Niejasne ramy prawne w Niemczech w zakresie produkcji drewna energetycznego wywoływały jeszcze niedawno dezorientację rolników, co było spowodowane opieszałym przygotowaniem regulacji prawnych – w porównaniu do innych odnawialnych źródeł energii – w zakresie rolnych upraw drewna na plantacjach roślin drzewiastych o krótkiej rotacji (Kurzumtriebsplantagen – KUP) i systemach agroleśnych (Agroforstsystemen – AF). Dopiero reforma z 2010 r. federalnej niemieckiej Ustawy o lasach zasadniczo zmieniła sytuację. Aktualne kryteria przyznawania pomocy w ramach KUP i AF zawierają regulacje, które m.in. stanowią że czas rotacji topoli, wierzby, brzozy, olchy, jesiona lub robini wynosi maksymalnie 20 lat. Chociaż nowe regulacje prawne, które uwzględniono w analizie, przyczyniły się do podniesienia dla rolników atrakcyjności rolniczej produkcji drewna, nie oznacza to że nie powstaje potrzeba dalszego ich ulepszania. Uwidacznia się ona w prawnych aspektach dotyczących Alley-Cropping-System – ACS (systemy agroleśne zawierające naprzemiennie pasy pola oraz pasy roślin drzewiastych o krótkiej rotacji położone wobec siebie równolegle), które nie są ukształtowane w sposób zadawalający. Ponadto, wskazane wyżej ograniczenie do jedynie sześciu gatunków drzew jest niezasadne, mając na względzie typowe, bogate w różne gatunki systemy agroleśne.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.