Mannia pachnąca Mannia fragrans (Balbis) Frye & L. Clark znana jest w Polsce przede wszystkim z południowej części kraju, gdzie występuje głównie w pasie wyżyn, pojedynczo w Sudetach oraz nad dolną Odrą. Dla większości stanowisk tego wymierającego gatunku nie jest znany stan zachowania poszczególnych populacji. Mannia pachnąca jest rośliną kserotermiczną, światłolubną, umiarkowanie kalcyfilną. Rośnie w zbiorowiskach murawowych z klasy Festuco-Brometea. Stanowisko z Podgrodzia koło Ćmielowa (Przedgórze Iłżeckie) podane zostało po raz pierwszy przez Browicza i Szweykowskiego w 1958 roku. Położone jest na prawym zboczu doliny rzeki Kamiennej w płatach muraw kserotermicznych z zespołu Festucetum pallentis oraz Sisymbrio-Stipetum capillatae (klasa Festuco-Brometea). W dobrej kondycji utrzymuje się do dzisiaj. Zagrożenie dla populacji gatunku stanowi postępująca sukcesja roślinności krzewiastej i drzewiastej, a także zielnej.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.