Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: Wenus cultivar

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik

Wybrane wskaźniki produkcyjności grochu siewnego w warunkach wzrastającej intensywności technologii uprawy

100%

Prusinski J.

Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura

2007

tom 06

nr 4

Ścisłe dwuczynnikowe doświadczenie polowe wykonano w latach 2005-2007 na polu doświadczalnym Stacji Badawczej w Mochełku, należącej do Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego w Bydgoszczy. Trzy odmiany grochu siewnego: Kolia, Wenus i Winerek uprawiano w czterech technologiach różniących się wykorzystaniem przemysłowych środków produkcji: ekstensywnej, niskonakładowej, umiarkowanie intensywnej i intensywnej. Zróżnicowanie nakładów na przemysłowe środki produkcji w technologiach niskonakładowej, umiarkowanie intensywnej i intensywnej nie różnicowało istotnie wskaźnika LAI, zawartości chlorofilu w liściach i całkowitego plonu biomasy. Pomimo znaczącego zróżnicowania warunków wilgotnościowych w okresie wegetacji, a zwłaszcza podczas rozwoju generatywnego, groch siewny plonował podobnie. Wąsolistna odmiana Wenus charakteryzowała się istotnie najniższym, a tradycyjnie ulistnione ‘Kolia’ i ‘Winerek’ –wyższym i podobnym wskaźnikiem LAI. Indeks żniwny plonu nasion w technologiach ekstensywnej i niskonakładowej oraz w niskonakładowej i intensywnych był statystycznie podobny. W zastosowanych technologiach produkcji nie stwierdzono różnic międzyodmianowych w indeksie żniwnym, zawartości chlorofilu ani w plonie nasion.

Wpływ intensywności technologii uprawy na plonowanie oraz dorodność i zdolność do rozgotowywania się nasion wybranych odmian grochu siewnego (Pisum sativum L.)

100%

Prusinski J., Kaszkowiak E., Borowska M.

Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura

2008

tom 07

nr 3

Ścisłe dwuczynnikowe doświadczenie polowe wykonano w latach 2005-2007 w Stacji Badawczej w Mochełku (53°13’ N; 17°51’ E), należącej do Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego w Bydgoszczy. Zastosowano cztery technologie uprawy różniące się wykorzystaniem przemysłowych środków produkcji: ekstensywną, nisko-nakładową, umiarkowanie intensywną i intensywną. Przedmiotem badań były dwie odmiany grochu siewnego jadalnego: Kolia i Wenus oraz pastewna odmiana Winerek. Dla uzyskania wysokich plonów nasion grochu siewnego wystarczająca jest technologia niskonakładowa. Największy przyrost plonu nasion grochu uzyskano po zwiększeniu intensywności technologii uprawy z ekstensywnej do niskonakładowej, głównie dzięki 200% wzrostowi liczby strąków na jednej roślinie i 133% przyrostowi masy 1000 nasion. Tylko w technologii ekstensywnej nie stwierdzono różnic międzyodmianowych w plonie nasion; w technologiach z zastosowaniem przemysłowych środków produkcji jadalne odmiany Kolia i Wenus plonowały istotnie wyżej niż pastewna Winerek. Nie stwierdzono istotnego wpływu zastosowanych technologii na strukturalne elementy plonowania grochu, dorodność nasion ani na czas konieczny do ich rozgotowania się. Zwiększeniu sumy opadów w okresie wegetacji towarzyszył wzrost udziału nasion najdorodniejszych w plonie.

Ograniczanie wyników

2 Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura

2 Prusinski J.

1 Borowska M.

1 Kaszkowiak E.

1 2008

1 2007

Wyniki wyszukiwania

Wybrane wskaźniki produkcyjności grochu siewnego w warunkach wzrastającej intensywności technologii uprawy

Wpływ intensywności technologii uprawy na plonowanie oraz dorodność i zdolność do rozgotowywania się nasion wybranych odmian grochu siewnego (Pisum sativum L.)