W pracy oceniono jakość i walory użytkowe wody odpływającej potokiem Uniszowskim dla określenia możliwości jej retencjonowania w planowanym zbiorniku małej retencji. Raz w miesiącu, od stycznia do grudnia 2005 r., pobierano próby wody. W terenie oznaczano: temperaturę, pH, stężenie tlenu rozpuszczonego i stopień nasyceniaztlenem, oraz przewodność elektrolityczną, natomiast w laboratorium: zawiesinęzogólną, fosforany, amoniak, azotyny, azotany, substancje rozpuszczone, siarczany, chlorki, wapń, magnez, sód, potas, żelazo ogólne i mangan oraz jednorazowo: BZT₅, liczbę baterii grupy coli i liczbę bakterii grupy coli typu kałowego. Badane cechy charakteryzowały się znaczną dynamiką zmian w poszczególnych miesiącach i porach roku. Wartości temperatury, pH, fosforanów, amoniaku, substancji rozpuszczonych, siarczanów, chlorków i magnezu nie przekraczały normy I klasy czystości wód. Natomiast pozostałe cechy z różną częstotliwością przewyższały normę I klasy, a zawiesina ogólna, żelazo i mangan nawet normę II klasy, przez co woda potoku kwalifikuje się do III klasy czystości. Badania wykazały, że woda potoku Uniszowskiego może być wykorzystana do spożycia po wykonaniu wysokosprawnego uzdatniania fizycznego i chemicznego. Spośród badanych cech na warunki bytowania ryb niekorzystnie wpływają głównie azotyny, a stężenia zawiesiny ogólnej oraz stopień nasycenia wody tlenem sporadycznie nie spełniają kryteriów wody do kąpieli.