Celem pracy była ocena stanu ekologicznego jezior w oparciu o makrofity i parametry fizyko-chemiczne w odniesieniu do Ramowej Dyrektywy Wodnej. Badaniami objęto Jezioro Niepruszewskie i Tomickie, położone w zlewni rzeki Samicy Stęszewskiej. Jakość wód analizowanych jezior badano w okresie od marca do września 2007 i 2008 roku w warstwie powierzchniowej i naddennej. Zakres badań obejmował oznaczenia w wodzie wskaźników fizyko-chemicznych i badania stanu roślinności wodnej i przybrzeżnej jezior, wykonane metodą Ciecierskiej i in. [2006] z zastosowaniem metody Makrofitowego Indeksu Stanu Ekologicznego. Wyniki badań Jeziora Tomickiego wykazały zaawansowany proces degradacji wód i zachwianie równowagi ekologicznej. Stan jakości wody jeziora w porównaniu do lat poprzednich uległ pogorszeniu. Mimo, iż stan ekologiczny Jeziora Tomickiego na podstawie makrofitów oceniono jako dobry, to niekorzystne warunki fizyko-chemiczne i biologiczne stwierdzone w akwenie wskazują na wysoki stan zeutrofizowania wód i wysokie tempo jego degradacji. W oparciu o metodę makrofitową Jezioro Niepruszewskie charakteryzuje się złym stanem ekologicznym, o czym zadecydował przede wszystkim niewielki udział roślinności zanurzonej oraz dominacja monokultur trzciny pospolitej i pałki wąskolistnej. Jakość wody pod względem parametrów fizyko-chemicznych świadczy o zaawansowanym procesie eutrofizacji. Wyniki badań wskazują na potrzebę podjęcia radykalnych działań ograniczających dopływ zanieczyszczeń do badanych jezior oraz podjęcie prac rekultywacyjnych, przy jednoczesnym utworzeniu stref ochronnych wokół akwenów ograniczających dopływ biogenów z ich rolniczo użytkowanych zlewni bezpośrednich.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.