Izolowane narządy rodne loch (100—130 kg m.c/szt.) perfundowano krwią własną zwierząt lub płynem Krebsa-Henseleita. Przy stałym ciśnieniu 100 mm Hg badano wpływ prostaglandyn (PG) E2 i F2α na wielkość przepływów przez tętnice maciczną (ua) i jajnikową (oa) w 1.—2., 13.—14. i 16.—18. dniu cyklu rujowego. Równolegle z pomiarami przepływów kontrolowano stan napięcia myometrium. PGE2 w dawkach równych lub > 0,5 μg podawanych do oa, a w dawkach równych lub > 1,0 μg stosowanych do ua wywołuje nieistotne zmniejszenie, a następnie istotny wzrost przepływów zarówno krwi, jak i płynu fizjologicznego w badanych fazach cyklu. Czas trwania reakcji podczas perfuzji krwią był dłuższy w fazie lutealnej niż w pozostałych fazach. PGF2α, w dawkach równych lub > 0,25 μg podawanych do oa, а w dawkach równych lub > 0,5 μg stosowanych do ua zmniejsza przepływ krwi przez badane naczynia, z wyjątkiem 1.—2. dnia cyklu, w którym notowano wzrost przepływu w oa. PGF2α zwiększa przepływ w ua i oa w trakcie perfuzji płynem fizjologicznym we wszystkich fazach cyklu. Reakcjom zmniejszenia przepływu krwi bezpośrednio po podaniu PGE2 i PGF2α towarzyszy wzrost napięcia mięśni gładkich narządu rodnego.