Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 31

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Wykonano obserwacje i pomiary biometryczne linii addycyjnych, linii substytucyjnej 1B/1R i form wyjściowych w celu określenia wpływu chromosomów żyta odmiany Dańkowskie Złote na fenotyp i niektóre elementy struktury plonu pszenicy heksaploidalnej odmiany Grana. Analizowano liczbę dni do kłoszenia, wielkość liścia flagowego, długość pędu głównego i osadki kłosowej, liczbę i masę ziarniaków z kłosa głównego i całej rośliny, masę 1000 ziarniaków, płodność kłoska, zbitość kłosa oraz zawartość białka w ziarniakach. Największe zmiany morfologiczne dotyczące głównie kłosów i liści, a także ogólnego pokroju roślin obserwowano w linii 2R. Zarówno addycja jak i substytucja chromosomu 1R wpływała istotnie na skrócenie pędu. We wszystkich liniach stwierdzono istotnie niższą płodność kłoska w porównaniu z pszenicą. Większość badanych linii charakteryzowała się istotnie niższą od pszenicy masą tysiąca ziarniaków, a zarazem wyższą procentową zawartością białka w ziarniakach. Linie addycyjne 3R i 6R różniły się bardziej od pszenicy pod względem większości analizowanych cech niż linie z dodanymi chromosomami telocentrycznymi 3RS i 6RL.
Oceniano reakcję linii addycyjnych i linii substytucyjnej 1B/1R oraz form wyjściowych, tj. pszenicy, żyta i pszenżyta oktoploidalnego na działanie kwasu giberelinowego (GA3). Test giberelinowy przeprowadzono w komorze wegetacyjnej w warunkach kontrolowanych. Siewki podlewano roztworem gibereliny o stężeniu 50 mg/g przez 18 dni, po czym mierzono długość koleoptyla i całą siewkę. Badane linie różniły się między sobą i od pszenicy pod względem reakcji na GA3. Najdłuższą siewkę i koleoptyl stwierdzono w linii addycyjnej 2R. Na podstawie uzyskanych wyników można wnioskować, że na chromosomie 2R żyta odmiany Dańkowskie Złote znajdują się geny kontrolujące metabolizm związany z wykorzystaniem giberelin.
Transmission of added and substituted rye chromosomes through generations and behavior of chromosomes at meiosis was analyzed. Among the addition lines, chromosome 7R was most often transmitted and 6R most rarely. In substitution line 1B/1R, no elimination of rye chromosomes was observed in any generation. The tested lines differed from wheat in the behavior of chromosomes at meiosis. The rye and wheat chromosomes interacted during meiosis. The added rye chromosomes influenced bivalent shape and univalent frequency at metaphase I, the number of delayed chromosomes and chromatid bridges at anaphase I, and the occurrence of micronuclei in tetrads. In the majority of lines the frequency of open bivalents and univalents was higher than in ‘Grana’ wheat and ‘Dańkowskie Złote’ rye. Rye chromosomes occurred more frequently as univalents than wheat chromosomes did. Neither multivalent associations nor homoeologous pairing were observed. The studied lines had good cytogenetic stability.
Owies stanowi w Polsce około 7% struktury zasiewów pięciu podstawowych zbóż. Jest jednym z głównych składników mieszanek zbożowych uprawianych na dużym areale. Gatunek ten spełnia także ważną rolę fitosanitarną w płodozmianach o dużym udziale roślin zbożowych. Dobrze znosi uprawę po zbożach, a także jest dla nich dość dobrym przedplonem. Bardzo ważną cechą uprawianych odmian jest ich tolerancyjność na jony glinu na glebach zakwaszonych, których mamy w kraju ponad 60%. Materiał do badań stanowiły 44 polskie odmiany owsa zwyczajnego (Avena sativa L.). Badano tolerancyjność siewek na działanie jonów Al+3w warunkach laboratoryjnych. Zastosowano test glinowy w kulturze wodnej opracowany przez Anioła [1981]. Czterodniowe siewki poddawano działaniu Al+3 o stężeniu 333, 444, 555 μM przez 24 godziny w pożywce standardowej o pH = 4 i temperaturze 25°C. Podstawą oceny tolerancyjności były odrosty korzeni poza strefę absorpcji glinu. Ocenę prowadzono w trzech powtórzeniach. Uzyskane wyniki wskazują na znaczne zróżnicowanie badanych odmian pod względem tolerancyjności w warunkach laboratoryjnych. Maksymalną tolerancyjność nawet przy najwyższym stężeniu A1+3 w pożywce wykazały odmiany Góral, Dukat, Karol i Furman. Odmiany o najwyższej tolerancyjności na toksyczne jony glinu mogą stanowić cenny materiał do syntezy materiałów wyjściowych dla hodowli twórczej owsa.
Przedmiotem pracy były mieszańce międzygatunkowe F3 i BC1/F3 uzyskane w wyniku krzyżowania owsa zwyczajnego A. sativa L. z różnymi ekotypami dzikich gatunków A. sterilis L. i A. fatua L. Badano zróżnicowanie różnych kombinacji mieszańców w oparciu o ocenę niektórych cech ilościowych wiechy głównej. Analizowane populacje niezależnie od kombinacji i pokolenia charakteryzowały się stosunkowo małą zmiennością długości wiechy, różniły się natomiast istotnie liczbą kiosków. Większość kombinacji mieszańcowych odmian uprawnych z A. fatua L. charakteryzowało się wyższym plonem z wiechy w porównaniu do mieszańców A. sativa L. x A. sterilis L. Wartości analizowanych cech ilościowych u mieszańców BC1/F3, z wyjątkiem kombinacji ‘Komes’ x 77 x ‘Komes’ i ‘Skrzat’ x 73 x ‘Skrzat’, były niższe w porównaniu z pokoleniem F3. Duże zróżnicowanie genotypów mieszańcowych oraz roślin w obrębie poszczególnych kombinacji pod względem analizowanych cech stwarza szansę selekcji korzystnych genotypów dla hodowli twórczej owsa.
Badania przeprowadzono na siewkach owsa (Avena sativa L.) odmian Sławko i Szakal. Siewki te poddano działaniu stresu niklowemu (NiSO4·7H2O, 10 µmol Ni·dm-3, pH 5,7) przez 5 dni. Przed i po umieszczeniu siewek w warunkach stresowych przeprowadzono pomiary biometryczne, na podstawie których obliczono indeks tolerancji niklu oraz względną zawartość wody w liściach (RWC). Następnie zmierzono wypływ elektrolitów z tkanek liścia oraz oznaczono zawartość poliamin (spermidyny, sperminy i putrescyny). Wyniki testów fizjologicznych nie wykazały międzyodmianowego zróżnicowania owsa w tolerancji stresu niklowego. Jednakże odmiany te różniły się pod względem względnej zawartości wody w liściach i wypływu elektrolitów z tkanek; deficyt wody i przepuszczalność membran były większe u odmiany Sławko niż odmiany Szakal. W warunkach stresu niklowego zmniejszała się zawartość sperminy i spermidyny w stopniu podobnym u obu odmian. Zwiększała się natomiast zawartość putrescyny, przy czym w stopniu większym u odmiany Sławko, u której notowano większą przepuszczalność błon komórkowych dla elektrolitów.
W pracy identyfikowano translokację 1BL/1RS w polskich odmianach pszenicy oraz substytucję 1B/1R w linii 'Grana'/'Dańkowskie Złote', stosując markery cytologiczne i molekularne. Analizując rozmieszczenie prążków heterochromatynowych w chromosomach, zidentyfikowano substytucję 1B/1R w linii 'Grana'/'Dańkowskie Złote' oraz translokację 1BL/1RS w odmianach 'Aleta', 'Jubilatka', 'Lama', 'Lanca', 'Olma', 'Weneda' i "Wilga'. Wyniki te potwierdzono przy pomocy metody STS-PCR. Zastosowano dwa startery J07IF1 (5'-TAAGCC- GTAAAGCATGGTGCAC-3') i J07IR1 (5 '-CTTCAACGAATGTTTTCCTC- TTC-3') specyficzne dla krótkiego ramienia chromosomu 1R. Po zakończeniu reakcji i rozdzieleniu za pomocą elektroforezy stwierdzono obecność prążka o wielkości 1200 par zasad (pz) tylko w odmianach: 'Aleta', 'Jubilatka', 'Lama', 'Lanca', 'Olma', 'Weneda' i 'Wilga' oraz w linii substytucyjnej 'Grana'/'Dańkowskie Złote' a także w życie odmiany 'Dańkowskie Złote'.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.