Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 39

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The paper deals with evaluating the yield and yield structure elements of winter durum wheat lines (Triticum durum Desf.) under conditions of varied levels of chemical protection. The field experiments were carried out in 2006-2008 on the Experimental Farm Felin, University of Life Sciences, Lublin. Examinations involved 3 lines of durum wheat (STH 716, 717, 725) achieved from Plant Breeding Station in Strzelce as well as common wheat Tonacja cv. for comparison. The second factor consisted of 2 levels of chemical protection: I – minimum (seed dressing Oxafun T 75 DS/WS and herbicide Chwastox Trio 540 SL); II – complex (seed dressing, herbicides Puma Uniwersal 069 EW and Chwastox Trio 540 SL, fungicide Alert 375 SC, growth regulator Stabilan 750 SL and insecticide Decis 2,5 EC). Obtained results allowed for concluding that when comparing with minimum protection, the increase in wheat grain yields by 1.08 t·ha⁻¹ was recorded on complex-protected treatments, regardless of compared lines and varieties. Lower yield of durum wheat as compared to common wheat resulted first of all from lower spike density per area unit. A positive influence of chemical protection on spike number and grain number per spike was observed. Durum wheat lines were characterized by high grain vitreousness.
Chemical composition of common wheat – Triticum aestivum ssp. vulgare Vill. Host., hard wheat – Triticum durum Desf., and spelt – Triticum aestivum ssp. spelta (L.) Thell grains was investigated. Total protein, wet gluten, fiber, ash, carbohydrates, falling number, macronutrients (phosphorus, potassium, calcium, magnesium), and microelements (copper, iron, manganese, zinc) were determined. Also standard deviation, variability and correlation coefficients were calculated. Hard wheat and spelt lines were characterized by much higher contents of total protein, wet gluten, and falling number value than common wheat; however, the highest protein concentration and falling number was recorded in grains of hard wheat. Common wheat was distinguished by low ash content and the highest carbohydrates level. Higher percentage of macronutrients and microelements in grains of spelt and hard wheat, as compared to common wheat, confirms the usefulness of these species for foodstuff production. Among the qualitative traits studied, content of carbohydrates appeared to be the least variable (cv = 2.2%), while the highest variability (cv = 31.1%) was shown by fat content. Significant correlations for the following trait pairs were observed: protein–gluten, protein–carbohydrates, fat–ash, fat–falling number, carbohydrates– gluten, and ash–falling number.
Badania mikropoletkowe przeprowadzono w latach 2002-2004, na glebie zaliczanej do kompleksu pszennego dobrego. Określono wpływ zróżnicowanej ochrony chemicznej roślin (ochrony minimalnej i intensywnej) na plonowanie, składniki plonu ziarna oraz zdrowotność jęczmienia jarego i owsa odmian nagoziarnistych (Rastik i Cacko) i odmian oplewionych (Antek i Cwał) uprawianych w siewie jednoodmianowym i mieszankach. Zastosowanie intensywnej ochrony chemicznej spowodowało istotny wzrost plonu ziarna w stosunku do minimalnego poziomu chemizacji. Intensyfikacja ochrony spowodowała zmniejszenie produktywności rzeczywistej względem oczekiwanej upraw mieszanych średnio o 3,0%. W warunkach gleb kompleksu pszennego dobrego nie stwierdzono istotnych różnic w plonach ziarna zasiewów czystych i mieszanych. Jednakże wykazano wzrost plonu rzeczywistego w odniesieniu do oczekiwanego u mieszanki Rastik + Cwał oraz mieszanki międzyodmianowej jęczmienia. Stwierdzono istotne zwiększenie liczby kłosów (wiech) i masy ziarn z kłosa (wiechy) w wyniku zastosowania intensywnego poziomu ochrony. Intensywna ochrona chemiczna, zarówno w siewach czystych, jak i mieszanych zwiększyła odporność na patogeny.
Badania mikropoletkowe realizowano w latach 2002-2004, na glebie zaliczanej do kompleksu pszennego dobrego. Analizowano odmiany jęczmienia jarego i owsa: oplewione (Antek i Cwał) i nagoziarniste (Rastik i Cacko) w siewie czystym, międzyodmianowym i międzygatunkowym. W podjętych badaniach określono plon, liczbę kłosów (wiech), liczbę i masę ziarn z kłosa (wiechy), masę 1000 ziarn oraz oceniono zdrowotność roślin. Produktywność nagoziarnistych odmian jęczmienia i owsa była niższa odpowiednio o 32,1% i 21,5% od odmian oplewionych. Uwzględniając udział plewek w ziarnie, plon owsa nagoziarnistego był zbliżony do plonu owsa oplewionego. Niższy poziom plonowania jęczmienia nagoziarnistego wynikał przede wszystkim z istotnie mniejszej liczby kłosów i masy 1000 ziarn. W przypadku owsa nagoziarnistego decydujący wpływ na niską produktywność miały niższe wartości MTZ, liczby i masy ziarn z wiechy, mimo większej liczby wiech w odniesieniu do owsa odmiany Cwał. Jęczmień oplewiony plonował wyżej niż wszystkie kombinacje siewów mieszanych, a owies oplewiony był bardziej produktywny niż mieszanka międzygatunkowa odmian nagoziarnistych. Największy przyrost plonu rzeczywistego w stosunku do wartości teoretycznych uzyskano w zasiewach jęczmienia nagoziarnistego z owsem oplewionym. Sposoby uprawy modyfikowały liczbę kłosów jęczmienia oplewionego oraz liczbę i masę ziarn z wiechy odmian owsa. Uprawa zbóż w mieszankach międzygatunkowych w porównaniu z siewami czystymi zwiększyła odporność owsa nagoziarnistego na rdzę koronową oraz obu odmian jęczmienia na rdzę karłową i plamistość siatkową.
Badania prowadzono w latach 2010–2012 w Gospodarstwie Doświadczalnym Felin. Pole doświadczalne zlokalizowane było na glebie zaliczanej do kompleksu pszennego dobrego. Celem badań było określenie wpływu materiału siewnego w postaci ziarna oraz kłosków na plonowanie, komponenty plonu i wybrane parametry jakości ziarna jarej pszenicy orkisz odmian Blauer Samtiger i Spelz aus Tzari Brod. Przedsiewnie wniesiono w nawozach (kg∙ha-1): P – 30,5; K – 99,6 i N – 30. Pogłównie (w fazie strzelania w źdźbło i w fazie kłoszenia) zastosowano kolejne 2 dawki azotu po 20 kg N∙ha-1. Siew (500 szt. na 1 m2) wykonywano w stanowisku po rzepaku ozimym. W fazie krzewienia wykonano oprysk herbicydami Attribut 70 WG i Sekator 125 OD. Zastosowanie materiału siewnego w postaci kłosków w porównaniu z wysiewem ziarna nie wpłynęło istotnie na plon, komponenty plonu i jakość ziarna jarej pszenicy orkisz. W wyniku siewu kłosków zaobserwowano jedynie tendencje do większego plonu (średnio o 2,9%), liczby kłosów (średnio o 3,9%) i zawartości skrobi w s.m. (średnio o 0,5% p.p.) w ziarnie oraz mniejszej liczby i masy ziarn z kłosa (średnio o 2,8% i 2,7%). Spośród analizowanych parametrów plonowania i jakości ziarna dużą stabilnością w trzyletnim cyklu badań charakteryzowały się zwłaszcza gęstość ziarna w stanie zsypnym oraz zawartość skrobi i białka w ziarnie, natomiast najbardziej zmienna była szklistość ziarna. Czynnik genetyczny istotnie różnicował masę 1000 ziarn i wskaźniki jakości ziarna jarej pszenicy orkisz.
Badano zmiany zawartości β-glukanów i makro składników w oplewionych i nagoziarnistych odmianach jęczmienia (odmian Antek, Rastik) i owsa (odmian Cwał, Cacko). W doświadczeniu uwzględniono 2 poziomy ochrony chemicznej: minimalną - zaprawa nasienna Oxafun T 75 DS/WS i herbicyd Mustang 306 SE oraz intensywną - zaprawa nasienna, herbicyd, fungicyd Folicur Plus 375 EC i insektycyd Karate Zeon 050 CS. Stwierdzono, że zróżnicowany poziom ochrony chemicznej roślin nie wpłynął istotnie na zmiany zawartości zarówno badanych makroskładników, jak i β-glukanów. W ziarniakach badanych odmian jęczmienia, zarówno oplewionych, jak i nagoziarnistych, wykazano wyższy poziom β-glukanów w porównaniu z ziarniakami owsa.
The aim of this study was to assess the effect of different levels of production technology on grain quality of 4 species of winter wheat: common wheat cultivar ‘Tonacja’, durum wheat cultivar ‘Komnata’, spelt wheat cultivar ‘Schwabenkorn’ and einkorn wheat – gene bank material PL 5003. The research material consisted of grain obtained from field experiments carried out in 2010−2013 at the Felin Experimental Farm, belonging to the University of Life Sciences in Lublin. The study showed that intensification of production technology increased water absorption and decreased amylolytic activity of wholemeal grain tested by mixolab, but had no effect on gluten content. Among the analysed species, spelt wheat was characterised by the highest gluten content and the longest resistance time of dough. Durum wheat was characterised by the highest amylolytic activity, tested both by the falling number method and using the mixolab, compared to the other wheat species.
The study presented in this paper was conducted under the conditions of a field experiment. Microbiological analyses were made at various stages of winter wheat plants developmentie heading, milk ripeness and full ripeness. The objective of the study was to acquire knowledge on the effect of cultivation of various lines of winter wheat on the numbers of bacteria and fungi with proteolytic capabilities, on protease and urease activity, and on the rate of the processes of ammonification and nitrification. The results of conducted study demonstrated that the number of proteolytic bacteria and fungi, as well as the activity of protease and urease, and the intensity of ammonification and nitrification processes in soil depended on both the development stage and cultivated line of winter wheat.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.