W prezentowanej pracy wykonano ocenę możliwości pokonywania barier prezygotycznych w krzyżowaniach diallelicznych trzech gatunków Brassica. Podstawą tej oceny były obserwacje kiełkowania łagiewek pyłkowych przy użyciu mikroskopu fluorescencyjnego. Obserwacje kiełkowania łagiewek pyłkowych wykonano na słupkach pochodzących z obcozapylenia trzech gatunków wyjściowych, tj. B. napus, B. fruticulosa i B. campestris oraz na słupkach pochodzących z diallelicznego krzyżowania gatunków wyjściowych. Dla pełniejszego wyjaśnienia możliwości pokonywania barier prezygotycznych zastosowano 4 warianty zapyleń, tj.: A - na znamię, B - na szyjkę w miejscu odcięcia znamienia, C-na szyjkę odciętą w połowie, D - na zalążnię. Przeprowadzone różne warianty zapyleń 3 gatunków Brassica wykazały, że pyłek posiada zdolność do kiełkowania, tak przy nanoszeniu go na znamię nienaruszonego słupka, jak i na różne jego części. W związku z tym, że B. napus należy do form o sporofitycznym systemie niezgodności, u których mechanizm blokujący kiełkowanie łagiewek umiejscowiony jest na znamieniu, zapylanie na inne części słupka stanowi możliwość pokonania trudności w otrzymywaniu mieszańców, a które wynikają z niemożności kiełkowania pyłku na znamieniu.