Celem badań było określenie bioakumulacji rtęci w nerkach, mięśniach, skrzelach i wątrobach ryb pochodzących z Jezior Wojnowskich. Dokonano porównania stężeń rtęci w organach ryb drapieżnych (sandacze) i niedrapieżnych (leszcze). Ryby odławiane były sieciami corocznie w latach 1997-2002. Wyższymi stężeniami rtęci charakteryzowały się tkanki sandaczy, niższymi - leszczy. Najwyższe stężenia rtęci stwierdzono w mięśniach. Zawartość rtęci u przebadanych gatunków ryb nie przekraczała wartości dopuszczalnych prawem w Polsce i Unii Europejskiej.