Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 4

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W chemicznej ochronie zbóż stosowane są g łównie fungicydy azolowe, morfolinowe, strobilurynowe, benzimidazolowe oraz inhibitory dehydrogenazy kwasy bursztynowego. Fungicydy azolowe i morfolinowe są inhibitorami biosyntezy steroli (SBI). Fungicydy strobilurynowe (QoI) i inhibitory dehydrogenazy kwasu bursztynowego (SDHI) zaburzają proces oddychania grzybów, a benzimidazolowe (MBC) tworzenie ß-tubuliny podczas mitozy. W populacjach wielu patogenów zbóż wykryto formy odporne na wszystkie grupy fungicydów, jednak niebezpieczeństwo powstawania tych form dla fungicydów strobilurynowych i benzimidazolowych jest szczególnie duże. Większość fungicydów strobilurynowych wyróżnia się mniejszą trwałością w glebie i większą podatnością na wymywanie. Toksyczność fungicydów wobec Daphnia magna określona wskaźnikiem ED50 waha się w poszczególnych klasach fungicydów w następujących zakresach: 1,3–51 (azole), 1,3–25 (morfoliny), 0,011–1,3 (strobiluryny), 0,044–100 (SDHI), 0,15–5,4 ml·l⁻¹ (bezimidazole). Sporadycznie literatura opisuje również przypadki endokrynnego działania azoli lub rakotwórczego wpływu benzimidazoli na zwierzęta. Alternatywą dla fungicydów mogą być przyjazne środowisku preparaty indukujące odporność systemiczną roślin (SAR), rzadko stosowane w ochronie zbóż przed patogenami.
Grzyb Zymoseptoria tritici, sprawca septoriozy paskowanej liści, jest jednym z najgroźniejszych patogenów pszenicy między innymi z powodu bardzo długiego okresu inkubacji w tkankach roślin (faza bezobjawowa trwa nawet 10 dni) oraz bardzo szybkiego tempa rozprzestrzeniania się na plantacji, a także trudności w jego zwalczaniu metodami chemicznymi. Jedną z naturalnych metod ograniczenia rozwoju tego patogenu jest uprawa odmian o mniejszej podatności na infekcję. Alternatywą jest także poszukiwanie skutecznych biologicznych metod ochrony. Doświadczenia polowe prowadzono w dwóch lokalizacjach w północno-wschodniej Polsce na dwóch odmianach Triticum aestivum (‘Tonacja’ i ‘Skagen’) i jednej T. durum (‘Komnata’). Celem badań była ocena skuteczności zabiegów biologicznych polegających na opryskiwaniu roślin zawiesiną drożdży Aureobasidium pullulans, Debaryomyces hansenii i Rhodotorula glutinis w ograniczeniu objawów septoriozy paskowanej liści pszenicy. Odmiana Komnata charakteryzowała się mniejszą podatnością na infekcje liści Z. tritici niż odmiany Skagen i Tonacja. Skuteczność zabiegów biologicznych w ograniczeniu objawów septoriozy paskowanej liści odmiany Tonacja oszacowano na poziomie 59,3% dla izolatu A. pullulans oraz 56,7% dla D. hansenii. Zabiegi biologiczne nie miały istotnego wpływu na plonowanie pszenicy.
In the nurseries, Scots pine seedlings that show symptoms of the damping−off usually die. Rhizoctonia solani, a rapidly growing fungus, is one of the pathogens that infect the roots of plants. The aims of this study were: (1) to evaluate the susceptibility of R. solani and saprotrophic fungi Mortierella elongata, Trichoderma hamatum and T. rossicum to fungicides, (2) to determine whether yeast isolates can be used as effective inhibitors of the pathogen's growth, and (3) to analyze phylogenetic relationships between filamentous fungi. The Switch 62.5 WG fungicide, containing cyprodinil and fludioxonil, most effectively suppressed the growth of the tested R. solani isolates, but also exerted ecotoxic effects on the analyzed saprotrophs. The R. solani RS 1 isolate did not respond to the presence of azoxystrobin in PDA. Most of the 13 yeast isolates tested in the study inhibited the growth of pathogen colonies, but only one isolate was characterized by inhibitory activity of 59.03% and exerted a strong antagonistic influence on the pathogen. A phylogenetic analysis revealed that the tested isolates represented three clades: 1) T. hamatum, 2) T. rossicum, and 3) R. solani. The phylogenetic tree of M. hamatum and T. rossicum showing their divergence due to mutations did not reflect their speciation.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.