Z brodawek bobiku, peluszki i łubinu uprawianych na glebie o zróżnicowanym pH (od 4.5 do 7.0) wyizolowano bakterie symbiotyczne i w doświadczeniu laboratoryjnym badano wpływ pH 4.0; 5.0; 6.0 i 7.0 na namnażanie się Bradyrhizobium sp. (lupini) i Rhizobium leguminosarum bv. viciae oraz na aktywność dehydrogenaz. Prześledzono także wpływ wapnowania gleby na liczebność bakterii oligotroficznych, makrotroficznych, amonifikatorów, zbiałczających azot i Azotobacter oraz promieniowców i grzybów. W wyniku badań stwierdzono, że dla szczepów Rhizobium leguminosarum bv.viciae (współżyjących z bobikiem i peluszką) optymalnym było pH 7.0, a dla Bradyrhizobium sp. (lupini) - 6.0, przy czym ten ostatni gatunek dobrze znosił zakwaszenie podłoża nawet do pH 4.0. Największą aktywnością dehydrogenaz cechowały się komórki Rhizobium i Bradyrhizobium hodowane na pożywkach o pH 7.0. Wapnowanie stymulowało namnażanie się bakterii oligotroficznych, makrotroficznych, zbiałczających azot i amonifikatorów w glebie spod wszystkich roślin oraz zbiałczających azot i promieniowców w glebie spod peluszki i łubinu. Zabieg ten działał inhibicyjnie na grzyby glebowe oraz na zdolność namnażania się in vitro bakterii Rhizobium współżyjących z bobikiem.