Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 11

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Aegilops kotschyi
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Amphiploids (2n = 6x = 42) of Ae. kotschyi and Ae. biuncialis with self-compatible S. cereale were produced from F₁ sterile hybrids (2n = 3x = 21) through colchicine treatment and callus tissue regeneration. The amphiploids resembled the F₁ plants in overall morphology, but were larger in all respects and self-fertile. The spikelets consisted mostly of 3 well-developed florets. Selfed seeds were obtained from some colchicine-doubled sectors and callus regenerates. Most of the produced seeds were well developed. Backcrosses between amphiploids and rye (2x and 4x) resulted in obtaining (Ae. biuncialis x S. cereale amphiploid) x S. cereale hybrids via embryo culture. The BC₁ plants (2n = 4x = 28 and 2n = 5x = 35, respectively) were phenotypically intermediate between the parents and vigorous in vegetative growth. Some seeds were obtained only from the 35-chromosome BC₁ hybrids.
Amphiploid pollen of Aegilops kotschyi x Secale cereale was compared to the parental form by SEM, and comparatively measured using light microscopy. Pollen grains of amphiploids were larger and more variable in total and pore diameter than the parents. Amphiploid pollen was prolate, subprolate and prolate-spheroidal in shape. The exine of Ae. kotschyi AK-2 and AK-3 had a delicate verrucate surface, whereas Secale cereale S14 exine had a verrucate surface. Amphiploid pollen grain surfaces were more or less similar to those of the parents: delicate verrucate, verrucate and well verrucate. The sculpture of parental and amphiploid pollen grains showed conspicuous granulation. All amphiploids produced pollen with one pore with an operculum, surrounded by a well-defined annulus. Sporophytically produced peptides from the pollen coat and gametophytically produced peptides from the protoplast were analyzed separately by two-dimensional gel electrophoresis. Two accessions ofAe. kotschyi (AK-2, AK-3) showed differences in the 2-D patterns of peptides from both the pollen coat and the protoplast. The majority of pollen coat and protoplast peptides of the parents were detected in the amphiploids, but a number of parental peptides were absent. All the amphiploids possessed peptides in their pollen coat and protoplast not detected in the corresponding pollen fractions of the parents. No relation between colchicine and in vitro amphiploid production and its 2-D patterns was observed. The results of pollen morphology and pollen protein analysis are convergent.
Obiektem badań były rody mieszańcowe pokoleń F4-F5 Aegilops kotschyi BOISS. x Triticum aestivum L. odmiany Rusałka oraz BC1F2 (Ae. kotschyi Boiss. x T. aestivum L. odmiany Rusałka) x T. aestivum L. odmiany Begra. Elektroforeza glutenin HMW wykazała obecność prążka specyficznego dla Ae. kotschyi Boiss., a niewystępującego u pszenicy ‘Rusałka’ w przypadku większości mieszańców F4 Ae. kotschyi BOISS. x ‘Rusałka’, co potwierdziło ich mieszańcowy charakter. Obecność prążków specyficznych dla Ae. kotschyi Boiss. w mieszańcach F4 i F5 Ae. kotschyi Boiss. x ‘Rusałka’ oraz BC1F2 (Ae. kotschyi Boiss. x ‘Rusałka’) x ‘Begra’ potwierdzono również w wyniku elektroforezy produktów amplifikacji DNA uzyskanych metodą RAPD.
Celem badań była ocena masy tysiąca ziarniaków i zawartości białka ogólnego w ziarnie linii mieszańcowych uzyskanych w wyniku krzyżowania dzikich gatunków traw z rodzaju Aegilops – Aegilops kotschyi Boiss. i Ae. variabilis Eig. z odmianami pszenicy zwyczajnej Triticum aestivum L. Ziarno pochodziło z roślin uprawianych w latach 2012–2014 na polu Stacji Doświadczalnej Wydziału Nauk Rolniczych Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie. Pole doświadczalne zlokalizowane było na glebie brunatnej pochodzenia lessowego, należącej do kompleksu pszennego dobrego. W kolejnych latach rośliny zbierano z pola w fazie dojrzałości pełnej i na 10 pojedynkach z każdej formy oceniono masę tysiąca ziarniaków (MTZ). Analizę zawartości białka wykonywano na próbach ziarna z pojedynków o największej MTZ. Ogólną zawartość białka oznaczono metodą Kjeldahla. Ocenę przeprowadzono w celu wyselekcjonowania form, które mogłyby zostać wykorzystane jako materiał wyjściowy w hodowli jakościowej pszenicy zwyczajnej. Badania pokazały, że linie mieszańcowe Ae. variabilis Eig. i Ae. kotschyi Boiss. z pszenicą zwyczajną charakteryzowały się wyższą zawartością białka ogólnego w ziarnie (średnio 15,8%) od pszenicznych komponentów rodzicielskich (średnio 13,4%). Najwyższą zawartość białka odnotowano w ziarnie dzikich gatunków rodzicielskich Ae. kotschyi Boiss. – 25,1% i Ae. variabilis Eig. – 23,4%. Wśród mieszańców Ae. variabilis Eig. × T. aestivum L. wyróżniała się linia Ae. variabilis Eig. × Rusałka, w ziarnie której odnotowano średnio 17,6% białka ogólnego. Wśród linii Ae. kotschyi Boiss. × T. aestivum L. najwięcej białka ogólnego w ziarnie zawierały Ae. kotschyi Boiss. × Rusałka (średnio 17,0%) i (Ae. kotschyi Boiss. × Rusałka) × Piko (średnio 16,3%). Średnia zawartość białka ogólnego w ziarnie odmian pszenicy zwyczajnej wahała się od 12,8% (Korweta) do 14,9% (Rusałka). Większa suma opadów w okresie kwiecień–lipiec wpływała pozytywnie na MTZ linii mieszańcowych i negatywnie na średnią zawartość białka w ich ziarnie. Najwyższą średnią zawartość białka odnotowano w ziarnie linii mieszańcowych w 2012 roku (16,5%), gdy suma opadów była najniższa w trzyletnim okresie badań. W kolejnych latach przy 2–3 razy większej sumie opadów w okresie kwiecień–lipiec zawartość białka była niższa (2013 – 15,9%, 2014 – 15,0%). Takiego wpływu nie odnotowano w przypadku odmian pszenicy i gatunków Aegilops. Ziarniaki linii mieszańcowych były dobrze wypełnione, a ich kształt i barwa były pośrednie lub podobne do ziarniaków pszenicy. Średnia MTZ linii mieszańcowych z trzech lat badań była zbliżona (33,1 g) do MTZ odmian rodzicielskich pszenicy (33,9 g). Linie mieszańcowe o wyższej zawartości białka w ziarnie mogą stanowić cenne źródło genów w hodowli jakościowej pszenicy zwyczajnej.
The valuable genes of Aegilops biuncialis, Ae. ovala, Ae. kotschyi, and Ae. variabilis were transferred to rye, by crossing Aegilops-rye amphiploids with tetraploid and diploid substitution rye. The C-banded karyotype of the BC₁ and BC₂ generations of amphiploids with 4x substitution rye and BC₁ with 2x substitution rye showed great variation in chromosome number and composition. In the BC₁ generation of amphiploids with 4x and 2x substitution rye, seed set success rate and germination rate varied depending on origin. However, plant sterility in all cross combinations of amphiploids with 4x and 2x substitution rye resulted in their elimination from further experiments in the BC₃ and BC₂ generations, respectively. In backcrosses of 4x substitution rye with amphiploids Ae. variabilis x rye 4x, fertile 4x rye plants containing Aegilops chromatin were produced in the BC₂ generation.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.