W artykule przedstawiono badania dotyczące określenia poziomu biotyny w próbkach melasy buraczanej oraz zmian zawartości tej witaminy pod wpływem wstępnej obróbki surowca w drożdżowni. Ze względu na wysoki koszt biotyny podjęto również próby znalezienia zastępczego źródła tej witaminy w postaci biomasy komórkowej i odcieków pohodowlanych wybranych gatunków drożdży. Biotynę oznaczano metodą turbidymetryczną i miareczkową. Materiał do badań stanowiło 8 próbek melasy buraczanej z różnych krajowych cukrowni. Materiał biologiczny stanowiły drożdże z rodzaju Kluyveromyces, Torulopsis i Candida oraz bakterie biotynozależne Lactobacillus arabinosus. Badano: zawartość biotyny w melasie wykorzystywanej w produkcji, wpływ obróbki wstępnej melasy na zawartość biotyny, zdolność biosyntezy biotyny przez wybrane szczepy drożdży i bakterii. Stwierdzono, że proces wstępnego przygotowania melasy do produkcji drożdży piekarskich nie ma wpływu na obniżenie zawartości biotyny. Uzyskane ilości biotyny w biomasach komórkowych i w odciekach pohodowlanych są zbyt małe, by opłacało się wykorzystać je jako zastępcze źródło tej witaminy w drożdżownictwie.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.