Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 6

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Albik cultivar
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Helianthus tuberosus is economically important species. To improve characters of this energetic plant via genetic modification, production of callus tissue and plant regeneration are the first steps. A new, potentially energetic cultivar Albik was used in this study to test callus induction and regeneration. Callus was produced on leaves, petioles, apical meristems and stems from field-harvested plants but was totally non-morphogenic. Its induction started in the cortex and vascular bundles as confirmed by histological analysis. The surface of heterogeneous callus was partially covered with a membranous extracellular matrix surface network visible in scanning and transmission electron microscopies. The results clearly indicate that: (i) the morphogenic capacity of callus in topinambur is genotype dependent, (ii) cv. Albik of H. tuberosus proved recalcitrant in in vitro regeneration, and (iii) extracellular matrix surface network is not a morphogenic marker in this cultivar.
Celem pracy była ocena wpływu nawożenia popiołem z biomasy drzew iglastych oraz osadem ściekowym na wybrane składniki odżywcze bulw topinamburu (Helianthus tuberosus L.). Doświadczenie polowe przeprowadzono w Ujkowicach koło Przemyśla. Pierwszym czynnikiem były cztery poziomy nawożenia popiołem z drzew iglastych: 0 – obiekt kontrolny, bez nawożenia; I – 15 kg; II – 30 kg; III – 45 kg na poletko 35 m2. Drugi czynnik stanowiły dwa poziomy nawożenia osadem ściekowym: 0 – obiekt kontrolny, bez osadu; 1 – 30,3 t·ha–1. Trzecim czynnikiem były odmiany topinamburu: ‘Gigant’ i ‘Albik’. W próbach bulw pochodzących z dwóch kolejnych lat zbiorów (2015, 2016) badano zawartości suchej masy, białka surowego oraz popiołu surowego. Zastosowane w doświadczeniu nawożenie popiołem z biomasy i osadem ściekowym istotnie różnicowały skład chemiczny bulw dwóch odmian topinamburu. Stwierdzono, że wraz ze wzrostem dawki popiołu z biomasy istotnie rosła zawartość suchej masy, białka i popiołu surowego w bulwach topinamburu. Nawożenie osadem ściekowym istotnie zmniejszyło koncentrację suchej masy i białka surowego w badanych bulwach. W bulwach zebranych z poletek nawożonych osadem ściekowym było wyraźnie więcej popiołu surowego. Korzystniejszym składem chemicznym charakteryzowały się bulwy odmiany ‘Gigant’.
W bulwach słonecznika bulwiastego (Helianthus tuberosus L.), pochodzących z doświadczenia polowego, przeprowadzonego w latach 2003-2005, oceniano zawartość azotu, potasu, fosforu, wapnia, magnezu i sodu. Czynnikami eksperymentu były: odmiany słonecznika bulwiastego Albik i Rubik oraz zróżnicowane nawożenie azotem, na tle nawożenia fosforowo-potasowego i pełnej dawki obornika. Bardziej zasobna w składniki mineralne okazała się odmiana Rubik niż Albik. Ta ostatnia charakteryzowała się większą stabilnością ocenianych cech. Największą zawartość azotu, wapnia i sodu w bulwach słonecznika stwierdzono w obiektach nawożonych dawką 50 kg N·ha⁻¹.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.