Rodzaj Linum obejmuje około 200 gatunków, wśród których tylko len zwyczajny (L. usitatissimum L.) jest rośliną uprawną o dużym znaczeniu gospodarczym. Zasoby genowe rodzaju len (Linum L.) chronione są za pomocą metod in situ w parkach narodowych i rezerwatach przyrody oraz ex situ w ogrodach botanicznych i bankach genów. W Polsce jest sześć gatunków lnu występujących in situ. Są to: len austriacki – L. austriacum L., len trwały – L. perenne L. – antropofity zadomowione we florze polskiej oraz len przeczyszczający – L. catharticum L., len karpacki - L. extraaxillare Kit., len włochaty – L. hirsutum L. i len złocisty – L. flavum L. – taksony rodzime lub trwale zadomowione. Ochronie gatunkowej podlegają trzy gatunki lnu występujące we florze polskiej. Są to L. austriacum L., L. hirsutum L. i L. flavum L. Te trzy gatunki lnu należą do 17 gatunków charakterystycznych związku Cirsio- Brachypodion pinnati z klasy Festuco-Brometea. Fitocenozy tej klasy są charakterystyczne dla muraw kserotermicznych, które są dodatkowo chronione jako siedlisko. Zasoby genetyczne lnu chronione są ex situ w ogrodach botanicznych oraz w banku genów Centrum Roślinnych Zasobów Genowych Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin w Radzikowie. IHAR w 1982 r. powierzył wiodącą rolę w prowadzeniu kolekcji rodzaju Linum L. Instytutowi Włókien Naturalnych (IWN). Do 31.12.2008 r. w IWN zgromadzono 1033 obiekty lnu, w tym 21 gatunków dzikich. Ogrody botaniczne oraz IHAR zgromadziły kilkadziesiąt genotypów lnu podczas ekspedycji terenowych.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.