Stosując płomieniową metodę ASA oznaczano zawartość sodu w zębach, żuchwie i surowicy krwi zwierząt doświadczalnych: grupy kontrolnej, sztucznie operowanej, po usunięciu jajników oraz po zastosowaniu estrogenowej terapii zastępczej (17ß-estradiol). W indukowanej hypoestrogemii poziom sodu zarówno w zębach jak i w żuchwie obniżył się. Również zawartość sodu w surowicy krwi była niższa od poziomu Na w grupie kontrolnej. Zastosowanie 17ß-estradiolu zapobiegło procesowi demineralizacji badanych tkanek narządu żucia.
Przy użyciu absorpcyjnej spektrometrii atomowej oznaczono zawartość cynku w kości żuchwy i w zębach samic szczurów po usunięciu jajników oraz po zastosowaniu doświadczalnej estrogenowej terapii zastępczej. Niedobór estrogenów prowadził do obniżenia się poziomu cynku w twardych tkankach narządu żucia, w porównaniu z grupą kontrolną. Podawanie 17ß-estradiolu wstrzymywało proces demineralizacji związany z niskim poziomem estrogenów i powodowało wzrost zawartości cynku w materiale.
Wykonano badania poziomu manganu w zębach i żuchwie szczurów po chirurgicznym usunięciu jajników oraz po zastosowaniu estrogenowej terapii zastępczej u operowanych zwierząt. Niedobór estrogenów u samic po owariektomii spowodował obniżenie się zawartości manganu w analizowanych próbkach, a podawanie 17ß-estradiolu szczurom z usuniętymi jajnikami zapobiegało utracie manganu zarówno z zębów, jak i z żuchwy.
Zbadano poziom miedzi w zębach szczurów w osteoporozie polekowej wywołanej stosowaniem hydrokortyzonu przez 4 i 8 tyg. Zawartość miedzi oznaczono także w zębach zwierząt, którym wraz Z hydrokortyzonem podawano Calcium gluconolactobionicum lub Miacalcic. Po sterydoterapii zaobserwowano obniżony poziom badanego mikroelementu,którego zawartość zależała od czasu trwania doświadczenia i rodzaju stosowanych leków
W wybranych ziołach i herbatach ziołowo-owocowych oraz w wyciągach wodnych z tych preparatów (w naparach lub odwarach) oznaczono zawartość żelaza i manganu metodą absorpcyjnej spektrometrii atomowej. Stwierdzono, że napary lub odwary wykonane z ziół i herbat nie zagrażają zdrowiu i mogą stanowić dodatkowe źródło tych pierwiastków dla organizmu człowieka.
W osteoporozie polekowej wywołanej podawaniem hydrokortyzonu po 4 i 8 tyg. trwania doświadczenia w zębach siecznych szczurów oznaczono zawartość potasu. Potas oznaczano również w zębach zwierząt, którym podczas sterydoterapii podawano inne leki. Zawartość potasu oznaczano metodą absorpcyjnej spektrometrii atomowej.
Wykonano badania zawartości magnezu w zębach szczura po zastosowaniu dużych dawek hydrokortyzonu w doświadczalnej osteoporozie polekowej. Poziom magnezu w zębach oznaczony za pomocą absorpcyjnej spektrometrii atomowej, zależał od czasu trwania doświadczenia i rodzaju podawanego leku. Po sterydoterapii zaobserwowano hypomagnezemię w zębach szczura.
Celem pracy była ocena wpływu hydrokortyzonu na poziom wapnia w zębach szczura. Badania wykonano na szczurach rasy Wistar. Poziom wapnia w zębach oznaczono z użyciem absorpcyjnej spektrometrii atomowej. Poziom ten zależał od czasu trwania doświadczenia i rodzaju podawanego leku. Obniżoną w sposób istotny zawartość wapnia stwierdzono w siekaczach górnych szczurów otrzymujących hydrokortyzon.
Celem pracy była ocena aktywności fosfatazy zasadowej (Fz) i kwaśnej (Fk) w surowicy szczurów po usunięciu jajników oraz po zastosowaniu estrogenowej terapii zastępczej. Oceniono również związek pomiędzy gęstością mineralną kości (BMD) żuchwy i kręgosłupa a parametrami metabolizmu kostnego. Stężenie fosfatazy zasadowej i kwaśnej było najwyższe u zwierząt z niedoborem estrogenów, a podawanie 77-ß estradiolu znamiennie obniżyło poziom badanych markerów. Stwierdzono również istotną ujemną korelację Fz i Fk z BMD żuchwy i kręgosłupa.
Zbadano zawartość cynku w zębach siecznych szczurów poddanych uprzednio kortykoidoterapii doświadczalnej. Zwierzętom podawano hydrokortyzon oraz hydrokortyzon łącznie z preparatem wapniowym i witaminami A + D3 lub z kalcytoniną przez okres 4 i 8 tygodni. Stwierdzono obniżenie się poziomu cynku w tkance zębowej już po 4 tygodniach terapii hydrokortyzonem. Oznaczenie zawartości cynku wykonano metodą absorpcyjnej spektrometrii atomowej.
W wybranych preparatach ziołowych stosowanych w chorobach wątroby i dróg żółciowych oraz w wyciągach wodnych z ziół oznaczono zawartość ołowiu i kadmu metodą ekstrakcyjną absorpcyjnej spektrometrii atomowej. W niektórych próbkach ziół stwierdzono ponadnormatywne ilości kadmu, jednak napary lub odwary ziołowe nie stanowią zagrożenia dla zdrowia człowieka, ponieważ ekstrakcja tego pierwiastka do Jazy wodnej jest mała, maksymalna wynosi 26,5%.
W wybranych ziołach jedno- i wieloskładnikowych, wyciągach wodnych z tych ziół (w naparach i odwarach) oraz w płynnych postaciach leków ziołowych oznaczono zawartość niklu za pomocą absorpcyjnej spektrometrii atomowej.
Zbadano wpływ fitoestrogenów sojowych na poziom sodu i potasu w zębach i kości żuchwy samic szczurów po owariektomii karmionych paszą zawierającą dodatek 2,5%, 7,5% i 25% koncentratu sojowego. Izoflawony sojowe zawarte w paszy powodowały wzrost, obniżonej po zabiegu usunięcia jajników, zawartości wymienionych pierwiastków.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.