Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 24

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1

Zmiany we florze segetalnej upraw zbożowych Suwalskiego Parku Krajobrazowego

100%
Korniak T.
Pamiętnik Puławski
|
2006
|
tom 143
2

Zmienność owsa głuchego (Avena Fatua L.) w Polsce północno-wschodniej

100%
Korniak T.
Acta Agrobotanica
|
1985
|
tom 38
|
nr 2
3

Ekspansywne gatunki chwastow segetalnych w polnocno-wschodniej czesci Polski

100%
Korniak T.
Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej w Krakowie. Sesja Naukowa
|
1992
|
tom 33
27-36
4

Występowanie owsa głuchego (Avena fatua L.) na polach uprawnych w Polsce północno-wschodniej

100%
Korniak T.
Acta Agrobotanica
|
1985
|
tom 38
|
nr 2
5

Zachwaszczenie upraw wierzby w północno-wschodniej części Polski

100%
Korniak T.
Pamiętnik Puławski
|
2007
|
tom 145
6

Flora segetalna północno-wschodniej Polski, jej przestrzenne zróżnicowanie i współczesne przemiany

100%
Korniak T.
Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Agricultura
|
1992
|
tom 53,Suppl.A
1-76
W pracy dokonano analizy współczesnej flory segetalnej w płn.-wsch. części Polski, obejmującej głównie woj. olsztyńskie i suwalskie. W latach 1971 - 1988 przeprowadzono badania terenowe, wykonując w tym czasie 3340 zdjęć fitosocjologicznych w 288 miejscowościach. We florze pól uprawnych zanotowano ogółem 361 taksonów roślin naczyniowych, z czego 38% stanowiły antropofity, a 62% apofity. Ponad połowę (54,8%) wszystkich zanotowanych taksonów stanowią gatunki bardzo rzadkie i rzadkie, a tylko 9,9% gatunków określono jako pospolite i bardzo pospolite. Na podstawie wyróżnionych na badanym obszarze mikroregionów przyrodniczo-rolniczych, przedstawiono przestrzenne zróżnicowanie flory segetalnej. Większość mikroregionów wykazuje stosunkowo duże podobieństwo florystyczne, a tylko mikroregiony kętrzyńsko-bartoszycki i gołdapsko-suwalsk i odznaczają się daleko posuniętą indywidualnością. W całym badanym regionie zasadniczy obraz zachwaszczenia pól uprawnych kształtuje 40 gatunków. Są to chwasty, które zagrażają roślinom uprawnym w trzech najwyższych stopniach, w przyjętej 5-stopniowe j skali zachwaszczeń. Najbardziej niepokojąco wysokie stopnie zachwaszczenia wykazują: Apera spica-venti, Avena fatua, Chenopodium album, Cirsium arvense, Elymus repens, Galeopsis tetrahit, Matricaria perforata i Stellaria media. Osiemnastoletni okres badań pozwólił na uchwycenie zmian flory segetalnej w tej części Polski. Podobnie jak w całym kraju obserwowano tutaj zanikanie niektórych gatunków chwastów przy równoczesnym rozprzestrzenianiu się innych. Łącznie zanotowano 42 gatunki ustępujące. Najliczniejszą grupę wśród nich stanowią chwasty związane z uprawami zbóż ozimych. Grupa powiększających swoją liczebność chwastów liczy 39 gatunków. Najliczniejsze wśród nich są trawy.
7

Studies on the variability of common wild oat [Avena fatua, Poaceae] in north-eastern Poland

100%
Korniak T.
Fragmenta Floristica et Geobotanica
|
1996
|
tom 41
|
nr 2
8

Avena strigosa [Poaceae] in north-eastern Poland

100%
Korniak T.
Fragmenta Floristica et Geobotanica
|
1997
|
tom 42
|
nr 2
9

Bromus secalinus (Poaceae) - zanikający czy rozprzestrzeniający się chwast upraw zbożowych w północno-wschodniej Polsce?

63%
Korniak T., Dynowski P.
Fragmenta Floristica et Geobotanica Polonica
|
2011
|
tom 18
|
nr 2
10
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Owies szorstki (Avena strigosa Schreb.) - zapomniana roslina uprawna

63%
Korniak T., Kuszewska K.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
1999
|
tom 468
Owies szorstki (Avena strigosa Schreb.) należy do bardzo starych roślin uprawnych. W Polsce był uprawiany głównie na Podhalu do roku 1950. Obecnie znany jest tylko jako rzadki chwast zbóż jarych i roślina ruderalna. W północno- wschodniej Polsce od kilku lat obserwuje się jednak szybkie rozprzestrzenianie tego gatunku. Przeprowadzone doświadczenia poletkowe wskazują, że plony owsa szorstkiego są niższe od plonów owsa siewnego. Jednak na glebach lekkich i mniej urodzajnych różnice te są niewielkie. Biorąc pod uwagę wysokie wartości pokarmowe Avena strigosa Schreb., a także, że ta stara roślina uprawna będąca zabytkiem kultury rolniczej, zawiera wiele cennych genów - należy rozważyć (choćby na niewielką skalę) możliwość jej uprawy.
11

Wzajemne relacje miedzy flora segetalna i ruderalna Pojezierza Olsztynskiego

63%
Korniak T., Kalwasinska G.
Acta Agrobotanica
|
2001
|
tom 54
|
nr 1
137-151
The paper presents differences and similarities between segetal and ruderal flora in the Olsztyn Lake District. The investigation was conducted in rural areas and in areas of smali towns. 415 taxa of vascular plants were noted altogether in the flora examined. The segetal flora inc1udes 259 species. and the ruderal flora - 334 ones. A comparison between species of those two florae (table l, figure 1),81 species appear in segetal habitats, and 156 in ruderal habitats. Common species, for those two comparsing florae (segetal and ruderal) were 178. The following plants were classified as frequent or common in ruderal habitats of the Olsztyn Lake District, having (under certain conditions) a significant influence on the weed infestation of cultivated fields: Amaranthus retroflexus, Artemisia vulgaris, Atriplex patula, Chamomilla suaveolens, Cirsium arvense, Conyza canadensis, Deseurainia sophia, Galinsoga eiliata, Galinsoga parvyflora, Geranium pusillum, Lapsana eommzmis, Melandrium album, Poa annua, Polygonum avieulare, Rumex crispus, Sisymbrium offceinale, Sonehus arvensis, Sonclzus asp er, Sonehus oleraeeus, Tussilago Jarjara.
12

Wystepowanie Heracleum sosnowskyi Manden. w polnocno-wschodniej Polsce

63%
Korniak T., Sroda M.
Zeszyty Naukowe Akademii Techniczno-Rolniczej w Bydgoszczy. Rolnictwo
|
1996
|
nr 38
157-163
13

Wybrane cechy biometryczne Avena fatua i A. x vilis (Poaceae)

63%
Korniak T., Loro P.
Fragmenta Floristica et Geobotanica Polonica
|
2009
|
tom 16
|
nr 2
14

Charakterystyka flory i zbiorowisk segetalnych Parku Krajobrazowego Pojezierze Ilawskie

63%
Holdynski C., Korniak T.
Acta Agrobotanica
|
1994
|
tom 47
|
nr 1
67-81
Smal part (1100 ha-4,7 %) of the Landscape Park Pojezierze Iławskie is an agricultural area. On the arable soils of this area floristic and phytosociological studies of weed communities were performed. In total, 156 species of vascular plants were registered what makes 75 percent of the whole segetal population high diferentitation in field plants was found. Seven associations and three communities of segetal plants were distinguished. High quantitative participation of the field plant communities in the range of associations (72 percent studied areas) allows us to suggest that the degree of agrocenosis degradation is wery small in this area as compare to the majority of the agricultural areas in Poland. Taking into account floristical and ecological diferentiation, geographical range and syntaksonomical position three assiociations (Teesdaleo-Arnoseridetum minimae, Aphano-Matricarietum and Spergulo-Chrysunthemetum segeti) present high specific value and deserve of the active form of protection.
15

Wystepowanie chwastnicy jednostronnej [Echinochloa crus-galli] w polnocno-wschodniej Polsce

63%
Korniak T., Holdynski C.
Pamiętnik Puławski
|
2002
|
tom 129
69-74
16

Ekspansja chwastow nalezacych do rodziny traw [Poaceae] w polnocno-wschodniej Polsce

63%
Korniak T., Holdynski C.
Zeszyty Naukowe Akademii Techniczno-Rolniczej w Bydgoszczy. Rolnictwo
|
1996
|
nr 38
95-101
17

Bristle oat [Avena strigosa Schreb.] - a weed or an useful plant?

63%
Kuszewska K., Korniak T.
Herba Polonica
|
2009
|
tom 55
|
nr 3
341-347
The Avena genus covers nine species in Poland, including farmed common oat (Avena sativa), wild oat (A. fatua) – a dangerous spring cereal weed, and bristle (or black) oat (A. strigosa Schreb.), a forgotten species. Bristle oat was a valuable component of common oat yield growing on the weakest soils, and it had a status of a crop plant in Poland and in many European countries till 1950s. Chemical analyses of bristle oat caryopses validated the high nutritive value of this species, which had been previously noted by the farmers of the Podhale region. On average, bristle oat contains 27–52% more protein, 14–27% more fat and 38–72% more sugars than common oat. It is good for human consumption in the form of flakes, flour and boiled grains. Bristle oat is witnessing a revival as a valuable farming species, and its crops are subsidized.
18

Occurrence variability of common wild oat [Avena fatua L.] botanical varieties in North-Eastern Poland and its control

63%
Adamczewski K., Korniak T.
Vegetable Crops Research Bulletin
|
2003
|
tom 59
19

Amerykańskie gatunki z rodzaju Solidago w północno-wschodniej Polsce

51%
Korniak T., Holdynski C., Wasowicz K., Swieczkowska J.
Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Rolnictwo
|
2012
|
tom 100
W pracy przedstawiono występowanie Solidago canadensis L. i S. gigantea Aiton w północno--wschodniej części Polski. Badania terenowe prowadzono w latach 2003-2009, w 9 następują¬cych miastach: Starogard Gdański, Orneta, Iława, Lidzbark Warmiński, Olsztyn, Mława, Ostrołę¬ka, Olecko i Suwałki (rys. 1). W każdym z badanych miast były obecne oba analizowane gatunki nawłoci. Zdecydowanie dominującym gatunkiem była S. canadensis. Na łączną liczbę 1030 sta¬nowisk aż 82% należało do tego gatunku. Większość skupień nawłoci nie przekraczała 100 m2 powierzchni. Zdarzały się jednak płaty S. canadensis o powierzchni około 5000 m2 i S. gigantea o powierzchni około 1000 m2. Oba analizowane taksony notowano na siedliskach o amplitudzie hemerobii w zakresie siedmiu stopni: od H3 do H9 (przy zastosowaniu 9-stopniowej skali Kowarika (1988)). Wyraźna większość stanowisk S. canadensis posiada charakter szeroko pojmowanej euhemerobii (H5 - H7). Podobną prawidłowość występowania wykazuje również S. gigantea, jednak z nieco większą tendencją do zajmowania siedlisk o charakterze mezohemerobowym (H4). Obserwacje z ostatnich lat pokazują rosnące tempo rozprzestrzeniania się obu inwazyjnych gatunków, pochodzących z Ameryki Północnej.
20

Przemiany flory chwastów upraw wierzby w północno-wschodniej Polsce

51%
Korniak T., Holdynski C., Wasowicz K.
Pamiętnik Puławski
|
2009
|
tom 150
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.