Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 28

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The studies of the water of the Sułów-Radziądz Młynówka supplying the ponds in Ruda Sułowska carried out during 10 years /1974-1984/ enabled us to characterize its physicochemical constitution and to evaluate it using classification system obligatory in our country. The water quality of the Młynówka river became worse. The parameters disqualifying water usability in fish ponds exceeded standard values of iron, manganese, zinc, oxydability and oxygen deficiency.
The investigations were carried out in autumn 1982. They concerned river Skorynia, the indirect source of water for carp ponds in Wierzchowice Fishing Farm. The effect of wewage from Twardogóra town on quality of river water and the course of self-purification processes in the river were investigated. Four groups of compounds and agents eliminated in various degrees from water along a 3 km segment of the river were separated. The fourth group of compounds which undergo elimination in as little as 0% - 7% proved particularly dangerous to pond habitat. The group consists, among others, of heavy metals which can reach in this way the ponds situated even very far from polluting sources.
Przeprowadzono badania fizyczne i chemiczne wody rzeki Bystrzycy Dusznickiej i jej dopływów na terenie miasta Polanica Zdrój. Badane wody okazały się czyste, posiadały niską zawartość metali ciężkich z wyjątkiem rtęci i ołowiu. Podwyższone stężenia tych dwóch pierwiastków wynikały zapewne z emisji bliskiego oraz dalekiego zasięgu.
Przeprowadzono badania fizyczne i chemiczne wody oraz osadów dennych pochodzących osadników składowiska odpadów Zespołu Elektrociepłowni KOGENERACJA S.A. we Wrocławiu. Wyniki analiz wód oraz osadów dennych wykazały, że odcieki ze składowiska nie przekraczają norm ustanowionych dla ścieków wprowadzanych do wód i do gleby.
Badania prowadzono w rejonie stawów karkonoskich - Maty Staw i Wielki Staw. Analizowano właściwości fizykochemiczne wody stawowej, pośniegowej i polodowej. Stwierdzono niską twardość wody, niewielką ilość biogenów i metali ciężkich. W Żlebie Slalomowym śnieg miał podwyższoną utlenialność. Stężenia biogenów, żelaza i rtęci w wodzie stawowej były wyższe, niż w wodzie pośniegowej, co sugeruje wpływ zanieczyszczeń atmosferycznych. W porównaniu z wynikami z września 1971 r. (Marek - materiały niepublikowane) widoczny jest wzrost pH, tlenu rozpuszczonego, fosforanów, siarczanów, żelaza, magnezu oraz zasadowość. Obniżyło się stężenie chlorków, azotanów i wapnia. Barwa, azotyny, amoniak, twardość i utlenialność w ciągu 18 lat nie zmieniły się.
Celem pracy było zbadanie wpływu rtęci na przeżywalność narybku karpia (Cyprinus carpio L.) w zróżnicowanych warunkach termicznych. Materiał doświadczalny stanowiły karpie o średniej masie 50 g pochodzące z jesiennego odłowu. W doświadczeniu zastosowano sześć różnych stężeń rtęci w wodzie (1x10⁻⁵, 1x10⁻⁴, 1x10⁻³, 1x10⁻², 1x10⁻¹, 1 ppm). Jako źródło rtęci użyto wodnego roztworu HgCl₂. Akwaria podzielono na dwie grupy doświadczalne po sześć akwariów każda. W pierwszej grupie utrzymywano temperaturę około 10 °C - akwaria „zimne”, a w drugiej grupie temperaturę około 22 °C - akwaria „ciepłe”. Analiza czasu przeżycia ryb wskazuje jednoznacznie na wyższą toksyczność chlorku rtęciowego w temperaturze 22 °C. Niezależnie od stężenia rtęci w akwariach „ciepłych”, śnięcia następowały po stosunkowo krótkim czasie (od 9 do 14 dnia trwania eksperymentu). W wodzie o temperaturze 10 °C śnięcia następowały dopiero w 15 dniu eksperymentu. Wynika z tego, że temperatura wody była głównym czynnikiem decydującym o toksyczności rtęci. Natomiast stężenie rtęci w wodzie odgrywało drugoplanową rolę. Toksyczność chlorku rtęciowego ujawniała się w całym spektrum stężeń rtęci w wodzie, poczynając już od lx 10⁻⁵ ppm. Wydłużony bądź skrócony czas życia ryb wpływał na ilość skumulowanej rtęci w strukturach zewnętrznych (łuski, śluz). Na przykład, zaobserwowano, że w wyższej temperaturze śluz był produkowany obficiej niż w wodzie „zimnej”, ale ilość skumulowanej rtęci była wyraźnie mniejsza.
Jesienią 1993 r. przeprowadzono badania zawartości rtęci w narządach (tkankach) 7 gatunków ryb odłowionych z rzeki Odry w rejonie Brzegu Dolnego. Określono właściwości fizyczne i chemiczne wody rzeki Odry oraz wzajemne relacje pomiędzy stężeniem rtęci w wodzie, a jej nagromadzeniem w tkankach, zależnie od gatunku ryby i rodzaju narządu. Największe ilości rtęci kumulowały mięśnie badanych ryb, a najmniejsze ilości skrzela.
Celem pracy było zbadanie kumulacji Cu w tkankach narybku karpia (Cyprinus carpio) w zróżnicowanych warunkach termicznych. Materiał doświadczalny stanowiły karpie o średniej wadze 36-50 gramów, średniej długości ciała 10 cm. W doświadczeniu zastosowano pięć różnych stężeń miedzi w wodzie (0,05; 0,1; 0,5; 1,0; 5,0 ppm Cu). Jako źródło miedzi użyto w doświadczeniu CuSO₄. Stwierdzono, że w miarę wzrostu stężenia miedzi w wodzie rośnie ilość skumulowanego pierwiastka tylko w skrzelach w temperaturze 22° C i 10° C. Największe wartości skumulowanego pierwiastka w tkance przypadają na najwyższe stężenie miedzi w wodzie (5,00 ppm). W temperaturze 10° C skrzela skumulowały 176,19 ppm miedzi, a w temperaturze 22° C 230,59 ppm miedzi. W przypadku wątrób taki proporcjonalny przebieg obserwowano tylko do stężenia 0,5 ppm Cu w wodzie w obu zakresach temperatur. W wyższych stężeniach miedzi w wodzie - stężenia pierwiastka w wątrobach maleją zarówno w „zimnej”, jak i w „ciepłej” wodzie. Zaobserwowano również odmienny charakter pochłaniania pierwiastka przez mięśnie w temperaturze 10° C. Najmniej pochłoniętej miedzi przypadło na stężenia 0,5 i 5,0 ppm Cu w wodzie. W wodzie „ciepłej” - kumulacja Cu przez mięśnie podobna jest do przebiegu pochłaniania pierwiastka przez wątroby. Stwierdzono, że głównym czynnikiem odpowiedzialnym za takie przebiegi kumulacji Cu w tkankach jest temperatura. Podwyższona temperatura wody wzmaga procesy metaboliczne. Dlatego też ogólna ilość skumulowanej miedzi u ryb z akwariów „ciepłych” była większa niż u ryb z akwariów zimnych. Ma to swoje odzwierciedlenie w czasie przeżycia ryb. Krócej żyły ryby w akwariach o temperaturze wody 22° C - tym krócej, im wyższe było stężenie miedzi.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.