na wpływ herbicydów, różnice w oddziaływaniu Triflurotoxu 250 EC i Trifluraliny 250 EC były bardziej widoczne odnośnie tempa wzrostu grzybów na podłożach z herbicydami niż ich aktywności hydrolitycznej.
Oceniono zdolność pałeczek K. pneumoniae i K. oxytoca do wytwarzania wybranych enzymów hydrolitycznych (proteaz, kazeinazy, żelatynazy, elastazy, lecytynazy, lipaz i DNazy) i hemolizyn w obecności krwinek ludzkich, baranich i końskich.