Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Japanese Stewartia
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Cztero- i pięcioletnie rośliny stewarcji (Stewartia pseudocamellia MAXIM.), uprawiano w pojemnikach o pojemności 5 dm3 w warunkach polowych. Krzewy nawożono azotem w formie - amonowej NH4+ i azotanowej NO3- przy dwóch odczynach podłoża pH 3,9 i pH 5,5. Jako wyjściowe przyjęto następujące zawartości składników w podłożu (mg∙dm-3): 200 N, 70 P, 160 K i 20 Mg. Rośliny w ciągu sezonu dwukrotnie nawożono pogłównie w oparciu o analizę podłoża. Na koniec każdego sezonu wegetacyjnego liczono i mierzono długość jednorocznych przyrostów. W pierwszym sezonie wegetacyjnym najwięcej pędów wytworzyły krzewy nawożone formą amonową, jednak nie odnotowano różnic w długości przyrostów. W drugim roku trwania doświadczenia nie obserwowano różnic w liczbie pędów jednorocznych, a pomiary długości przyrostów nie dały jednoznacznych wyników. Łączna długość przyrostów jednorocznych, którą uzyskały krzewy sugeruje, że stewarcje lepiej wykorzystały azot w formie amonowej. Jednak najwięcej pędów odroślowych wydały krzewy nawożone formą azotanową, niezależnie od odczynu podłoża, w jakim je uprawiano.
W pracy określono grzyby zasiedlające chore liście 4-letniej stewarcji pseudokameliowatej oraz oceniono chorobotwórczość wybranych gatunków. Spośród wyizolowanych kolonii grzybów do gatunków dominujących należały: Alternaria alternata, Cylindrocarpon radicicola Phomopsis theae oraz Botrytis cinerea. Wyniki uzyskane z przeprowadzonych badań chorobotwórczości wybranych grzybów wykazały, że wszystkie gatunki (A. alternata, B. cinerea, C. radicicola, P. theae) kolonizowały blaszki liściowe stewarcji pseudokameliowatej, a nekroza rozwijała się najszybciej w przypadku infekowania liści zawiesiną Botrytis cinerea.
W warunkach in vitro oceniono przydatność preparatów opartych na naturalnych substancjach: Bioczos BR (wyciąg z czosnku), Biochikol 020 PC (s.a. chitozan), Biosept 33 SL (33% wyciąg z grejpfruta) w ograniczeniu wzrostu liniowego grzybni fitopatogenów wyizolowanych z liści stewarcji. Jako preparat standardowy zastosowano Bravo 500 SC (s.a. chlorotalonil). Badania te przeprowadzono metodą zatrutych podłoży. Wszystkie testowane preparaty ograniczały wzrost liniowy grzybni Alternaria alternata, Botrytis cinerea, Cylindrocarpon radicicola i Phomopsis theae. Biosept 33 SL zastosowany w stężeniu 0,2% charakteryzował się najlepszą aktywnością fungistatyczną. Ponadto zaobserwowano istotne różnice poszczególnych stężeń preparatów w ograniczaniu wzrostu liniowego grzybni badanych gatunków grzybów.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.