Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 58

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem pracy była wstępna ocena proponowanych rozwiązań wdrożenia partnerstw innowacyjnych w rolnictwie polskim oraz próba określenia ich skuteczności w perspektywie lat 2014-2020. Analizę przeprowadzono na podstawie dokumentów unijnych i krajowych poświęconych poprawie innowacyjności w UE, a w szczególności na bazie polskiego PROW 2014-2020. Potwierdzono, że nowa koncepcja nieliniowego modelu wdrażania innowacji oparta na sieci powiązań pozwala lepiej wykorzystać wiedzę wszystkich uczestników tworzących sieć. Nie należy jednak oczekiwać, że partnerstwa innowacyjne zrewolucjonizują polskie rolnictwo i uczynią je bardziej innowacyjnym. Zarówno niska pula przeznaczonych środków finansowych, jak i przyjęte założenia w PROW, nie będą sprzyjać istotnym zmianom.
Wybuch pandemii wirusa COVID-19 (zwanego także SARS-CoV-2) w styczniu 2020 r. w Europie wpłynął na wszystkie państwa członkowskie Unii Europejskiej (UE). Ożywienie koniunktury w poszczególnych krajach uzależnione jest nie tylko od rozwoju pandemii, ale również od struktury gospodarek oraz zdolności reagowania i tworzenia polityki stabilizacyjnej. Wprawdzie działania te leżą głównie w kompetencjach państw członkowskich, lecz należy oczekiwać, że instytucje unijne (Komisja Europejska, Rada Europejska, Rada Unii Europejskiej i Parlament Europejski) będą aktywne zarówno w reagowaniu na bieżące potrzeby gospodarki unijnej, jak i we wskazywaniu kierunków jej rozwoju w nadchodzących latach. W artykule przedstawiono dotychczasowe działania instytucji unijnych zmierzające do wsparcia gospodarki unijnej, w tym sektora rolno-spożywczego, w celu zmniejszenia skutków społeczno-gospodarczych wywołanych pandemią COVID-19 oraz zarysowano plany dalszych aktywności w tym obszarze w perspektywie średniookresowej.
Systemy żywnościowe charakteryzują się stopniowym wprowadzaniem innowacji (incremental innovations) polegających na stałym doskonaleniu produktu lub procesu, które nie różnią się zdecydowanie od dobrze znanych rozwiązań w danym sektorze. Naśladownictwo (adaptacja) różnorodnych rodzajów innowacji może okazać się jednak niewystarczające w przyszłości. Skuteczniejszą strategią byłoby włączenie się w procesy generowania innowacji, które są efektywniejsze w warunkach rosnącej zmienności otoczenia. Znaczącą pomocą w tym zakresie może być przejście z liniowego na wielosieciowy model funkcjonowania systemów żywnościowych. W artykule przedstawiono zróżnicowanie innowacyjności systemów żywnościowych obecnie oraz potencjalne zmiany na bazie scenariuszy w przyszłości, a także wybrane rozwiązania innowacyjne postrzegane jako wiodące w transformacji systemów żywnościowych w nadchodzących latach
Kształt strategii dalszego rozwoju rolnictwa unijnego nabiera coraz większego znaczenia w dobie wyzwań stojących przed UE oraz dynamicznie rozwijających się krajów azjatyckich i Płd. Ameryki. Obecna debata o przyszłości Wspólnej Polityki Rolnej oraz decyzje dotyczące struktury i priorytetów budżetu unijnego w kolejnej perspektywie fi nansowej na lata 2014-2020 zdecydują o tym, czy rolnictwo unijne będzie w stanie konkurować na rynkach globalnych w nadchodzących dekadach. W artykule podjęto próbę analizy wybranych uwarunkowań, które wpływają na stanowiska Komisji Europejskiej i krajów członkowskich w zakresie przyszłości polityki rolnej UE po 2013 r. oraz przedstawiono skutki koncepcji „zazieleniania” tej polityki dla konkurencyjności rolnictwa unijnego na arenie międzynarodowej.
Przeprowadzono analizę kierunków zmian Wspólnej Polityki Rolnej (WPR), ze szczególnym uwzględnieniem propozycji Komisji Europejskiej z 2011 roku, oraz ich wpływu na pozycję rolnictwa unijnego na rynkach globalnych w nadchodzących latach. Stwierdzono, że planowane reformy WPR po 2013 roku nie sprzyjają wzmocnieniu rolnictwa unijnego w perspektywie długookresowej. Koncentrują się bowiem na osiągnięciu celów krótkoterminowych, wynikających z kryzysowej sytuacji gospodarczej i finansowej wielu państw członkowskich Unii Europejskiej. Zdaniem autorki zmiany WPR powinny iść w kierunku redukcji płatności bezpośrednich na korzyść instrumentów skierowanych na określone programy i zdefiniowanych beneficjentów. Wśród nich wiodącą rolę należy przypisać instrumentom wspomagającym rolników w sytuacjach kryzysowych oraz zapewniającym wprowadzanie innowacyjnych rozwiązań do rolnictwa.
Polacy coraz chętniej sięgają po produkty droższe od przeciętnych, kojarzone z dobrą jakością i pewną unikalnością. Dlatego sieci handlowe zachęcają, przez odpowiedni marketing, do kupna produktów premium, oferując „namiastkę luksusu". Działania takie podejmują m.in. sieci delikatesów Alma i Borni - koncentrując się na sprzedaży importowanych produktów i często są ich wyłącznym dystrybutorem w Polsce. Obie sieci uwzględniają w swojej ofercie fakt coraz większego zainteresowania Polaków zdrowym trybem życia, w tym zdrowym odżywianiem się. Żywność z segmentu premium polscy konsumenci traktują jako produkt o wysokiej jakości, o dużych walorach zdrowotnych.Tylko niewielki odsetek społeczeństwa kupuje certyfikowane produkty ekologiczne. Jednak coraz większa świadomość konsumentów w zakresie ochrony środowiska i zdrowego stylu życia może w przyszłości doprowadzić do istotnych zmian na rynku produktów premium.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.