Północno-amerykańskie gatunki Solidago są szeroko stosowane w terenach zieleni, skąd zasiedlają obszary przyległe. Na podstawie dokumentacji fitosocjologicznej z Bydgoszczy określono, że naj-częściej notowane są z niewielką ilościowością. Preferują siedliska wysokich bylin o charakterze synantropijnym. Najczęściej są spotykane na obszarach określanych w gospodarce przestrzennej jako tereny zieleni nieurządzonej. W miarę wypełniania przestrzeni konkretną funkcją zmniejszają się powierzchnie siedlisk dla obcych gatunków z rodzaju Solidago.